اتحادخبر- دی هلیهو: گفتُم خدا کُنه دِوارته پخشِش کنِن تا بَلکَم ئی سیرِق، وُ خوش بیا وُ باور کنه!دیگ پسین که سَلوُ رفته بی صحرا وُ خوم تِینا خونه بیدُم، تلویزون یه فیلمِ راسینی نهاده بی که مال یه زن خارجینی بی. زِنَک اومده بی ایران وُ مسلمون واویدِی. یه چن تا شیخ و آخوند و زن چادری دورشه گِرُفتیدِن وُ هاسی پاش عکس...

اتحادخبر- خان:حسنو: "داش مشتیِ ده، منشیِ ثابتِ صندوقِ انتخابات از شورایِ دانش آموزی تا ریاست جمهوری، عضو علی البدل و مردم دارِ شورایِ ده"خدمتِ داش های گُلم عرض می کنم که: چندین بار حسِّ تکلیف مرا تویِ قوطی کرده که به نامِ نامیِ کاندیدا، خود را یک باره بیندازم وسطِ معرکه و دینِ خود را به ولی نعمتانِ خویش ادا کنم  اما هر بار سنگِ بزرگی سدِّ راه...

اتحادخبر- دی هلیهو :تو مِطَو نشسیدیم. دیرازگوشتون زونی درد کُهنُو دِکِشا اومده سراقُم. سَلوُ یه نوبت ارتوپدی گرُفت و بردُم ورِ دکتر. سالونی که توش نشسیدیم تا بِرِیم ور دکتر، پُرِ مریض بی. یه مُشتیمون پیر و پاتال بیدیم که بُیَد میرفتیم ور ارتوپد، یه مُشتی هم بچه‌بار بیدن. بچه‌بارَل هم اُوردیدن شون ور دکتر اطفال که مِطَوِش ...

اتحاد خبر- خان: قبل از آن که "اتحاد"، نگرخواهی در بابِ انتخابات پیش رو را کلید بزند و گزارشگرِ نشریه چند سوال پایان باز مطرح کند و ریش و قیچی را بسپارد به بزرگان، بنده پیش دستی می کنم و بر سبیلِ عاریت، نظرِ شخصیت هایِ تلخندِ دنیایِ ده!!! را در این مورد جویا می شوم."محمدو" کاسبِ تیغ زن و اقتصاددانِ تجربی با گرایشِ "رانت":..

اتحاد خبر- دی هلیهو :یِهنا میگرده وُ هَسکِی گُت میده. مث کسی که تازه بُواش مُردُوا، همیذات ناراعت و دِمَقِه. گفتم مِی سی چه یه دِقِه نمیشینی بینُم چه مرگِتِه.مینُم دِکِشا یه هَسکِی گُتی دا وُ مث دیواری که بُرُمبِه وُ بِفتِه ری زمین، رُمبِس ری صندلی نمازیم که تو سیکِ خونه نِهاده. جوری اُفتا ریش که مار و جانماز و تَسویم از جاماریش اُفتادن دومَن...

اتحاد خبر- خان: خیلی سال پیش، دوستی که دستی بر آتشِ تندِ تعلیم و تربیت دارد؛ هر جا می نشستیم افسارِ سخن را در دست می گرفت و یک فصل از فصولِ آموزش و پرورش پیشرفته ی فنلاند را رو می کرد. الحق، اطلاعاتِ خوبی داشت و جمع را شیفته یِ سیستم آموزشی فنلاند می کرد به گونه ای که در آن دوران، حضّار آرزوی فنلاند را در سر می پروراندند..

اتحاد خبر- خان: تلفن قطع نشده بود که سر و کلّه ی محمدو پیدا شد. انگار پشتِ در ایستاده بود. محمدو آمد داخل. قلیانِ  ننه را چاق کرد، زیر پوز گذاشت و دوباره گفت: "مدتی است یک چیزی مثل کِرم توی کلّه ام وول می خورد؛ بگویم یا نگویم؟ گفتم: تا دکتر لازم نشده ای، بگو!   گفت: تو کُم درد داری می نویسی؟!  حالا نوشتی هم نوشتی؛ چرا پر و پاچه یِ دیگران را می گیری؟!...

اتحاد خبر- دی هلیهو: سیش نگفتُم چه گفته دربارِی خوش و باقی آدمَل، سیش نگفتُم چِی نه مال خومونه که دم کِرده، سیش نگفتُم پام خوُ واویده و اصلا دیه درد نمیکنه، سیش نگفتم دِ ساعتِ تموم وَرِ هم بیدیمه وُ پُی هم گپ میزدیمِه ! سیش نگفتُم. سی چه بُگُم!؟ سی چه سی کسی بُگُم که باور نمیکنه!؟...

اتحاد خبر-دی هلیهو: گفتم دُختِه وِر مِزِه، سی خوت کُرف میگی وُ میگردی. یه نعوذ باللهی چی بگو اِقلکَن. گفتم مال کسی نزده تو چَنّه تا!  گفت خو تو بیدی، چه میکِردی؟  گفتم مو اِی بیدُم، میرفتُم پاش گپ میزدُم و نصیحتش میکِردُم. گفت چه میگفتی؟ گفتم چِمینُم. وَش میگفتُم ایطَحری نه عَلدِه که هاسِی میکنی....

اتحاد خبر- خان:  عَلو دِقّ کرده بود. کاردش بزدی، خونش در نمی آمد. دو سه هفته ای عزا گرفته بود. اصلاً داشت دیوانه می شد. نشسته بود، به گوشه ای زُل زده بود و لام تا کام هیچ نمی گفت. وقتی به خانه رسیدم، اشک مثلِ دَمِ مشک از چشمانِ ننه جاری بود. گفتم: ننه؛ کسی مرده؟ طاعون آمده یا وبا؟ کسی سکته کرده؟ و ... میان هِق هِق هایش فهمیدم که ...

