اتحاد خبر- محدثه غلامی: در ادامه گفتگو با فعالان مدنی دشتستان، جواد زیارتی سومین مهمان دفتر هفته نامه اتحاد جنوب در سال 98 شد و با وی درخصوص سوابق و جزییات فعالیت های اجتماعی و مدنی وی هم صحبت شدیم. اتحاد جنوب شما را به خواندن این گفتگوی چالشی دعوت می کند...

* لطفا خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید و اینکه فعالیت های مدنی را از کجا شروع کرده اید؟
- من جواد زیارتی، متولد اول مهرماه سال1361 ، دارای مدرک کارشناسی کامپیوتر و اصالتا اهل روستای زیارت ولی بزرگ شده برازجان هستم. حدود 15 سال در مجتمع گاز پارس جنوبی مشغول به خدمت میباشم.
فعالیت های مدنی و فرهنگی خود را از سال 1379 با کانون همیاران جوان دشتستان که توسط برخی از دوستان فعال (همچون استاد عزیزم آقای حسینی و برادر ارزشمندم جناب قائدی و دیگر دوستانم) راه اندازی شده بود آغاز کرده ام. هدف ما فقط و فقط اعتلای دشتستان بوده و تمام تلاشمان را بکار گرفته این و فکر میکنم در این زمینه موفق بوده ایم.
علیرغم فشار هایی که اوایل به تشکلهای غیردولتی (یا به قول امروزیها "سمن" ها) وارد میشد با تلاش بسیار توانستیم خودمان را به جامعه ثابت کنیم.
متاسفانه در دولت قبل بدلیل عدم حمایت و نیز برخی محدودیت ها، n.g.o ها به تعطیلی رفتند و همینطور فعالیتهای مستمر کانون همیاران جوان نیز آسیب هایی دید و فعالیت آن به شدت کاهش یافت ولی ما همچنان به فعالیت خود ادامه داده و تلاش میکردیم؛ باید اعتراف کنم در بسیاری مواقع از خود و خانواده گذشتیم تا بتوانیم تلاشی برای شهرمان انجام بدهیم.

* الان فضا برای فعالیت n.g.o ها چگونه است؟
- خوشبختانه در دولت تدبیر و امید این زمینه و بستر برای فعالیت های داوطلبانه تا حدی مهیا شده و امروز با کمک فضای مجازی خیلی بهتر و بیشتر میتوان فعالیت کرد. اگرچه این فضا از نظر شکلی مهیا شده و همچنان در محتوا دچار مشکلات عدیده ای هستیم که در بسیاری موارد متاسفانه به جرات میتوان گفت با روح و رسالت فعالیت سازمانهای مردم نهاد در تعارض آشکار است.

*مدیرعامل و مسئولان کانون همیاران جوان چه کسانی هستند و توضیح بدهید که چرا فعالیتشان نسبت به اولایل تأسیس کمتر شده است؟
- اگرچه ما در برهه ای واقعا دچار رکود شدیم که کاملا طبیعی بود اما با این نظر که فعالیت امروز کانون را با فعالیت های 15 سال پیش مقایسه کنیم موافق نیستم. چرا که شرایط طبیعی و ذایقه اجتماعی جامعه تغییر کرده است. برخی از فعالیتهایی که 15 سال پیش انجامشان ضروری بود امروز دیگر محلی از اعراب ندارند چرا که فضای اجتماعی جامعه تغییر کرده و حرکت اجتماعی جامعه به سمت بلوغ رفته است. ما دیگر با فضای اجتماعی نوپای دهه هفتاد مواجه نیستیم که ناچار باشیم الزامات آن دوران را پیاده کنیم. پس مقایسه فعالیت امروز کانون همیاران با فعالیتهای اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد را قیاس صحیحی نمی دانم.
اما اگر اشاره شما به دوران حاکمیت دولت احمدی نژاد است، بله. حرفتان قبول. در دوران احمدی نژاد کدام سمن (البته غیر از سمن های مذهبی) امکان فعالیت گسترده را داشت که همیاران نداشت؟؟ بر عکس دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی که به این فعالیت ها واقعا بها میدادند و همه جانبه حمایتگر ما بودند؛ برای مثال یک نمونه عرض میکنم. در اواخر دولت آقای خاتمی از سراسر کشور هشت نفر برای اجلاس جهانی منع تروریسم در ونزوئلا برگزیده شدند که یکی از برگزیده ها، نماینده کانون همیاران جوان از استان بوشهر بود! دقت بفرمایید؛ یکی از هشت برگزیده ی کل کشور! در همان دوره، سازمان ملل متحد از کانون همیاران جوان بدلیل فعالیت های داوطلبانه ای که انجام میداد رسما تقدیر کرد. خب بالطبع، فرماندار، استاندار، شهردار و مسئولین دولتی هم ما را حمایت میکردند. ولی متاسفانه در دولت قبل هیچ اراده ای برای کمک به n.g.o ها وجود نداشت. نه تنها کمکی از جانب دولت نبود بلکه سعی شان بر ایجاد مانع بود که یکی از بزرگترین موانع هم منحل اعلام کردن سازمان ملی جوانان بود.

