بانو دِی زاغو برازجونی:

چَن روزیه که اَحصاو اِحِدیه ندارم و اوقاتم مِی زهر هِلاهِلِ اصلی تحله، نه مِثِ ئی زهرلِ چینی چپلو که رخته توو بازار برازجون، سُه تاش صد تومِنا! نه، اصلیش. آخو مهم ترین وسیله شخصی مُو بَدِ جاروف پَنگیم، هِمی گوشیمه که خِراواویده. یَنی نِگوَت بیگیره ری رمضونِ خوشو انتخاو کِردنشه که وختی مُو سُه سال و نیم پیش وَش گفتم گوشی می خام، رَف دَس نها ری ئی گوشیکو که اوس تا بحال سُه چار کِشِه ویبرَش خراواویده و عوضش کردمه و باز پیام خارجی مینویسه که ویبرش خراوه! گوشینیم که رَف توو دِسِ تعمیرکار دی گوشی واوو نیسِه.

آخرین پیام خارجینیم که نوشت، اُمروز بَدِ تماسِ مُخاورات بی، بنظرُم ساعت نُه بی که توو هال پُی رمضون گیرِ گپ بیدُم که از مخاورات زنگُم زدِن و گفتن: "از بَس ئی روزل زنگ خارِ گوشیتون زیاداویده که نونِ ما حساوی چَرواویده، ما حاضریم پُی شما قراردادِ یَکساله بییَندیم بشرطی که آمار زنگ خارلتونه تا یک سال حفظ کنین، هرچی نون ما چَرواوی، نصف نصف" مُنم خِذمتشون فرمودم که ما کلا غِذِی رژیمی می خاریم و شما فعلا اینترنتِ دُرُس بُکُ کار زنگ خارلِ مُو نداشتو، سی محضی که ئِی تا یکسال دیه نِواجُفتِنِش میخام پاکِ زنگ خارلمه بییَندُم، هِنی خدافظی نکرده بیدُم که پیام خارجیکو مِی عُمرکی اومَ ری صفه ی گوشیم و از توو تـَه کُتِ چیش سِیلِ رمضون کردم که نزیک بی بُخاراوو اُما جونمرگاویده هیچیش نِواوی و اُو دهنشه قیط داد و گف: مِی سیچه دَس کِشا نیسن؟ گفتم: آخو هرچی وِشون میگم، گوش نمی گیرن، زاغو که جاشِ انداخته بی برکِ بخاری و توو حالتِ نِه خو نِه بیداری گوش گپ ما می کرد، گف: مانی سیچه گوش نمی گیرن؟ گفتم: دیگنه پسین که شما رفته بیدین پاتِلون بوسونین، پاکِ هُمسادیلِ خِشِم خـُمون وُ پنجاه، شص نفر از کیلجا و پاکِ زن و مِردل خِشِمِ اوهلی اومده بیدن و هِی اصرار می کردن و قسّمِ جون بوات می دادن که مُو شهردار واوُم، رمضون گف: اَی آزار بزنشون چکار جون مُو داشتن؟! زاغو گف: خو مانی چه جواوشونِ دادی؟ گفتم: سیشون گفتم که به نظر مُو بُیَد انتخاو شهردار سی شهرداریِ برازجونِ بدِن دِسِ خدا تا دَر و چارچوشه مطافق هم جور کنه وگرنه ئِی دِسِ بنده ی خدا بو، یا در از دومن کوتاکه، از بالا بلنده یا جیر جیر میکنه و میخا هر ساعت لولاشه روغن بزنی و یا ئِی بَسّیش دی واز واوو نی.

