بانو دی زاغو برازجونی:
یکی از دلخاشیل ما زنل قدیمی (اصلی) ئی بی که پسین تا پسین دِمِ فِدَه یکی از هُمسادیل مینشِسیم و گپ و رواتی می کردیم و صَفه پس سر زنل خشم اوولی مینادیم به صرف چیی و قَیلون، انتظاری وُ زنل اُمروزی نی، از وختی که آپارتمان و پاساج اومَ ری کار، دِم در نشینی زنل جَم واوی.

زنل خِشم ما تا پار و پیریار خوشونه قُرص و قُیُم گرفتن و دم فدح نشینی شونه حفظ کردن اُما از وختی که ئی فِضِی مجازی که پُی مزاج ما سازگار نیسه، اومه ری کار، پاک برنامیلمونه توو هم رخت، از ئی یَل هم زن اغضرو هُمساده کاوادیمون گوشینی قِدِ لنگ اُرسینی اِسد و دونه دونه زنل هم سی چیش بر چیشی که نه، سی استفاده شخصی، خوشونه تجهیز کردن، منم همی طـَر.

از او هَل هم زن اِوریمو هُمساده برکیمون زونی درد گرُفت و دی کم میومَ دِم در و سی محضی که عقب نمونه از جلسات ما که حکم جلسات سُنای اُمریکای داشت، یه گوروهی ساخت و همه مونه عضوش کرد و قرار واوی گپلمونه سیش بیسی کنیم که هِمی باعِثاوی دی مانم توو خونه بیشینیم و دیرازگوشتون، دیرادیری پُی هم گپ بزنیم، اصن میخان بُرمشه دُرُس کنن، میزنن چیششم کور میکنن، ما قشنگ مث آدم دِم فدَح مینشسیم، چیی تارف هم میکردیم، پُی خُمون مَج و شیرنی و نقل میبردیم، ایسو دی واویده که زینو عکس تـَدیگ مُکارونی مِیله توو گورو میگو بفرمُیین، خو چنشه بفرمُیُم؟ اوسُو خِت خِورل، پاک مال خِشم خُمون و دور و دیارمون بی، ایسو پاک اَخوار حاشیه مدیترانه و جنوب اُفریقا و شمال شرقی اُمریکایه، گپل هم پاک واویده تحلیل مصوبات مجلس، شورا و کمی هم سیاست خارجه، همه یَم پُی مدرک گپ میزنن، تا میگی کی گفته؟ لینکشه بیسی میکنن و میگن اینا، تازه یی هم خو ای فِضِیلِ مجازی حکم مرکز زن واجفتن و دختر شی دادن واویدنه، الوته لایک پوز عمل کرده و لایک جومه ی نو هم هسه، ها، دی نه حال داریم وُ بچمون املا بیگیم، نه چاس دُرُس کنیم و نه سری وُ خشم بزنیم، خِشم هم خِشمل قدّیم، مو دی حال نوشتنم ندارم، وردارم برُم بینم صُغو چه سیم بیسی کرده. ها دیی ها/ص

برای شنیدن فایل صوتی این طنز در اینجا کلیک کنید