کانون همیاران جوانان از سازمان ملی جوانان مجوز گرفته بود و بدلیل محدوده سنی بین 17 تا 29 در این سازمان، کسانی که سنشان بالاتر از 29 بود، عملا نمیتوانستند حداقل بعنوان هیئت مدیره فعالیت کند. لذا سن ما بالای 29 رفت و داشتن دغدغه معیشت، کار، تشکیل زندگی و دیگر مشکلات زندگی امروزی سبب شد که در یک دوره 8 ساله شاهد رکود نسبی فعالیتهای داوطلبانه ی رسمی باشیم که با به اتمام رسیدن دولت قبل و آغاز دولت جدید که ظاهرا آماده و پای کار بود، این اوضاع تقریبا رو به بهبودی رفت. ولی به دلیل شرایط سنی هیات موسس دیگر نتوانستیم از طریق سازمان ملی جوانان مجوزمان را تمدید کنیم و لذا از وزارت کشور پیگیری کردیم که در اواخر سال97 مجوز گرفتیم. درحال حاضر مجوز ثبت شده وزارت کشور داریم و میتوانیم فعالیت کنیم. (آقای سید مالک حسینی، ارسطو قائدی،علی پورجم، حسام بهمنش، حاج مجتبی هاشمی نژاد که همگی از فرهیختگان و نخبگان مدیریتی و فرهنگی-اجتماعی دشتستان هستند) هیئت مدیره کانون را تشکیل داده اند و مدیرعامل کانون نیز جناب آقای بهمنش هستند.
درحال حاضر زمینی مهیا کرده ایم و به اسپانسر برای ایجاد ساختمان جدید کانون همیاران جوان نیازمندیم که با قدرت بیشتری فعالیت را ادامه بدهیم.

*روزانه برای حضور در فضای مجازی چقدر وقت میگذارید و حضور فیزیکی شما در دشتستان چقدر است و مسائل و مشکلات شهرستان را چگونه رصد میکنید؟
- من روزانه بالای 10 ساعت در فضای مجازی فعالیت دارم. بدلیل شرایط کاری، دوهفته سرکار هستم و یک هفته استراحت، در این یک هفته سعی میکنم که حتما سری به برازجان بزنم ولی امروزه با وجود فضای مجازی، من نسبت به همشهریان برازجانی خیلی زودتر متوجه اتفاقاتی که در برازجان رخ میدهد میشوم و از اطلاع رسانی سایت های به روز و آنلاینی که در شهرستان و استان وجود دارد استفاده زیادی می کنم. سالیان زیادی را در شهرستانهای عسلویه و جم گذرانده ام ولی هرگز نتوانستم حتی درصد کمی از عشقی که نسبت به برازجان عزیزم دارم به آن دو شهرستان گرامی داشته باشم و هر تلاش و کوششی داشته ام برای دشتستان و برازجان بوده است. واقعا نگران دشتستانمان هستم چون مظلوم واقع شده است. متاسفانه نگاه مسئولان استان به برازجان نگاه مثبتی نیست. البته این فقط نظر من نیست. خیلی ها این نگاه ناعادلانه را با جان و دلشان لمس کرده اند و اصلا نتایج چنین نگاهی را به وضوح میتوان دید. اگر به اکثر شهرها و شهرستانها نگاهی بیاندازیم پیشرفت زیادی نسبت به برازجان شده است و برازجان همچنان محروم و مظلوم است.

