امان الله شبانکاره

مقام معظم رهبری از نوروز 69 که اولین سال رهبری ایشان بود تاکنون، هر نوروز پیامی به ملت داده اند و طی آن بر موضوعات مهم سال پیش‌رو تاکید می کنند. از سال 87 تا کنون، عناوین سالانه منتخب رهبری، به نوعی با مسائل اقتصادی گره خورده است. عناوینی که از اصلاح الگوی مصرف و کار مضاعف آغاز شد و در دو سال 95 و 96، «اقتصاد مقاومتی» نامیده شد. امسال نیز رهبری در پیامی به‌مناسبت آغاز سال 1398، سال جدید را سال «رونق تولید» نام‌گذاری کردند.

همه ساله پس از اعلام عناوین سال‎ها، این هشدار داده می‎شود که برای تحقق آن طی یکسال فقط نباید از تریبون‎های مختلف به آن پرداخته شود بلکه باید در مقام عمل نیز برای اجرایی شدن آن گام‎هایی برداشته شود. اما چه بسا اگر چنین شده بود نیازی به تکرار این اسامی در سالهای بعد نبود.
تکیه و تاکید یک دهه ای مقام معظم رهبری بر مسایل اقتصادی نشان از اهمیت بسیار زیاد این موضوع و همچنین عدم توجه کافی و وافی مسولین اجرایی  بر حل ریشه ای اینگونه مشکلات دارد و ایشان نیز همچنان مشکل اساسی کشور را  مشکل اقتصادی می دانند و آنچنان که در پیام نوروزی خود نیز اشاره کردند،  بخشی از این مشکلات مربوط به مدیریتهای نارسا در زمینه مسائل اقتصادی است.
تولید، رکن اساسی اقتصاد هر کشوری به شمار می‌رود و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و برای حصول این هدف خطیر (رونق تولید) چاره‌ای جز حمایت فزاینده‌تر از تولید وجود ندارد و این امر با توجه هر چه بیشتر به عرصه مذکور، محقق خواهد شد.
حمایت قوای سه گانه مجلس، قوه قضائیه و مجریه بسیار تاثیرگذار و نتیجه بخش می باشد و قطعا همسویی و هماهنگی بین دستگاهی میان قوای اشاره شده نقش موثری در تسریع و تسهیل رونق تولید ایفاء می‌کند.
همانگونه که دشمنان نظام نیز تا کنون به وضوح اشاره کرده اند، هدف از تحریم ها، فلج کردن اقتصاد کشور و متوقف کردن موتور پیشرفت نظام می باشد که یقینا، بدل و عنصر خنثی کننده این دسیسه‌ها در حمایت از تولید ملی نهفته است و قطعا با حمایت از تولید داخلی، تولید با رونق شایسته‌ای عجین خواهد شد و بخش قابل توجهی از مشکلات اقتصادی مرتفع می‌شود.
با توجه به تحریم های ظالمانه ی آمریکا، نباید از این واقعیت دور شد که راهکار اصلی مقابله با این تحریم‌ها، توجهِ به تولید داخلی می باشد و اساسا بخشی از جنگ روانی دشمن بر این امر معطوف می‌شود که اذهان و افکار عمومی و روحیه مردم در داخل کشور نسبت به تولید سست و مخدوش شود اما نباید تحت تاثیر فشار‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی دشمن قرار گرفت و قطعا با برنامه ریزی مدون و اصولی و اتخاذ تدابیر هوشمندانه، تولید در ریل و مسیر صحیح خود حرکت خواهد کرد و هیچ قدرتی نیز قادر به متوقف ساختن آن نخواهد بود. این را باید پذیرفت که هم اکنون ما درگیر جنگی اقتصادی و تمام عیار هستیم، جنگی که دشمن، تمام توان خود را به کار بسته است تا کشور ما را از پای درآورد.  و این را نیز باید پدیرفت که در تمامی جنگ ها، سلاح‌های متعددی برای شکست طرف مقابل مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما به تناسب هدف اصلی جنگ، برخی سلاح ها، نقشی راهبردی و تعیین کننده ایفاء می‌کنند و این سلاح در جنگ اقتصادی در قالب تولید قابل تعریف است.