 زاغو گف: خُو اونا چه گفتن؟ گفتم: قمرو به نماینده ای از زنل هر دو خِشَم گف: "دی زاغو جون خـُت قوول کُ، سیچه رِکِه می کنی؟" رمضون گف: خو تو چه گفتی؟ گفتم: مُنم وَش فرمودم که "بفرما میگن تو گفتی مُو شنفتم، صد و سی موری رف توو سیلاغ، مِینه گفتم انتخاو شهرداره بُیَد بدی دِسِ خدا؟!" زاغو گف: خُو او چه گف؟ گفتم: او هیچی اُما کَل فِتِلا به نماینده ای از بـِیله ی مِردل هر دو خِشَم گف: "دی زاغو هرچی می گی دُرُس، ولی هِمی که ما اومدیه وَت میخِیم که بیـیـِی شهرداراوی خدا وَت خواسه و ایسُو ما وسیله شیم" رمضون گف: خُو تو چه گفتی؟ گفتم: مُنم وَش فرمودم که خالو جون خـُتون کار مُو نداشتوین، زاغو گف: خُو او چه گف؟ گفتم: او دی چی نگف، اُما رُواوو سیرق گف: "خو ایسو دی چه بونه ای داری؟" رمضون گف: خو تو چه گفتی؟ گفتم: مُنم وَش فرمودم که آخُو برازجون پاکِ کیچیلش اَسفالتاویده، گـُت ترین شهربازی خاورمیانه هم خو اولشه، هر خیابونیشم شکر خدا 50 مانِه داره، بلکم بیشتر، دی تصادف توش نِویمو، تا دِلِت بُخا مُستراو و پارک هم توشه، فِقد مُنده نومشه توو رکوردل گینس، شی بنام خدا ثفت کنن، که ئی هم شهردار بعدی زحمتشه بکشه، زاغو گف: خُو مانی او چه گف: گفتم رُواوو یه چیشکی وَم زَه و گف: "یه دَقّه بیو صَرا کارِت دارُم" مُنم رفتم و گف: "دی زاغو خـُمونیما، بونه سی چه می کنی؟ اصلِ گپته بوگو، سیچه نمی خِی شهرداراوی؟" رمضون گف: خو تو چه گفتی؟ گفتم: مُنم فرمودم که قول میدی بین خـُمون بو؟ او هم گف: "ها"، مُنم وَش گفتم که نِپَس توو انتخاوات 96 وَم رای بده، رمضون گف: نه قرار بی سی کسی نِگی؟! مِینه مشاورلت گفتن فعلا هیچ نگو؟ گفتم: مجبور بیدم، چه بکردم وگرنه وِل کُنا نِبیدن، زاغو گف: خو او چه گف؟ گفتم: زاغو تو و بوات مَخسِرَم کردینه؟ هِی تو چه گفتی او چه گف نادینه؟ ئی خدا یه مرتوه ی دیه ئِی گفتین؛ جارفکو توو حلقتون هُل میدُم که تا شیش ماه نترین چی بُخارین، رمضون گف: باشه عاموا، اُمروز اوقات نداری، مانم دی نمی گیم فقد بگو آخرش چه واوی؟ گفتم: آخرش رُواوو رَف پاشون گپ زد و دی صَرا واویدن ولی سی محضی که قانِه نواویدنِ از دیگ تا ایسُو زنگِ ری زنگ می زنن و عاجزم کردنه.

ایسو پهنه ی عرضُم خِذمِتِتون که ئِی شورا نِتِره شهردارکوِ تا سال دیه واجوره، بُید پاکِ زنگ خارلِمِه بییَندم و بیانیه بینویسم سی روزنامِیلِ کثیرالانتشار سراسری مثِ اتحاد جونوب که اینجانب، مُو که دی زاغو بووُم قصت شهردار واویدن ندارم، بـِرِین دینده ی باقی دی زاغولِ برازجون شاید اونا قوول کردن، مُو که قوول نمی کنم و ایقه زنگ هم نزنین، مانم آرامش میخِیم، جون خـُم که نه، جون رمضونو جونمرگاویده که میخام دنیاش توو چیشش سیاه واوو مُو سُه چار مَرتِوِه گوشیمه بیسی کردُمِ شرکت تا ویبرشه دُرُس کنن، کِشِه ی آخری نامه کتبی از رئیس اِپل سیم اومَ که نوشته بی: میس دی زاغو ما هر صد گوشینی که میزنیم، بَدِ ده سال یکیش خراو ویمو، او هم مشکل از باتریشه، تو چه می کنی که ویبرشه سُه چار مرتوه یِ سُزندیه؟ منم ایمیل سیش زدم که بیُو پُرس شورامون کُ، ها، ئِی خدا ئِی دُوارته زنگ بزنین و ویبره گوشیم جام کنه، اول شاکی تک و تکتون ویمُم، بَدِشَم پیل گوشی نوییه وُ شورا می سونم، احصاو که ندارم هیچ، شوخی هم ندارم، ایسُو ایسُونل دی نِه زنگ بزنین، نِه پیام بدین، ها دیی ها.

معنی لغات: نِواجفتنش: نیافتندش – برک: کنار - پاتلون: شلوار - کلیجا: از محله های قدیمی برازجان - پاکِ: همه ی - خِشَم: محله - اوهلی: آن طرفی - رِکِه: لج - تو گفتی مُو شنفتم، صد و سی موری رف توو سیلاغ: کنایه از دقت نکردن به صحبت کسی – مِینه: مگر نه - بـِیله: گروه - رُواوو: رباب

 برای شنیدن فایل صوتی این طنز در اینجا کلیک کنید