*آخرین پستی که درفضای مجازی از شما مشاهده کردیم، مربوط به نقد معاون سیاسی استاندار بود، در این زمینه توضیحی بفرمایید و دلایلتان را از این نقد عنوان کنید.
- وقتی یک نویسنده یا منتقد نظرش را در قالب یک یادداشت منتشر میکند لزوما نباید خودش را روی یادداشتش سنجاق کنند که برود برای همه توضیح دهد منظورش از آن یادداشت چه بوده اما چون پرسیدید باید بگویم چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است! اگرچه از شخصیت فردی این بزرگوار اطلاع دقیقی ندارم اما حتما انسان شریفی است ولی در بحث کاری و اداری، از ایشان خروجی مثبت و قابل توجهی ندیده ام.
معاون سیاسی استانداری، دومین مقام ذی نفوذ استان است؛ که اگر وی معاون سیاسی قدر و قوی بود میتوانست اولین نفر استان هم باشد ولی متاسفانه کار یا طرح و برنامه ای از ایشان مشاهده نکرده ایم! نه تنها کار خاصی از ایشان ندیده ایم بلکه اهل رسانه هم نبوده اند. مگر میشود معاون سیاسی استاندار یکی از استانهای استراتژیک ایران باشی و اهل رسانه نباشی؟؟

*آقای خورشیدی در آخرین روزهای اسفند97 به مناسبت یکساله شدن مسئولیتش در بوشهر، شرح عملکردشان را در قالب یادداشتی منتشر کردند که در سایت اتحادخبر و بسیاری از رسانه های استان منتشر شد. آیا این گزارش عملکرد را خوانده اید؟

 
- نه متاسفانه.

*به نظرتان این نقد به خود شما وارد نیست که بدون اطلاعات و تحقیق از عملکرد معاون سیاسی استاندار، انتقاد کرده اید؟
- بله من این نقد را به خودم وارد می دانم ولی باز هم پای حرفم هستم که اگر لااقل با معاون قبلی یا پست و مقامشان مقایسه کنیم، آقای خورشیدی خروجی خیلی بالایی نداشتند و حقیقتا عملکردشان ضعیف است. ولی درهرصورت به شما قول میدهم که امروز تا فردا این عملکردها را مطالعه، ودرصورت تغییر نظرم، قطعا یادداشتی بنویسم و نظرم را اصللاح کنم.

