دی هلیهو

« ئی رِوات، نه مال برازجونه. مال یه ولاتی مث برازجونه»
...
گفتُم اُومِه، اُومِه!
اُنگار که نفهمیدو صِداما، دِکِشا در زِه.
صِدامه قُیّم تر کِردُم و بُنگ دادُم اُوووومِه!
اُنگار فهمی ئی دَعفِه.
چوُ زدُم، پاپا کِردُم رفتُم دره واز کِردُم تا شیغُلومِه. شیغُلومِ میشعَودَلی!
گفت خاله، سلیمه اینجُونِه؟ گفتُم نه، رفته صحرا. چه خیرِتِه؟ مینُم یه قاغُذی از شی کوتِش اُوورد صحرا وُ گفت تو بلدیِه امضاء کنی؟ گفتُم امضِی چه؟ گفت میخِیم شِکُیِتِ فَرزوُوِه کنیم و دکونشه تعطیل کنیم! گفتُم بوش دِی! مِی سی چه!؟ گفت هَمِی کیچه وَش ناراضییِن. گفتُم مِی حرف زُشتی زده خُدِی نِخاسه، چی بدی گفته، چه کاری کِردِه!؟

گفت مِی ئی مدت نِرفتیِه وَش چی بُسونی!؟ گفتم نه والا. الآن یه چن سالی وِیمو که هر چی مَت و میوه وُ سَل و سُوزی میخِیم، سَلوُ خوش از بازار میسونه میاره وُ دیه سر دکونِ فَرزوُ نمیرِیم! گفت اِی کارِ خُووی میکنین. بعدِش قاغُذِه لوله کِرد نِها تو جیوِش وُ گفت میرِه میگرده هرچی تماته وُ بالنگِ دِی مرده وُ آلو پیازِ گَند و سیو و پرتقالِ لَچّه تو بازاره، جَعم میکنه میاره تو دکونش و یه جنسِ تازِینی نمیاره که دلمون خاش واووُ !

گفتُم خُو نِپِه سی چه میرِین وَش میسونین!؟ گفت مَجووُری اِی خدا. بعد قاغُذشِه دراُوورد لوله تر کِرد و گفت مثلاً دوش، همی دوشنِه یِکِشا سیمون مهمون اُومه وُ رفتُم سر دکونش. دیدُم تا یه مُشتِ نارنگی چِلقِسِی، یه چن تا پرتقالِ خشک، یه نیلونِ سیوِ کِرموُیی وُ یه هَف هَش ده تا لیمو شِرینِ لَچّه وُ زرد نهاده پشت ترازینِش وُ خوش هم نِشسِه هاسِی پینَکی میزنه. سلامِش که کِردُم، یِکِشا وُ خُو راس واوی وُ تا یه دِ سه دِقِینی دِشتُم واوی بینُم مو کییُم و اُونجو چه میکنُم. اُنگار که هاسِی خُو میدیدا، همیذات!

خِلاصه یه مُشتی تو نیلونَل وُ تَه کارتُنَل گشتُم اُما فُیدِه نداشت. اِی خدا اِی بِگی دونِ میوِی عَلدی توش بی، نِبی! گفتُم خاله فَرزی، ئی چه بساطیه پهن کِردیه. بعدِ ئی همه میوِی تازه وُ قشنگِ تو بازار، میرِی هر چی اُوپِلقوُ و گَندِشِه ورمیداری میاری سی ما!؟ گفت مِی چِشونه!؟ گفتُم مِی چِشونه!، مِی چِشون نی!؟ بعدِش یِه سیوِ سِرخیشِه ورداشتُم پُی پینجَم دِ کَلِش کِردُم تا معدنِ کِرمه ! نشونِش دادُم و گفتُم ایسوُ ئی جِنسه که مِیلی تو دکونِت!؟

