بی قانون بن بادگیر:

باب چهارم ( اندر زیان های پوتپال، مر زنان را )
و ای فرزند، زنهار که نسا و بنات را به ورزشگاه همی نفرستی که این کار را عواقب بسیار است و اگر کسان گویند که مر این را از حقوق زنان بوَد، باور مکن که این کار زنان را آسیب فراوان زند، چنان که شاعری گوید:

به ورزشدان مرو ای زن که آنجا بدآموزی بود بسیار بسیار.  زنان را چون ظرافت بیش باشد، بسا گوشش که بیند نیک، آزار و اگر که اهل، بهانه گیرد که باید پوتپال مردان همی بیند، مر وی را بگوی که مردان نیز پوتبال زنان را می نبینند و اگر اهل فراوان به تماشا اصرار همی ورزد، در فضای خانه با وی پوتبال کن تا روانش بیارامَد.

حکایت : آورده اند که اندر ولایت مَرو، زنی بود بس دلربا که وی را «مهرخ» نام بودی و این مهرخ را چندروزی این هوس در سر اوفتاد که پوتبال همی بیند و هرچه شوی (شوهر) وی را تحذیر نمود، افاقه نبود. پس بامدادان مهرخ، رخ خویش را چون مردان همی کردی و سبیل بگذاشتی و شکم و سینه تو همی دادی و ازار شوی (شلوار شوهر) به پای همی کردی و به آزادی شدی. چون برسید، یاراانش مر حواس پلیسان را پرت همی بنمودی و مهرخ به ورزشگاه اندر شد و مهرخ را در این هنگام، بچه در شکم بودی و خویش ندانست.

باری چون دربی آغازیدن گرفت، مردان هوادار آبی و قرمز، انواع فحش به هم نثار همی کردند و جنین اندر شکم مهرخ، فحش ها را بشنیدی که گفته اند، جنین فارسی همی داند. پس چون ماه ها بگذشت و مهرخ را پسری به دنیا آمد، این پسر بسیار فحش همی دادی به پدر و مادر ، و همسادگان را به ستوه آوردی از فحاشی و این حکایت را بدان روی آوردم تا بدانی که ترشرویی علما از استماع خبر رفتن زنان به پوتبال دیدن، بی دلیل نبوَد که من اندر شعری گویم:

بدان ای دل که بحث پوتبالی/ مبادا بشنفد اهل و عیالی
روان زن روانی بس ظریف است/ همی آسیب بیند احتمالی
«بیقانون بن بادگیر» و «ب.پ»

و فلان و فلان ، چندان که به روزگار، الفبا را حرف کم آمد و بوالحسن را در نام گذاشتن بر نتایج و نبایر، کار سخت آمد و آن ها را به حروف رومی نام همی کردند. چنانکه شنودم یکی را «آلفا. پی» و دیگری را «دلتا.خی» گفتندی.

و این حکایت را از آن آوردم که در قدرت و ثروت از رقیبان عقب بنمانی ....