*پیگیری های شما در مبحث آب به کجا رسید و فکر میکنید فعالیت های مجموعه فعالان اجتماعی در بحث آب چه کمکی به حل این مشکل کرده است؟
- با توجه به اینکه بحث آب یک مشکل کشوری محسوب میشود، ولی استان بوشهربطور عام، دشتستان بطور خاص و برازجان بطور ویژه با این موضوع مواجه شد. در گرمای50 درجه برازجان هفته ای یکروز آب دیگر معنی بحران نمیدهد بلکه باید اسمش را گذاشت فاجعه! واقعا ناراحت کننده است که برخی دوستان از عملکرد مسئولین در چنین مواردی حمایت کنند.
اگر مسئولین در این زمینه کار هم کرده باشند نباید حمایت کرد، اگربرای حل بحران آب شبانه روز هم کارکنند بازهم کافی نیست. متاسفانه مسئولین کم کاری کردند و حق مردم برازجان در بحث آب این نبود. میتوانستند این موضوع را بهتر مدیریت کنند. وعده و حرف، دردی از مردم کم نمیکند. مردم آب ندارند و مسئولین باید به هرطریقی این مشکل را برای شهرستان دشتستان حل کنند. مسئولین ما باید تلاش شبانه روزی می کردند درصورتی که فکر نکنم شبانه روز پنج ساعت هم تلاشی برای حل این بحران کرده باشند. من از آقای سعادت نماینده مردم در مجلس هم گله مندم. حداقل اگر عملکردی صورت نمیگیرد باید درکنار مردم باشد و مشاهده کند که مردم چه زجری از این بحران کم آبی میکشند.
دوسال پیش فعالین اجتماعی به مسئولین در رابطه با جدیت بحران آب تذکر دادند و گوشزد کردند که ما طی یک الی دوسال آینده با مشکل شدید مواجه میشویم ولی هیچکدام از مسئولین توجهی به این موضوع نکردند. مسئول اگر مسئول باشد باید یک گام از فعال اجتماعی جلوتر باشد نه اینکه فعال اجتماعی فرسنگها از مدیران و مسئولین جلوتر باشند.
در بحث آب من کمترین تلاش را کردم ولی برخی از دوستان دیگر مانند آقای شاکری و آقای قلی زاده و بسیاری از دوستان شبانه روزی تلاش کردند و ای کاش مسئولین به اندازه این دونفر تلاش میکردند. این دو عزیز و بسیاری از دیگر عزیزانم (که متاسفانه نمی شود تک تکشان را نام برد) از زندگی دست کشیدند و قهرمانانه خود را فدای مردم کردند. از فریاد زدن حق مردم در فضای مجازی و اعتراضات میدانی گرفته تا وقتی که در گرمای 50 درجه تک به تک درب منازل آب توزیع میکردند که این کار نه سودی برای آنها داشت و نه وظیفه ای در این قبال داشتند.
تحصنی (تجمعی) که مردم صورت دادند خیلی موثر بود. بعد آن تجمع، از یک طرف فشار افکارعمومی بر مسئولین زیاد شد و آب خط کوثر به برازجان هم داده شد و برخی فعالیت ها صورت پذیرفت و از طرف دیگر مسئولین شهرستان و استان قدرت چانه زنی با مراجع بالاتر را پیدا کردند و اوضاع کمی بهتر شد و امسال استاندار محترم قول دادند که مشکل آب وجود نداشته باشد، ما به قول ایشان ایمان داریم و انشاالله که به قولشان وفا میکنند اما اگر به این قول هم عمل نشد، شخص جناب استاندار و مدیران حوزه عمرانی استانداری باید جوابگوی مردم دشتستان و برازجان باشند.
به نظر می رسد مشکل آب برازجان فقط با وجود آب شیرین کن حل میشود و درغیر این صورت این مشکل بطور کامل حل نخواهد شد، و تشکر ویژه از مجموعه اتحاد جنوب که ماهانه پیگیر بحث آب هستید واز آن گزارش تهیه میکنید.
من از آقای صابری خواهش میکنم به عنوان فردی که به استاندار نزدیک هستید و همینطور دغدغه مردم را دارید، یک جلسه عمومی با مردم یا خصوصی با فعالان اجتماعی با حضورآقای گراوند در برازجان فراهم کنید تا مردم مستقیما از آقای استاندار بشنوند برای آب برازجان تا الان چه کارهایی انجام شده است.

*مهمترین چالش شهرستان دشتستان را چه میدانید؟
- بزرگترین چالش برازجان بحث ورودی های شهر است. برازجان که زمانی مرکز ثقل جغرافیای استان، دروازه ورود به استان و شاهراه ارتباطی و مواصلاتی چهار سوی استان بود، کم کم دارد به سمت حاشیه سوق پیدا میکند و به یک نقطه ی کور در نقشه استان تبدیل می شود. برازجانی که محور و مرکزی بین استان خوزستان، فارس و بوشهر بوده آن محوریت الان دیده نمیشود.
ورودی و خروجی شهر گیج کننده شده است و همین موضوع باعث کاهش سفر به برازجان میشود. آن هم برازجانی که در یکصد و پنجاه سال اخیر به عنوان یک مرکز بزرگ تجارت خرد به شمار میرفته است.

*عملکرد فرماندار سابق آقای ارسلان زارع را چگونه ارزیابی می کنید،نقاط ضعف و قوت؟
- من به آقای زارع نمره ی مردودی میدهم. دوستانی که برای تودیع ایبشان درقالب یک متن، موارد مثبت ایشان را خوش اخلاقی و مهربانی یاد کردند، ولی کسی راجع به عملکرد کاری ایشان به نیکی یاد نکردند پنج سال عمر کمی برای یک فرماندار نیست، علیرغم شخصیت و اخلاق خوب آقای زارع، ولی متاسفانه در بحث کاری خروجی مثبتی نداشت. من از 20 نمره، نمره ی کمتر از 10 به عملکرد ایشان می دهم.

*فکر میکنید مهمترین اولویت فرماندار آینده باید چه مواردی باشد؟
- علیرغم نظر بسیاری از همفکرانم، به نظر من بومی یا غیربومی بودن اصلا ملاک نیست، مهم دلسوز بودن فرماندار است، ومانند آقای ایرج حاتمی که زمانی فرماندار دشتستان بوده، شبانه روز درحال تلاش برای آسایش شهروندانش باشد و در رابطه با اولویت فرماندار آینده باید عرض کنم که مهمترین اولویت این شهرستان آب است، و در مرحله اول باید مشکل آب و آب شیرین کن حل شود که اگر این بحران را حل کند خودش به تنهایی خدمت بزرگی به شهرستان کرده است.