اتحاد خبر-دی هلیهو :سَلوُ می گو میرزالی خیلی رِواتوُوِه اُما خو آدم بی آزاریه. رِوات هم که میکَشه، بَدِ کَسیه نِمیگو. فقط میگرده بینُم ئی چه گفته وُ او چه کِرده وُ ئی چه خاردِه وُ او چه شَهرِگُلی تو سر خوش زده. پریگ پسین که هُوا تَش بی وُ یه چی مث کَرِدید هم پهن واویدِی ری شهر، یکی در زِه. سَلوُ رَه دَرِه واز کِرد...

اتحاد خبر-دی هلیهو : ...وُ کامَعلی دیاره تر بی کا ! پرسِش کِردُم تو کی هسی عامو والا ! چیشِشِه مثِ تیرمویِینی مُر کِرد و گفت نمیشناسی!؟ گفتم نه والا جون خوت. گفت مو عزراییلُم... بعدِش اُومِه کِرُم نِشِس و گفت دلِت سی سِلِیمون و میشزال تنگ نِواویدِه!؟ گفتم تنگ نواویدِه، اِی خدا واویده قدِ نِکِ سیزنی سیشون!...

اتحاد خبر- خان: در عالم خواب؛ خود را مثل تازه دامادها با کتِ و شلوار سفید، عینکِ ریبن و کفشِ برّاق دیدم. با منّت بر زمین و زمان، دربِ مؤسسه را هل دادم و وارد شدم. همه یِ کارمندان به احترامِ من تمام قد ایستادند. مستقیم رفتم نزد ریاستِ محترم (همان باجناقِ گرام که ذکر آن گذشت.)  رئیس به محضِ رؤیتِ قیافه یِ ماه من، مثلِ فنر از جا پرید و به پیشواز آمد...

اتحاد خبر- خان: به سرعت برق و باد شماره ی مدیر را گرفت، گذاشت روی آیفون و شروع کرد به خُش و بِش، مرورخاطرات و ... گذشته به شکلِ رمز با مدیر. در آخر هم سفارش کرد که؛ "هوای بچّه ی باجناقِ عزیزِ ما را در مدرسه داشته باشید و برای پیشرفت وی مضایقه نکنید." مدیر آن طرفِ گوشی "بله قربان، چشم و ... "گفت و سپس خدا حافظی کردند...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو:  پار اربعین که رفتِی کربلا، سی مونَم یه مهر و جانمازی اُوورده بی که از اُوستِیسُو ریشون نماز میخونُم. بوُ سِلیمونه میدِن دورش بگردُم. گفت زنخالو، اِی سیت بُگُم چه دیدُم، باورت نِوِیمو. گفتُم چه دیدی کَلباقر. گفت تو بین‌الحرمین که هاسِی میرفتُم، یِکِشا پَسَندری اُنگار سِلیمونِه دیدُم...

اتحاد خبر - خان :شب گیسوانش را افشان کرده بود. ماهِ نو گوشه یِ آسمان سوسو می زد. تُکِ گرما شکسته بود. مردم از مسجد سرازیر می شدند سمت خانه ها. "لطفو" چشمانِ چپِ خود را چرخی داد. خانه یِ نقلیِ مش کریم مثل آهویِ در دام افتاده، اسیرِ نگاهش شد.خانه آن طرفِ تپه قرار داشت. دو برادر به سانِ دو طاووسِ مست از تلّ رفتند بالا و مثل دو گَزِ بی هنر مقابلِ...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: دیر از گوشتون ئی زوُنی چپُما، ئی زوُنی پُی چپُم یه ده بیس روزیه که کُشتُمه. همیطحر مث چی که کارد لُو بِدی توشا، یه کِشا سیخ میکَشِه که دلُم میره تو ضعف. مث که خُرِنگِ تَشی اُند اختُوی توشا، همیذات. رفتُم ور دکتر، یه مشتِ دار و دُووُینی سیم نوشت اُما گفت یه...

اتحاد خبر - خان : تابستانِ ده طاقت فرسا بود. خورشید هُرمِ خود را بر سر و رویِ ده می کوبید. بادِ گرم، به تمامِ پنجره ها سرک می کشید و تا مغزِ استخوان ها را می سوزاند. صبح ها، زن و مرد، کوچک و بزرگِ همسایه هُل می خوردند تویِ دروازه ها. دَری وَری می گفتند و پشتِ سرِ این و آن صفحه می گذاشتند. کودکان، "پیش" دو کَل می کردند...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: مَجفَروُ آسِیمَحسِین همیطحری که سوارِ پَنگاشی بی وُ پُی یه لیتَکی هم هِی میزِه پشتِش که مثلاً هاسِی اَسوِشِه میروُنِه، تا رسی بِرَکِ ما که دم خونِی حاج عُواس نشسیدیم و هاسِی قیلون میکشیدیم، گفت راس واوین، راس واوین تا پُی اَسووُم ریتون رد نِواویدُمِه.

اتحاد خبر - خان : هوا که بفهمی نفهمی خنک می شد، سر و گوپالِ بویِ نفت و دود گرفته یِ "نسیمو" هم پیدایش می شد. توی ده هایِ اطراف چرخ می خورد. هر کس علاءالدینِ نفتی، چراغِ سیمیِ نفتی و ...تویِ دم و دستگاهش پیدا می شد می داد دستِ نسیمو. او هم آن قدر به جهات ستّه می چرخاندش و گُرد گُردش می کرد تا دردش را می یافت و دوا می کرد. هیچ کس ...