امروزه در همه جوامع بشری، تولید از اهمیت خاصی برخوردار است و همه کشورها به نقش و اهمیت آن واقفند. به گونه ای که در یکی دو قرن گذشته، تولید در نگرش عمومی بشر، یک ارزش تلقی شده و صرف نظر از نیاز و یا اهداف تولید، مسابقه ای بی رحمانه در تولید هرچه افزون تر، چهره زندگی مردم غرب و شرق عالم را دگرگون کرده و خسارت های جبران ناپذیری نیز به منابع موجود در کره خاکی وارد نموده است.  اکنون نیز تولید هر چه بیشتر یک شاخص کمال و رشد و قدرت برای کشورها به حساب می اید. تولید برای بشر اهمیت و ضرورت دارد زیرا تولید به معنی زندگی است، تولید رشد است، شکوفائی است، کار است، تلاش است، اشتغال است، بهره گیری از طبیعت است، رفع نیازهای زندگی است، رفاه شخصی و عمومی است، استفاده بهتر از منابع موجود است، رفع مشکلاتی همچون بیکاری، تورم، مسکن و به حرکت درآوردن چرخ عظیم اقتصاد یک جامعه است. تولید عامل اصلی ایجاد استحکام در اقتصاد است.  از همین رو تولید ، شاخص و معیار اصلی پیشرفت در یک کشور است و برای ما نیز بعنوان شاخص پیشرفت، ملاکی برای اندازه گیری سرعت، شتاب و میزان پیشرفت محسوب می گردد.  موضوع تولید داخلی و تأکید بر آن علاوه بر همه اهمیت های پیش گفته، ضرورتهای ویژه ای دارد که بخصوص در شرایط کنونی برای کشور ما بسیار تعیین کننده و سرنوشت ساز می باشد.  بنابراین، بحث رونق تولید یعنی رونق بخشیدن به حرکت کشور، یعنی حرکت به سوی استقلال و خودکفائی و خوداتکائی و رهائی از وابستگی ها، یعنی تحقق اهداف عدالت و پیشرفت در این دهه، یعنی مستحکم کردن اقتصاد داخلی و شکوفا  نمودن آن، یعنی ساختن کشور و آباد کردن خانه خودمان، یعنی رشد همه جانبه بدلیل نقش تولید در عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، یعنی بالا بردن قدرت خرید مردم، یعنی افزایش دارائی ها و مالکیت مردم، یعنی حذف دلالی ها و واسطه گری ها، یعنی جذب سرمایه های بی هدف و سرگردان و سوق آن به سمت کار و تولید، یعنی افزایش درآمد ملی، یعنی افزایش سرمایه گذاری، یعنی افزایش صادرات، یعنی ارتقاء بهره وری، یعنی نفوذ افزونتر در دنیا و شناخته تر شدن در بین مردم جهان از طریق محصولات تولیدی، یعنی رهائی از وابستگی به نفت و اقتصاد تک محصولی،  یعنی توجه به منویات مقام معظم رهبری و لبیک به فرمان بر زمین مانده امام راحل(ره).  بسیار روشن است که پیشرفت کشور منوط به رشد دو عنصر علم و تولید است. یک کشور برای دستیابی به اهداف خود نیازمند اولاً عنصر علم و ثانیاً عنصر تولید یعنی عمل و کار براساس دانش خود می باشد. از این رو اهمیت و ضرورت تولید در این مرحله از عمر مبارک نظام اسلامی و در دهه عدالت و پیشرفت به روشنی آشکار و نمایان است.
یکی از بزرگ‌ترین مزایای رونق تولید، به فراهم شدن بستر لازم برای تامین کالا‌ها و محصولات مورد نیاز مردم معطوف می‌شود، محصولاتی که در سایه تولید آن، فرصت‌های متعددی برای اشتغالزایی فراهم می‌شود. اساسا رونق تولید، با افزایش ضریب کمی و کیفی تولید همراه است و به تبع این توفیق، نیاز به نیروی انسانی افزون‌تر برای پر کردن ظرفیت لازم در راستای حصول این امر خطیر مضاعف خواهد شد.
هیچ‌گونه تردیدی وجود ندارد که در حال حاضر یکی از ضروریات اساسی کشور به رفع مشکل اشتغال جوانان معطوف می‌شود، عارضه‌ای که با یک بررسی میدانی به صورتی ملموس، عوارض، تبعات و پیامد‌های منحوس آن در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و حتی فرهنگی جامعه قابل احساس خواهد بود.
هر آنچه تولید از رونق افزون تری برخوردار شود به همان میزان شاهد فراخ‌تر شدن ظرفیت جذب جویندگان کار خواهیم بود و در نقطه مقابل در صورت رکود تولید میزان تیراژ محصولات و اقلام تولیدی کاهش می‌یابد و مراکز تولیدی و صنعتی ناچار هستند به تعدیل نیرو مبادرت ورزند.
لازم است در حوزه اقتصاد تمامی جناح های سیاسی و تمامی گروه های موثر به توافقی دست یابند و فارغ از دعواهای سیاسی و جناحی به دنبال ایجاد و ارایه ی راهکارهای عملی جهت جذب سرمایه گذاری و حمایت از تولید داخلی باشند.
اولین قدم در حمایت از تولید، ایجاد ثبات در بازار و کنترل تورم می باشد. در اقتصاد متورم، دلالان و بازارهای غیرمولد در اقتصاد قدرت نمایی می کنند و در نتیجه غیرمولدها فضا را برای حیات از مولدها می‎‌ربایند و سرمایه‌ها به سمت تولید حرکت نمی‌کنند بلکه هر بازاری سود بیشتری به سرمایه‌گذار بدهد ، مد نظر قرار می‌گیرد البته اینجا منظور از سود ، سود واقعی نیست ، بلکه منظور این است که هربازاری امکان حفظ بیشتر قدرت خرید را داشته باشد، مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار می گیرد. بنابراین، رونق تولید در گرو کنترل تورم و ایجاد فضای باثبات در اقتصاد است.