*عملکرد شهردار و شورای شهر را چطور ارزیابی می‌کنید؟
- از آنجایی که ما تفکر شورایی و همگانی نداریم از شورای اول تا به امروز، متاسفانه شورا ها در کشور نتوانستند بخوبی نقش خود را ایفا کنند و در عملکرد شورایی موفق باشند، بجز شورای اول که تازه تشکیل شده بود و افرادی بسیار خوب و پای کار بودند، این منیت ها مانع از اتحاد شورا میشود و این شورا هم مثل شوراهای قبل اصلا عملکرد قابل قبولی نداشته ، و در هیچکدام از مسائل و مشکلات برازجان همفکر،همدل و هم صدا نبودند.
درمورد شهردار برازجان، آقای محمدی انسان بسیاز دلسوز، زحمت کش، مردمی، و پاک دستی است. ولی علیرغم درآمد بالای شهرداری که هرساله بیشتر میشود، فقط به ظاهر شهر توجه میکنند، فکر نمیکنم آب نما در برازجان که مشکل آب داریم مهم باشد، مهم زیرساخت شهر است.
در اکثر شهرها ساختمانهای قدیمی را مثل چشمشان عزیز می شمارند اما در شهر ما قلعه میرزا محمدخان برازجانی از بین می رود، حمام سالم خانی به مرکز تجاری تبدیل می شود و در دوره آقای محمدی ساختمان زیبا و قدیمی بانک ملی که یکی از نمادهای شهر ما بود با خاک یکسان میشود! اینها دل آدم را به درد می آورد اما جایی برای فریاد زدن پیدا نمی شود...

*عملکرد نماینده مجلس را چطور ارزیابی میکنید؟
- من به شخصه فکر نمیکردم آقای سعادت رأی بیاورد، چون نه آنچنان چهره ی شناخته شده ای بود، نه عملکرد خاصی داشت، نه آدم فصیح البیان و سخنوری بود که به قول امروزیها بتواند مخ همه را به کار بگیرد! اما به هر حال رای آوردند. معتقدم ایشان نه تنها کار بزرگی برای دشتستان نکردند، بلکه در موقع بحران آب اصلا کنار مردم هم نبودند. در بحث آب واقعا توقع بود که آقای سعادت پیگیری کنند و در مجلس این موضوع فریاد زده شود ولی فقط سکوت بود و سکوت... متاسفانه بعدها که اعضای شوراهای شهر به تهران مراجعه کردند که راجع به آب صحبت کنند گفتند اصلا اسم برازجان در لیست شهرهای دارای تنش آبی هم نبوده و این از خود بحران آب دردآورتر بود. من فکر میکنم واقعا فاجعه ای از این بالاتر نمیتواند باشد که نماینده مردم نتوانسته اسم برازجان را حتی در لیست شهرهای پرتنش آبی هم وارد کند که دست کم بودجه ای به شهرمان اختصاص بدهند و راجع به بحران آب فکری کنند. این را تنها میتوان به بیخیالی نماینده و مسئولین استان نسبت به دردهای مردم تعبیر کرد، نه چیز دیگر! مردم انتظار دارند وقتی مشکل بزرگی در شهرشان رخ میدهد نماینده به آن مشکل بپردازد و مشکلات را حل کند، حداقل اگر نتوانست کاری کند، کنار مردم باشد نه اینکه با توجیهی خنده آور ادعا کند کسی از شهرستان به ایشان اطلاع نداده که برازجان مشکل آب دارد! اگر تجمع برازجان صورت نمیگرفت، در بحث آب همچنان این مشکل به همان شدت قبل ادامه پیدا میکرد. گرچه این تجمع وظیفه ی آقای سعادت بود که در مجلس "بست بنشیند" و چاره ای برای شهرستانش پیدا کند، ولی دریغ... این وظیفه نماینده مردم است، چرا که از مردم و بیت المال حقوق میگیرند تا برای مشکلات آنها چاره اندیشی کند.

