اتحاد جنوب: انسان با معماری به آرامش، شادابی و سرزندگی می رسد هنری که به عنوان هویت یک جامعه و ملت ممکن است در گذر زمان با تغییراتی روبرو شود.

به گزارش اتحاد جنوب، معماری تاریخ یک ملت و جامعه را به همراه دارد از این رو باید از آن حفاظت کرد تا با معماری مجعول و نامناسب آمیخته نشود.

هنر معماری بی شک تنها هنری است که تمامی مردم دنیا با آن در ارتباط هستند،در خانه، مدرسه، محیط کار، دانشگاه و .. هنر معماری در جریان است و ارتباطی ناگسستنی با مردم و زندگی آن ها در جوامع مختلف دارد.

معماری هنر به نظم درآوردن فضاست و انسان تا زمانی که افعال خود را منظم نکند و به زندگی خود نوعی سازمان نبخشد نمی تواند فضا را به نظم درآورد.

معماری زندگی درست انسان را تعریف می کند و راه را برای رسیدن بشر به سعادت روحی و روانی آسان می کند .

رابطه انسان با فضای معماری رابطه ای روزمره است که بخش مهمی از زندگی او را در بر می گیرد و ارتباطی ناگسستنی با مردم و زندگی آنان دارد این رابطه پیچیده تر از رابطه انسان با فضای هنری نقاشی و مجسمه سازی است، زیرا وی این فضا را از درون نیز تجربه می کند. از این رو بعد از قرن‎ها، هنوز مسأله اصلی معماری، فضا، زندگی و شیوه ارتباط بین این دو است.

فضای معماری که اصلی ترین وجه معماری است، از طریق اصلی ترین جنبه زندگی یعنی خلاقیت ایجاد می شود. با اینکه فضای معماری به فضای زندگی انسان ها مربوط است، ولی این ارتباط از قالب خاصی نتیجه نمی شود. فضای زندگی به صورت الگویی از پیش تعیین شده، در جهان ایده آل‎ ها وجود ندارد، بلکه باید ایجاد شود و معمار مسوول ایجاد آن است.

بسیاری از هنرها (همچون نقاشی و مجسمه سازی و..) از دامان معماری برخاسته اند و این نشان می دهد که در عرصه تاریخ تحلیلی هنر، معماری دارای محوریت منحصر به فردی می تواند باشد.



** آموزش معماری

محمدمهدی محمودی، عضو هیأت امنای انجمن مفاخر معماری ایران در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: معماری دانشی است که معمار باید بیاموزد تا با طراحی محیط مصنوع به نحو مطلوب در روح و روان انسان تأثیر بگذارد، به دلیل ارتباط مستقیم فضای زیستی با روح و روان انسان، طراحی درست و مطلوب می تواند تأثیرات مثبت و طراحی نامناسب اثرات مخرب داشته و حتی بی تفاوتی و بی معیاری در طراحی باعث دلمردگی انسان شود.

وی ادامه داد: تأثیر طراحی فضا بر انسان نسبت به عملکرد فضا متفاوت است، طراحی هر فضا با توجه به کاربری آن و قشر خاصی که از آن استفاده می کنند باید انجام گیرد، به طور مثال طراحی فضای مسکونی باید به نحوی باشد که حس آرامش را در ساکنین بوجود آورد و فضای مذهبی در طراحی باید القا کننده ارتباط معنوی بوده و فضای ورزشی، شادابی و سرزندگی و تحرک را ایجاد کند.

وی خاطر نشان کرد: طراحی باید با زمان و نیاز بشر همسو باشد، طراح باید بر اساس نیاز جامعه و فرهنگ، خواسته مخاطب را با علم خود ترکیب کند تا طراحی مطلوبی شود و از طرفی نباید صرفا طراحی بر پایه علم و بدون لحاظ کردن خواسته مخاطب به افراد تحمیل شود.

محمودی خاطرنشان کرد: بنابراین طراحی مناسب فضا با در نظر گرفتن عملکرد و مخاطب و اجرای اصولی و منطقی در آسایش روح و روان تأثیر زیادی دارد.



