رفته بودم به نزد چشم پزشک

چون همیشه خراب می بینم

گفتم این چشم ها معالجه کن

ظلمات، آفتاب می بینم

ملتهب گشته مردمک زان رو

همه در التهاب می بینم

نان خالی سفره خود را

مرغ و جوجه کباب می بینم

توی جیبم که اکثرا خالی است

شپشک با سه قاب می بینم

 

چو نادر بیامد به درگاه شاه
به او این چنین گفت مرمرسیاه:
شنیدم که در برج سازی سری
سر برج، تا آسمان می بری
کنون برج زیبات، کاخ من است...

امروز خانم معلم گفته است که در مورد صحبت های رئیس جمهور در برنامه زنده تلویزیونی انشا بنوسیم. پدرم بعد از شنیدن موضوع انشا گفت: "آخه این هم شد موضوع انشا؟! زمان ما می گفتند در مورد ماشین مشتی ممدلی که نه بوق داشت و نه صندلی بنویسیم!"
 

زبان حال: چند وقت پیش خواب دیدم نماینده مجلس هستم. هنگام انجام وظیفه در مجلس چرت زدم، در آن لحظه اتفاقی افتاد که برای شما نقل می کنم:
به خواب دیدم که هستم من وکیلی
کتی شلوار و لپ تاپ شکیلی

مهدی جهانبخشان: همسایمون خوش وشوورش، کارمند اداره هسن،یی بدبختا، صب گاه از خو پا میشن ، بچی بی زبونم ،تو تاریک روشنی بیدار میکنن، میبرنش مهد کودک .خوشونم میرن اداره. اوروز دیدمش پرسش کردم:ننه حال وروزگارتون چطوره؟گفت:ننه از حال وروزگارمون نپرس

چو مرمر بیامد به برج شکوه

مسلط شد او بر در و دشت و کوه،

حکومت بنا کرد و خود شاه شد

براز آسمان گشت و او ماه شد (براز: برازجان)

مثل یوسف اسیر چاه شدم
گوشه ی سازمان تباه شدم

فرار مرمرسیاه از زندان و فتح برازجان
ز زندان چو بگریخت مرمرسیاه
ز شادی بخندید بس قاه قاه
سپس لشکرش را به سامان نمود

تقدیم به آن هایی که سیل، عزیزشان را به کام مرگ کشید.
چو سیل آن چنان سوخت بال و پرت را     /    به آتش نشانید بوم و برت را
شبی گیسوانت، شبی کفش هایت      /    شب دیگری پاره ی چادرت را

 چو آمد گر و هم به شهر براز

نمودیم طی بس نشیب و فراز

خیابان خیابان، نفس بر نفس

شبانگه گذشتیم از پیش و پس

چو خوابیدم، آمد به خوابم کسی

سخن گفت با من، پس آن گه بسی

سیه چرده ای بود مانند مور

تو گفتی که کرده ز تونل عبور

نام خدایی که طنز آفرید
غنی سازی اندر نطنز آفرید
خداوند آزادی بندگان       
خدای قلم، کردگار بیان