*آقای سعادت بارها گزارش عملکرد خود را داده است، برای آب پیگیری هایی داشته، 8 میلیارد اعتباربرای بیمارستان برازجان گرفته، اعتبارات خوبی برای سد دالکی گرفته، در بحث طرح تحول کشاورزی در دشتستان که طرح بسیار بزرگی میباشد پیگیری های خوبی کرده است، و اینها کارهای بزرگی هستند که میتواند در آینده دشتستان را متحول کند. به نظرتان این کارها مهم نبوده؟
- مردم باید این عملکردها را حس کنند، اگر همه ی این کارها را نکرده بود ولی در بحث آب در کنار مردم می بود،مردم خیلی راضی تر بودند.
آقای سعادت نباید دست روی دست میگذاشت تا وقتی که مردم تحصن کنند. اگر در این تحصن خدای ناکرده اتفاق ناگواری رخ میداد، چون در این مسائل آدم های سوء استفاده گر و اغتشاش گری هستند که از بیرون به این تجمع نفوذ پیدا میکنند،چه کسی میخواست جواب بدهد؟ و این یک نقطه ی سیاهی در کارنامه ی مسئولین دشتستان باقی خواهد ماند.

*فعالترین سمن هایی که درحال حاضر بحث مطالبات مردم را پیگیری میکنند را می توانید نام ببرید؟ فرهنگ مطالبه گری در سمن هایبرازجان رضایت بخش هست یا خیر؟
- مطالبه گری در بین سمن های برازجان رضایت بخش نیست‌. در دولت تدبیر و امید متاسفانه کاری کردند که هزینه مطالبه گری در استان بوشهر زیاد شده است، درواقع هزینه ی انتقاد بالا رفته.
در دولت قبل شاید با منتقد یک برخورد علنی قضایی می شد، ولی اتفاقی که در دوره آقای سالاری افتاد و فکر میکنم در دوره استاندار فعلی آقای گراوند هم ادامه دارد، برخورد سخت با منتقدین است. مثلا اگر نشریه ای از استاندار یا استانداری انتقاد میکند، دیگر ورود آن نشریه به بسیاری از مراکز دولتی ممنوع میشود. متاسفانه اگر یک فرد یا یک فعال مدنی انتقاد میکند، در تمام ادارات دولتی به یک چشم دیگر به آن شخص نگاه میکنند و من این را یک عارضه و یک نقطه منفی در بحث برخورد با جوانانی که دنبال مطالبه ی به حق مشکلات شهرشان هستند می دانم.

*ما برخوردی از جانب آقای سالاری یا آقای گراوند با فعالان مدنی و منتقدان ندیده ایم. شما فعال مدنی می شناسید که بابت نقد دچار مشکل شده باشد؟
- بله من احساس میکنم اتفاق افتاده است. امیدوارم یا مشاهده ی من اشتباه بوده باشد و یا اگر صحیح بوده، انشاالله که دیگر این رویه نباشد.

* برای نهادینه شدن فرهنگ مطالبه گری چه پیشنهادی دارید؟
- جوانان دشتستان در چهار سال اخیر خیلی فعال شدند، شیوه مطالبه گری را پله پله پشت سر میگذارند و من آینده مطالبه گری را در دشتستان و برازجان خیلی خوب میبینم. انشاالله همین جوانان از طریق سمن ها وارد مطالبه گری شوند.
برخی از سمن ها اوج هنرشان، برگزاری چند اردوی همگانی یا جشن در سال است در حالی که سمن ها باید در حوزه های فرهنگی و حقوق شهروندی مردم مطالبه گر باشند و با برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی، به پرورش نیروهای فعال جدید اقدام کنند. به نظرم حداقل 80 درصد از سمن های شهرستان دشتستان نتوانستند رسالت خود در این زمینه را به نحو احسن انجام دهند.
هرچند جوانان ما بصورت فردی اینکار را انجام میدهند که البته اینکار به نظرم بهترین راه حل نیست و باید فعالیت ها شناسنامه داد باشد. الآن در بوشهر کسی نمیگوید فلان مجموعه پیگیر مطالبه ی حقوق مردم است. همه میگویند ابوذر شیخ سقا و دوستانش دارند این کار را میکنند. یا در برازجان نام هیچ سمنی در این زمینه مطرح نیست. همه چیز قائم به افراد است. به نظر من هر فعالیتی اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... باید شناسنامه دار باشد. اینکه یک یا چند نفر به صورت منفرد فعالیت کنند، آنچنان که باید راه به جایی نمی برد. طبیعتا حذف افراد آسان است و یکی از دلایل برخورد با منتقدین همین فعالیتهای فردی است. وقتی یک سمن یا ان جی او وارد کار شود براحتی نمیشود برخورد حذفی صورت داد. البته در مورد فعالیت شناسنامه دار اجتماعی، در کنار سمن ها باید به رسانه های مکتوب و مجازی هم اشاره کرد که متاسفانه در این زمینه هم ضعف های اساسی داریم.

