خرِ آسیو: «الاغ آسیاب» این اصطلاح به کنایه به افرادی که بارها به جایی رفته اما آن راه را یاد نگرفته اند گفته می شود. با توجه به اینکه خر یک بار راهی که رفت برای بار دوم آن جا را یاد می گیرد چه رسد به راه آسیاب که بارها آن جا رفته مثال « خر آسیو ره خُشه نمی فهمه. خر آسیاب است راه را یاد نگرفته»

خر بسو: الاغی که همیشه در خانه بسته شده و از او کار نمی کشند. این واژه با کنایه به افرادی که از خانه بیرون نمی روند گفته می شود.

خرِ دجال: الاغ فریبنده، دروغ گو. در روایات امده قبل از ظهور حضرت حجت می آید و عده ای بی ایمان فریب ظاهر آراسته و فریبنده و دروغ های او را خورده و به دنبال او راه می افتند. این واژه مرکب به کسانی که مردم فریب هستند به کنایه گفته می شود.

خِردشمندِ بدو کِردن: «مانع از آب خوردن الاغ دشمن شدن» این اصطلاح در مورد ضرر و زیان به دشمن رساندن حتی اگر شده مانع از آب خوردن خرِ او شدن به کار می رود. مثال «خرِ دشمنِ بداو کردن خُش غنیمته. مانع از آب خوردن خر دشمن شدن نیز سودیست که به دست می آید»

خرس/خهرس: نیمه پاره شدن طناب و غیرو بر اثر پوسیدگی، استحکاک و تحمل ناپذیری یا بر اثر کشش یا وزن زیاد و اگر کاملا گسیخته و جدا شده باشد پوکسن می گویند. مثال «بنده کوپوکس. طناب پاره شده» که دهرس هم می گویند.

خرس ور نمی داره: این اصطلاح در مورد اطمینان و یقین نداشتن و حدس و گمان و تخمین به کار می رود. دقت و هوشیاری و مواظبت در کارمثل این اصطلاح معروف در بیشه گمان مبر که خالیست، شاید که در او پلنگ خفته باشد.

خِر سوز: (خِر سوز) خرهایی که موی بدنشان سفید مایل به سبز بسته ای است.

خر سُک: آلتی چوبین به طول 10 سانتیمتر که در یک سر آن سوزن و یا فلز نوک تیز تعبیه شده و راکب برای وادار کردن «الاغ به تند رفتن با آن آهسته به گردن و یا پشت مازه (ناحیه ستون فقرات) ضرباتی وارد می کند.

خُرشت: الف ـ خارش و خاریدن پوست بدن مثال (لارُم خُرشت میده، بدنم می خارد)

ب ـ خورش که واژه ی فارسی آن   XVARISN است. هر چیزی که با نان و برنج می خورند، قاتق به گویش محلی قاتغ. مثال خُرشتِ بادنگون. خورش بادمجان. خُرشت کُدی. خورش کدو.

خرشتمون: «خارش مان» امراض جلدی مثل حکه، جرب، گری و سودا و همچنان ناشستن بدن و چرک بودن پوست بدن و آلرژی و حساسیت بدن به بعضی از غذاها و داروها که بدن مبتلا به خارش می شود.

خرِ شکالی: الاغی که به رنگ آهو و بز کوهی باشد به آن خرِ شینه شکال هم می گویند.

خرفت: خرف، فراموش کار، پیر

خرفت خونه: نام آثاری از ساسانیان واقع در نزدیکی بوشکان دشتستان

خو فهل: تمایل شدید خِر ماده برای جفت گیری واژه فهل در لغت نامه ها به معنی گشاد و فراخ آمده.

خر قر شمال:

 خر غر شمال، خر کولی. این اصطلاح در این مورد به کار می رود که تو کار بکن  مزدت را بگیر چه کار داری که صاحب کار کیست مثال «خِر قر شمالِ او بده بیلتو بسو. خر کولی را آب بده پولت را بگیر»

خر گرده/ گل خطه: خوابیدن و غلت زدن الاغ در خاک.