به گزارش  مهر؛پرویز پرستویی درجریان نشست این سریال درباره پذیرفتن حضور در هم گناه تصریح کرد: من همیشه گاردی با شبکه خانگی داشتم. من سال ۸۸ با تلویزیون خداحافظی کردم (منظور حوادث سیاسی آن سال نیست)، اما بالاخره سریال‌هایی مثل «زیر تیغ»، «آشپزباشی» «امام علی (ع)» و… را در تلویزیون بازی کرده بودم.

پرستویی ادامه داد: همه آدم‌های که در سرزمین ما زندگی می‌کنند همه سینمارو نیستند. تجربه «مطرب» که باعث شد با آقای کیایی آشنا شوم کار بسیار خوبی بود، مخصوصاً که دوران بدی داشتم. آن زمان صحبت‌هایی شد و بعد از اتمامش گفتند می‌خواهند کاری در نمایش خانگی هم داشته باشد، من ابتدا گارد داشتم، ولی با توجه به همکاری‌ای که داشتم پذیرفتم.

وی افزود: من ده قسمت از سریال را در یک وعده خواندم و هر از گاهی تماس می‌گرفتم و نظر هم می‌دادم. حتی در این مدت من اصرار می‌کردم که هر کاری دارد آن را کنار بگذارد و این سریال را بسازد. هر قسمت این سریال می‌تواند یک تجربه سینمایی باشد، پلان‌ها و دکوپاژ کاملاً سینمایی است. این احترام به مخاطب است که نخواهیم آب ببندیم.

وی اضافه کرد: این سریال قصه‌هایی دارد که نشان می‌دهد همه ما هم گناهیم و یک جا‌هایی گناهکار هستیم. حس کردم در این سریال این مسایل باز می‌شود و من حس کردم حتماً باید در این سریال باشم و جزو شرح وظایفم است که اگر بخواهم سریال بازی کنم، این همان است.

پرستویی در ادامه درباره اینکه چقدر منبع دستمزدی که دریافت می‌کند برایش مهم است، گفت: تا حالا با پول کثیف کار نکردم این کار برای ما قداست دارد که تهیه‌کننده کیست و قبل از اینکه پول کثیف بحث برانگیز باشد، برای من مهم بوده تهیه‌کننده و کارگردان چه کسانی هستند.

وی افزود: دو کاری هم که با این گروه انجام دادیم با آقای کیایی بود که پولش شریف بود و خودش شرافت کاری داشت. از خود مایه گذاشته است. اما تهیه کنندگانی داریم که این نام را یدک می‌کشند و کارت تهیه کنندگی دارند که فقط این اسم را یدک می‌کشند.

پرستویی در این نشست در پاسخ به چگونگی بازی فرزندش در این سریال گفت: روزی در پیش تولید هم گناه عکسی از ما دو نفر من و فرزندم گرفته شد و پیشنهاد خود آقای کیایی این بود که از آنجایی که در سریال فلاش بک وجود دارد فرزندم بهروز پرستویی در این نقش بازی کند. او پیش از این سکانس خیلی کوتاهی در آژانس شیشه‌ای حضور داشت و خیلی کوتاه در سه قسمت از «پهلوان نمی‌میرند» هم به اجبار بازی کرد. نمی‌دانم در آینده ادامه می‌دهد یا نه، اما خیلی دغدغه‌اش نبود و من هم راغب نبودم.