*چرا با وجود اینهمه فعالان اجتماعی، شما معتقدید که هنوز هیچ پیشرفتی نکرده ایم؟
- بسیار حرف جالب و سنجیده ای است، واقعا این یک دغدغه و مشکل بزرگ برای شهرستان است که باید ساعت ها صحبت کنیم، به چه دلیل علیرغم همه دغدغه هایی که مردم و فعالان اجتماعی دارند نتوانستیم حقمان را حداقل از مرکز استان بگیریم، و شاید مهمترین دلیل این موضوع عدم اتحاد در شهرستان است.
برای پیشرفت دشتستان باید جناح چپ و راست و اصولگرا و اصلاح طلب را کنار بگذاریم و دست در دست یکدیگر برای پیشرفت شهرستان عزیزمان تلاش کنیم، ولی این اتحاد هیچوقت وجود نداشته است. و این عیب بزرگی است که به نظر من بین مردم دشتستان وجود دارد. اگر این اتحاد بوجود بیاید قطعا میتوانیم به نتیجه خیلی خوبی برسیم.
در بحث مسئولانی که در دشتستان کار میکنند و غیربومی و غیرساکن هستند و تأکید میکنم که این موضوع یک فاجعه است. غیربومی بودن اصلا ملاک نیست ولی غیرساکن بودن بسیار مهم و حیاتی است. اگر کسی که در  برازجان مسئولیت دارد ساکن شهر دیگری باشد، این یعنی هیچگونه علاقه و تعصبی روی شهر برازجان ندارد و فقط ساعات اداری به اداره میروند و بعد اصلا برایشان مهم نیست که چه اتفاقی رخ بدهد. لذا کسانی که تأثیرگذار هستند باید حتما ساکن آن شهر باشند، فعالین مدنی باید روی این موضوع حساس تر باشند. البته تا زمانی که شناسنامه دار و متحد نشوند، حرکت به سمت موفقیت بسیار کند و لاک پشتی خواهد بود. هرچقدر هم که تک به تک قوی باشند تا وقتی یک مجموعه نشوند تأثیرگذاری مطلوب را شاهد نخواهیم بود.