**هنرمعماری ما چندان تناسبی با هنر انقلاب اسلامی ندارد

مدیر مرکز معماری حوزه هنری در گفت وگو با خبرنگارفرهنگی ایرنا با اشاره به همسویی هنرمندان معمار و دیدگاه های هنر انقلاب اسلامی افزود:ما جریان های مختلفی از پیش از انقلاب در هنر معماری کشور داشته ایم. یک جریان به شدت غرب زده بود و سعی می کرد با در نظر گرفتن شاخص های معماری مدرن و حذف شاخص های فرهنگی ایرانی - اسلامی، در هنر معماری، نوعی از معماری مغرب زمین را تحویل مردم دهد.

امیر محمد خانی در ادامه گفت: جریان دیگر جریانی بود که گروهی اندکی از معماران با آن همسو بودند؛ در این نوع از معماری، هنرمندان بومی گرا بودند. این دسته از هنرمندان سعی کردند در فضاهای آکادمیک و دانشگاهی با کمک گرفتن از معماری سنتی و بومی که برگرفته از هنر معماری اقلیمی ما بود، هنر معماری وطنی را ترویج دهند.

وی بیان داشت: اما جریان سوم و مهم ترین جریان، معمارانی بودند که مسئله سرمایه را سرلوحه کار خود قرار داده بودند و سعی می کردند در همه حال مزایای اقتصادی را در نظر بگیرند. گروه سوم صرفا به سودجویی فکر کرده و بُعد هنری معماری برایشان مفهومی نداشت.

محمد خانی افزود: جریان اول که آن را جریان غرب زده نام دادیم، به صورت خود به خود تا حدی از جریان هنر معماری ما حذف شد و خود را در جریان های دانشگاهی و تحقیقاتی پنهان کرد. جریان دوم که هنر معماری بومی گرا بود، متاسفانه تقریبا از کشور ما هجرت کرد و در حال حاضر دیگر در هنر معماری ما جایگاهی ندارد. اما سومین جریان که همان جریان سودجو و مصرفی بود، همچنان به قوت خود باقی است و هنر معماری را در چنگ خود دارد.

وی در ادامه گفت:هدف از اشاره به این جریانات آن بود که بگویم هنر معماری ما چندان تناسبی با هنر انقلاب اسلامی ندارد و پس از انقلاب نیز نتوانست خود را با این فرهنگ همسو کند. حتی جریان سوم یا همان جریان صرفا اقتصادی سعی کرد از جریانات انقلاب اسلامی سواستفاده کرده و بیشتر خود را نمایان و ثروت اندوزی کند.

مدیر مرکز معماری حوزه هنری خاطر نشان کرد: البته در بین هنرمندان و اساتید دانشگاهی در زمینه معماری همچنان هنرمندان برجسته و متعهدی وجود دارند که به معماری، نه به دیده فنی پول ساز که به دیده هنری گرانقدر نگاه می کنند اما این نوع تفکر و این هنرمندان در کنار جریان سودجوی معماری کم رنگ و کم اثر هستند. متاسفانه جریان سوم حتی به بطن مراکز دانشگاهی نیز نفوذ کرده و این موضوعی نامطلوب و نگران کننده است.

محمدخانی با اشاره به اهمیت نقش مرکز معماری حوزه هنری افزود: حوزه هنری با تاسیس مرکز معماری ثابت کرد درک بسیار بالایی از این هنر به عنوان یکی از هنرهای موثر هفت گانه دارد و آن را بخشی از کارهای فنی صرف و یا مقوله ای درآمدزا نمی داند. هدف مرکز معماری در راستای اهداف حوزه هنری همین است که به نحوی مجددا صاحبان اصلی هنر معماری را به عرصه بازگرداند؛ به طوری که شاهد رشد هنر معماری به عنوان هنری اصیل و زیبا و بومی در سطح اجتماع باشیم.

به باور کارشناسان معماران باید با طراحی مناسب فضا و اجرای اصولی و منطقی بتوانند موجب آسایش روح و روان مردم شوند چون معماری تاثیر بسیاری در ایجاد آرامش دارد./ص

ایرنا