اتحاد خبر- خان: به سرعت برق و باد شماره ی مدیر را گرفت، گذاشت روی آیفون و شروع کرد به خُش و بِش، مرورخاطرات و ... گذشته به شکلِ رمز با مدیر. در آخر هم سفارش کرد که؛ "هوای بچّه ی باجناقِ عزیزِ ما را در مدرسه داشته باشید و برای پیشرفت وی مضایقه نکنید." مدیر آن طرفِ گوشی "بله قربان، چشم و ... "گفت و سپس خدا حافظی کردند...

اتحاد خبر - خان :شب گیسوانش را افشان کرده بود. ماهِ نو گوشه یِ آسمان سوسو می زد. تُکِ گرما شکسته بود. مردم از مسجد سرازیر می شدند سمت خانه ها. "لطفو" چشمانِ چپِ خود را چرخی داد. خانه یِ نقلیِ مش کریم مثل آهویِ در دام افتاده، اسیرِ نگاهش شد.خانه آن طرفِ تپه قرار داشت. دو برادر به سانِ دو طاووسِ مست از تلّ رفتند بالا و مثل دو گَزِ بی هنر مقابلِ...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: دیر از گوشتون ئی زوُنی چپُما، ئی زوُنی پُی چپُم یه ده بیس روزیه که کُشتُمه. همیطحر مث چی که کارد لُو بِدی توشا، یه کِشا سیخ میکَشِه که دلُم میره تو ضعف. مث که خُرِنگِ تَشی اُند اختُوی توشا، همیذات. رفتُم ور دکتر، یه مشتِ دار و دُووُینی سیم نوشت اُما گفت یه...

اتحاد خبر - خان : تابستانِ ده طاقت فرسا بود. خورشید هُرمِ خود را بر سر و رویِ ده می کوبید. بادِ گرم، به تمامِ پنجره ها سرک می کشید و تا مغزِ استخوان ها را می سوزاند. صبح ها، زن و مرد، کوچک و بزرگِ همسایه هُل می خوردند تویِ دروازه ها. دَری وَری می گفتند و پشتِ سرِ این و آن صفحه می گذاشتند. کودکان، "پیش" دو کَل می کردند...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: مَجفَروُ آسِیمَحسِین همیطحری که سوارِ پَنگاشی بی وُ پُی یه لیتَکی هم هِی میزِه پشتِش که مثلاً هاسِی اَسوِشِه میروُنِه، تا رسی بِرَکِ ما که دم خونِی حاج عُواس نشسیدیم و هاسِی قیلون میکشیدیم، گفت راس واوین، راس واوین تا پُی اَسووُم ریتون رد نِواویدُمِه.

اتحاد خبر - خان : هوا که بفهمی نفهمی خنک می شد، سر و گوپالِ بویِ نفت و دود گرفته یِ "نسیمو" هم پیدایش می شد. توی ده هایِ اطراف چرخ می خورد. هر کس علاءالدینِ نفتی، چراغِ سیمیِ نفتی و ...تویِ دم و دستگاهش پیدا می شد می داد دستِ نسیمو. او هم آن قدر به جهات ستّه می چرخاندش و گُرد گُردش می کرد تا دردش را می یافت و دوا می کرد. هیچ کس ...

اتحاد خبر - خان :محمدو گفت: خبر مثلِ بمب در ده پیچید. "مُشو" رئیس فلان اداره شد. آمدم خانه، دو متکّا برداشتم، تکیه دادم به دیوار. به دلِ راحت نشستم. سر به جیبِ مراقبت فرو بردم و در دریایِ مکاشفت مدیریتِ مُشو مستغرق. هر چه بیش تر در این باب دقیق می شدم؛ به نقطه یِ جوشِ دل تنگی و یأسِ فلسفی بیش تر و پیش تر نزدیک می شدم. مُشو کِه بود؟!

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: نِشسِیدیم شی سییَه کُنارِ حسینیه وُ گپ میزدیم سی خومون. سییَه کُنار، دراز تا دراز تا اوهَلِ کیچِه رفتِی وُ یه کمی وُ دیوارِ خُونِی کَل مَجفَر هم رفتِی بالا اُما خُو هاسِی همیطَحر میمِه دومَن. درِ خُونِی داریوش واز بی وُ کِریِه نشینِ شون هاسِی اَسواو و اثاثِشِه بار میکِرد که بِرِه.

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: مَحسِمال گفت والا اِی آه دس مو بو میش زِوِیدِه. همه چیِه خوشون مُعَگِن میکُنِن و بعدش وُ مو میگِن وِیسا پسِ بِلَنگو مَجّت وُ اِعلانِش کُو. زِوِیدُو گفت خو تو سی چه گوشَشون میگیری!؟ وَختی می وینی پاک وِلات هاسِی فُحشَت میدِن، سی چه ایقِه خوتِه بد میکنی وَرِ همه! نمیتَری سی خوت آروم...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: خالوشِه، خالوزاشِه، نَمی چکارَشِه که ماشین فروشی داره. سِیپا، چِیپا، نِمینُم چه وَش میگِن. هَمی شُرکتَلِ ماشین سازی که هاسٌی مردمِه لخت میکنَنا. دیگ پسین اُومِدِی خونه دیدنُم. گفت خاله تامَت میزنِن ریشونا. تامَت میزنِن که ماشین دادنِه وُ مجلسییَل.