* به عنوان آخرین سئوال می خواهیم ارزیابی شما از عملکرد اتحاد جنوب و اتحاد خبر را بدانیم؟ در واقع همه نقد شدند. ما را هم نقد کنید؟
- من اتحاد جنوب و اتحاد خبر را قلباً دوست داشتم و دارم، روزی چندین بار سایت اتحاد خبر را دنبال میکنم و یکی از اولین منابع خبری من برای پیگیری اخبار دشتستان و بررسی صحت و سقم اخبار دشتستان، سایت اتحاد خبر است. ولی علیرغم نقاط مثبت فراوان و همه زحمت هایی که می کشید به اتحاد جنوب و اتحاد خبر هم نقدهایی وارد است. این نقد ها صرفا دغدغه به عنوان یک برادر و دوست دار شماست.
اولین نقد راجع به اتحاد خبر است چون علیرغم اینکه در لحظه و آنلاین خبرها را منتشر میکند ولی رویه ی خوبی در پیش نگرفته است. مثلا یک سمن اگر یک اردوی تفریحی برگزار کند خیلی راحت تیتر و عکس اول اتحاد خبر میشود ولی مثلا اگر روز جهانی سرطان در برازجان توسط فلان سمن برگزار شود، یک خبر خیلی کوتاه تهیه میکنند. چنین رفتاری باعث میشود این شائبه بوجود بیاید که اتحادخبر بیش از اینکه در پی انجام رسالت خود بعنوان یک رسانه مستقل خبری باشد،مستقل نیست و اخبار خاصی را دنبال میکند.
نکته دیگری که پشت سر آقای صابری گلایه و انتقاد هست، این است که چرا آقای صابری که پرچم دار جبهه ی موسوم به اصلاحات در شهرستان دشتستان است و شبانه روز برای موفقیت نماینده اصلاح طلبان در انتخابات تلاش میکند، عکس نماینده اصولگرا که رقیب بسیار جدی اصلاح طلبان است را هم در صفحه اول اتحاد جنوب چاپ می کند و تبلیغ میکند و این یعنی اتحادجنوب در واقع رسانه ی مرجع اصلاح طلبی نیست بلکه صرفا یک بنگاه اقتصادی است.
جایی شنیدم که آقای صابری گفته نشریه در دست برادرم است و کار اقتصادی حق آن نشریه است که پولش را بگیرد و تبلیغ کند ولی من این استدلال را قانع کننده نمی دانم. اتحادجنوب اگر میخواهد رسانه ی مرجع و در واقع برند اصلاح طلبی در دشتستان باشد، باید مبلغ اصلاح طلبی و شخصیت های منتسب به اصلاح طلبی باشد. البته همه چیز را نمیتوان در اسم بردن از شخصیتهای اصلاح طلب خلاصه کرد. اصلاح طلبی یعنی به دنبال اصلاح همه امور بودن. بعنی برای اصلاح فرهنگ و هنر و سیاست و جامعه و اقتصاد و ورزش و خلاصه برای اصلاح همه ی امور تلاش کردن. همه چیز که در انتشار یک یادداشت که یک شهروند نوشته و فرستاده خلاصه نمی شود.
البته در رابطه با اتحاد جنوب باید اضافه کنم که جزو اولین ها در استان و اولین در دشتستان است و بدلیل قدمتی که دارد برای خیلی ها عزیز است. ولی اتحاد جنوب که 8 سال احمدی نژاد منتقد دولت بود، در دولت تدبیر و امید خیلی دولتی شد و این یک دغدغه جدی است. انشاالله که از این وضعیت جدا شود و دوباره شکل مردمی به خود بگیرد. در این مملکت رمز بقا مردمی بودن است و انشاالله اتحاد جنوب با قدرت و سرعت بیشتری به راهش ادامه دهد و همواره موفق و پیروز باشد.

*مدیر مسئول اتحاد جنوب: جناب زیارتی من به یاد نمی آورم که تا بحال گفته باشم نشریه دست برادرم است، همیشه مسئولیت اتحاد جنوب و اتحادخبر را پذیرفته ام. هیچوقت هیچکاری را هیچکس بدون اجازه ی من انجام نداده و نخواهد داد و همیشه هم هرنقص و ایرادی بوده متوجه  خود من است و مسئولیت آن را پذیرفته ام. البته نقد ها محترم است و تلاش داریم که این نقد ها را دقت کنیم و این ایراد ها را کمتر کنیم. قطعا نقد شما دوستانه و دلسوزانه است. اما در خصوص چاپ عکس کاندیدای رقیب اصلاحات در اتحاد جنوب، من اتفاقا این کار را نقطه قوت اتحاد می دانم. همه کاندیداهای چپ و راست و معتدل و وسط برای تبلیغ خودشان به اتحاد جنوب مراجعه می کنند چون این نشریه را یک برند معتبر می دانند. برای ما هم درآمد مالی دارد که هزینه های چاپ چند شماره بعدمان را هم تامین کنیم. مهمتر اینکه رقیب میداند ما با او نیستیم ولی به سمت ما می آید و این بزرگترین امتیاز ما است که ما به سمت آنها نرفتیم. آنها به سمت ما آمدند.
بحث دولتی و مردمی بودن را من تا حدی قبول دارم، البته تا حدی طبیعی هم است چون ما از مبلغان و طرفداران این دولت بوده ایم نمی توانیم یک منتقد مثل دوره احمدی نژاد باشیم. ولی انتقادهای زیادی به مسئولان همین دولت هم چاپ و منتشر کرده ایم ولی قبول دارم مثل دولت قبل منتقد نیستیم.

 
- با تمام احترامی که برای حاج اکبر صابری عزیز قائلم اما این توجیه را نمیتوانم بپذیرم.

* نظر شما محترم است. جناب زیارتی ممنون که دعوت ما را پذیرفتید و فکر می کنم گفتگوی چالشی خوبی شد.
- خواهش میکنم. من هم از شما بسیار سپاسگزارم.