اُنگار که نِدیدُو، مینُم عُینکشِه که نهادِی ری یه کتاوِ جوهری کانه‌ای، ورداشت زِه ری چیشِش وُ کَشِش هم از شی مِینا اُنداخت پس گوشِش و دِشتِ کِرمَل واوی که تو سیوِکو هاسِی تو هم بالبازی میکِردِن سی خوشون. هر کرمی تو ده دوُازَه کرمِ دیه پیچ خاردِی وُ نَزیک بی که گِیرِند بُخارِن تو هم! مینُم نهادش زمین و سیلِ کارتنِ سیویش کِرد که کرمَل هاسِی وَش میمَدِن بالا. یه کَفدرکی کِرد و گفت خو تو پرتقال وردار، لیمو شِرین وردار، گِزَر و بالنگ وردار. گفتُم عامو تو سرت خاردِن گِزَر و پرتقالِت! گفتُم خوت خِفَه نِواویدی بعدِ ئی همه سال !؟ گفتُم اصلاً بو گَندِ دکونِت از صد قدمی هم میا ! تُندِش که واویدُم، گفت بِرِه جَهنُمِت واوو. هَمیِه که هَسی. میخِی، بُخا، میخِی، نِخا !

بعدش هم گفت اصلاً مو وُ میوِی تازه حساسیت دارُم. بوشِه که میفهمُم، حالُم وُ هم میخاره وُ میخام بیارُم بالا. دَس که وَشون میزنُم، لارُم تا ده روز دونه میریزه! دیدُم تا فُیدِه نداره بُخُی پاش گپ بزنی. سی محضِ همی هم یه شِکُیِتی نوشتیمه که هَمِی کیچه امضاء کنِن و برِیم بدیمِش صنف تا یا مَجوورِش کنِن چی تازه بیاره، یا دکونشه بییَندِه وُ بِرِه بشینه تو خونَش!
گفتُم یادُمه رِیسِ صنف، بِچِی دِدَش بی اُوسِنَل!
شیغُلوم گفت هر چیش میخا، بو.
گفتُم خو شما ایقه زحمت میکشین امضاء جَعم میکُنین، چه فُیدِه داره ! بعدی که رفتین، چَپّش میکنه میندازِش تو سطل اَشخالی.
مینُم سرشه خاروند و گفت اصلاً میرِیم میدیمِش ادارِی تعزیرات.
گفتُم تا اُونجونی که یادُم میا، رِیسِ تعزیرات هم بِچِی کُکاشه.
گفت میدیمِش رِیسِ بازرگانی.
گفتُم اِی خدا او هم بِچِی عاموشِه.
یه هَسکِی گُتی دا وُ گفت میفهمی چِنِه، اصلاً میرِیم فرمونداری وُ میدیمِش خودِ فرموندار!
گفتُم ها خاله، ایسو عَلدِه.
هیچی مانَم یه اِمضِی خَلِ پیچَکینی شی نامه کِردیم دادیم دَسِش و رفت.
سَلوُ که واگشت خونه، جریانه که سیش گفتُم، رَه پسِ خنده که نزیک بی اُو بِرِه پَسِ تِنگِلِش.
گفتُم چه مرگتِه دُختِه !؟
دِوارتِه بیشتر خندِس و گفت دِلُم سیتون میسوزه!
گفتُم بوش دِی، سی چه !؟
گفت سی محضِ ئی که فرموندار اصلاً بِچِی خوشه !!!
گفتُم ریم سفید. یعنی شیغُلومِ بدوَخت و باقی آدملِ کیچه، ایسو ایسونَل بُیَد میوِی کِرمو بُخارِن!؟
گفت ها !
گفتُم نپِه چه کنِن ئی بیزونَل!؟
گفت دس خوشونه. میتَرِن نِرِن سر دکونِ فَرزو. میتَرِن تا جِنسَلِ دکونشه مرغوب نِکِردِه، چی وَش نِسونِن. میتَرِن کم مَحَلی وَش کُنِن و ایقه نِرِن وَرِش تا خوش دکونِشِه تعطیل کنه!