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: یه زمین وِلی چَسویدِه وُ خونه مون که اُنگار صِحاوی چی نداره. میشزال دورتادورشِه خار کِرده بی و توش سَل و سُوزی می کاشت. کُدی، بادِنگون، غاچ، گِزَر، هرچی که وُ دَسِش می رسی، می کاشت توش و بعدش هم یه مُشتیشه می برد دم دِرِی بازاری میفرُخت و...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: رفتُم تا حسین آواد و واگشتُم. خوم تَک و تِینا اِی خدا. گفتِن دِی محمود زوُنیشه عمل کِرده. یه دِتا قُطی اُومیوِه اِسَدُم، رفتُم دیدنش و واگشتُم. گفتُم زشته. بیس سال هُمسادِه بیدیمِه پُی هم. دیرازگوشِتون، کَلمَحد یه مریضی ناعلاجی گِرُفت، پاک خونه زِندِیشونه فُرُختِن و رفتِن حسین آواد کِریِه نشین واویدِن.

اتحاد خبر- خان: می گویند: تویِ شب قدر؛ نصیب و قسمت یک ساله یِ انسان تعیین می شود. لابد نافِ ما با قبضِ جریمه گره خورده است.. قبل از نبش قبر مسیرهایِ دیگر توسط مأمورانِ خدوم؛ در کمالِ صحّتِ عقل و سلامتِ نفس قول شرف می دهم؛ از این تاریخ هر وقت گذرمان به آن بزرگراه افتاد. از ماشین پیاده می شویم، خود، اهل و عیال هُل می دهیم تا سرعت آن از سی تجاوز نکند...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: پا پا کِردُم رفتُم تا سر دکون اُسمُیلو وُ اُومدُم. هرچی وُ ئی چیش دراُومده گفتُم دلُم تَش تَش میکُنه وُ سی افطار دلُم تَلیت میخا، مَحَل نِنا. خُوشِه زِه او رَه که یعنی نمیفهمُم چه میگی. خوم راس واویدُم پاچی پاچی رفتُم و واگشتُم. بِچِی ئی دور و زمون، اِی کارِ هیچ بیا اِی خدا !

اتحاد خبر- خان: بار اول؛ در یک جاده ی کویری که مور و ملخ هم پَر نمی زد؛ به خاطرِ سبقت، جریمه ی سنگین شدم. فارغ از دوربین هایِ مدار بسته که انگار نصب شده اند فقط برای ثبتِ سرعتِ بیچاره هاییِ امثال من.. هر وقت هم ماشین را پارک می کنم توی خیابان یا خانه. باز پیامک جریمه دست از سر من بر نمی دارد!. تا بیایم، بجنبم و ثابت کنم آن ساعت و آن دقیقه در قوزآباد سفلی ....

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: یه رِواتی اُوسو که بُوام زنده بی، میکَشی که خیلی رِوات آموزنده وُ خاشی بی. می گفت زمانَلِ خیلی قَدّیم که مردم پُی اَسو و قاطر و اُشتر میرفتن ئی هل و او هل، یه قافِلِینی هاسِی میرفت هلِ چین و ماچین. اُوسُو چین و ماچین ایطحری نِبی که پاک بیخدا بوُوِن وُ خداپیغمبری چی نداشتوُوِن...

اتحاد خبر- خان: محمدو خنده ای کرد و گفت: "یک خبر خوب داشتم، بشنوی بال در می آوری!" گفتم: "اگر خبر دست اول باشد، مُشتلق داری! چند روز گذشت. به محمدو گفتم: ماجرای عزلِ مدیر چه شد؟ گفت: پرونده قطوری برایش ردیف کرده بودند لیک با کدخدا زشتی!!! اربابان، تمام تقصیرها افتاد به گردنِ دو خدمتگزارِ بیچاره و آن ها از کار معلق شدند!!! و رئیس هم چنان می تازد...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: یِهنا می گفت سی چه پاشون رفت و اُومد نمیکنیم! سی چه بُوا پاش شریک نِوِیمو سی تماته کاشتن! سی چه دِوَتِشون نمیکنیم که بیان خونه مون! مِی نِه سِیکاظُم آدمِ سر و زُون خاشی بی و پُی حرفَلِش میخندندِمون، سِلیمون هم وَرِش خاش اومده بی و یِهنا میگفت تا یا ما بِرِیم خونه شون یا اونا بیان خونه مون!پناوَرخدا. رفتیدُم تو مُدوَخ که بگردُم دیندِی پاتیلِ رُویی...

اتحاد خبر- خان: رسیدیم به یک خانه یِ ساده در دِه. محمدو گفت: "همین جاست... پیاده شد." کوبه یِ در را زد. در باز شد. پسرِ خوش قامتِ جور بود که موهایش جو گندمی شده بود. با خوش رویی ما را برد داخل. جواد متّکاهای نرمی گذاشت پشتِ سرِ ما و گفت:" والله؛ هر چه به پدر می گوییم از سیاستِ بی پدر و قدرتِ بی شرف دست بردار، اعتنا نمی کند!...

اتحادخبر - دی هِلِیهُو: میرَفت کویت و وامیگَشت. میگفت میرِیم از ری هَلِ اُبُودان سوار لَنج وِیمیم و میرِیم کویت. تو گمرک کویت حمالی میکِرد. میگفت از همه جا اومدنِه کویت. از فلسطینی و عُراقی و لبنانی بگیر تا هندی و فیلیپینی و ایرانی. میگفت اُما جنس خِراوتَر از همه‌شون، فلسطینیَلِن که سرِ خُدِیَم میخان کُلَه بِیلِن. استغفرالله.