خدایا بیم از آن دارم

مبادا رهگذاری را بیازارم
بارها وبارها، پرونده ی ورودی برازجان عزیزتر از جان، از سمت دالکی مفتوح گردیده و به قول پوزیسیون ها، روی میز قرار گرفته است. به حتم، چندین کیک و آبمیوه هم تناول شده است و کما فی السابق، بی نتیجه مختوم گردیده است. تا بدانجا که  یک بار هم دکتر ارسلان زارع (فرماندار حکیم و محبوب دشتستان) ؛ جهت مرتفع نمودن این معضل اساسی، دست مسؤلین بالادستی را گرفت و سر صحنه حاضر شد و دقیقا در موقعیت مستقر شدند که البته خدای باری تعالی مورد مرحمت قرارشان داد و از سانحه حتمی جاده ای، رهایی شان بخشید که بلکه چاره ای  اندیشیده شود اما حضور مشترک فرماندار و مسوولین مربوطه در نقطه کور حادثه خیز دالکی به برازجان نیز نه تنها کارساز واقع نشد بلکه گره کور را کورتر نمود.
منقول است روز قیامت و رستاخیز (که روز ناراحتى و گرفتارى عمومى است) هر کس که سر از قبر و لحد خود براى حساب و جزاى اعمال و سزاى کردار خود برمى دارد، رو به جانب خداوند آورده، طلب و درخواست استمداد نموده و مکررا عرض ‍ مى کند خدایا به من ترحم کن . به او از طرف پروردگار خطاب مى شود: آیا در دنیا و دار فانى به دیگران ترحم کردى و به داد فقرا و مساکین رسیدى تا امروز ما نیز به فریادت برسیم و از عذاب هاى گوناگون نجاتت دهیم.! (بحار ج70،ص282،حدیث 2) بنا بر این حدیث، از مسؤلین امر تقاضا داریم بارش رحم و عطوفت خود را نسبت به مردم نجیب و سرافراز دشتستان کبیر؛ مضایقه ننمایند.
من شخصا بجز استان سیستان بلوچستان و قسمتهایی از استان کرمان ، همه جای ایران را گشته ام و همه نوع جاده ، هوایی، دریایی، ریلی و جاده ای را تجربه نموده ام هیچ جای ایران چنین نقطه کور ابلهانه ای را شاهد نبوده ام. ابلهانه، بله تأکید می کنم ابلهانه. خدا وکیلی ، شما چه می نامید بیخردی پیمانکار و طراح این کشتارگاه مخوف جاده ای را؟؟؟

با هر هندسه، جبر وآنالیزی که محاسبه بفرمایید جز به بی خردی ،غرض ورزی کینه توزانه ی معمار این بنای از فنداسیون  متزلزل، نتیجه دیگری دستگیرتان نخواهد شد. قطعا غرض و مرضی از جمله متروک، مهجور و منزوی نمودن برازجان عزیز از نقشه راه های مواصلاتی حیاتی ملاک عمل بوده است که چنین افتضاحی به بار آمده است.

اولین دفعه ای که در تمام عمر یک دهه و نیمه ی رانندگی ام در جاده ترسیدم و جهنم و قیامت را جلوی چشم خود دیدم همان روزی بود که رفتم خارج از شهر و هنگام بازگشت در مسیر کذایی ورودی برازجان از سمت دالکی قرار گرفتم. واقعیت امر اینکه در دوئلی ترسناک ،شاخ به شاخ با اتومبیل های مقابل ،دستپاچه شدم فرمان دادم منتهی الیه  سمت راست این پیچ وسربالایی هولناک و میلی متری از این برزخ و مرگ حتمی رهایی یافتم. این امداد غیبی نجات من ، یکی از هزاران معجزه ای است که در طول روز برای هر عابری از این معبر غیر مهندسی وبدساخت و بد بنیان، روی می دهد. ولی مسؤل محترم ، معجزه یک بار روی می دهد وبندگان خدا از سوانح جاده ای منجر به فوت رهایی می یابند هر دقیقه که معجزه روی نمی دهد. « نمی خواهد خدا بازیچه ی دست شما باشد / که او هرگز نمی خواهد / چنین آیینه ی وحشت نما باشد.»
آیا شورای تأمین؛ تأمین سلامت مردمی که ناچار به تردد از این معبر خوفناک (ورودی برازجان از سمت دالکی) هستند را جزء شرح وظایف خود نمی داند که آنها نیز در راستای درخواست های متعدد مردم دست به کار شوند و پیگیر تحقق این خواست مهم مردم شوند؟؟؟؟

مردم متین، موقر، نجیب دشتستان که عین ساکنین یکی از استان های مجاور، زیاده خواهی نمی کنند که با هر مصیبتی که شده به دریای همیشه فارس راه پیدا کنند، حتی اصل 48 قانون اساسی مبنی بربهره برداری از در آمدهای ملی در سطح استانها و همچنین اصل 50 مبنی بر حفاظت محیط زیست را هم نمی خواهند یعنی اگر هم بخواهند بیش از سه دهه است که فقط دود وآلودگی زیست محیطی را بهره مند گشته اند و ریزگردهای عربی سرطان زا را نیز قوز بالای قوز خود دریافت کرده اند ، آیا مستحق تردد از جاده ای بی خطر که چه عرض کنم لا اقل کم خطر نیستند؟؟؟

جناب استاندار ، جناب فرماندار ، جناب مدیرکل راه و مسکن  و.......، این دشتستانی های مظلوم و محروم را دریابید از طلا گشتن پشیمانند لااقل مرحمت فرموده، مس کنید. فرماندار محبوب دشتستان در اولین جلسه مطبوعاتی  خود (چهاردهم فرودین 93) قول مساعدت در نوردهی وتسطیح و آسفالت برازجان به شاهزاده ابراهیم را به بنده ی حقیر دادند که این امر محقق گردید از ایشان سپاسگزارم، دست شان طلا. اما ایشان در همان جلسه فرمودند که : «بررسی اتوبان نمودن برازجان تا کنارتخته را در بیلان دوره ی فرماندری دشستان خود دارد» ، عاجزانه از این دکتر فرزانه ، استدعا می شود معضل تراژدی ورودی برازجان از دالکی را کارشناسانه مرتفع نمایند که همانا در درایت وشا یستگی های مقتدرانه ی دولتمردان تدبیر و امید شکی نیست زیرا که کاملا  مبرهن است صداقت کلام رییس دولتی ، که دولت خود را پاک ترین دولت نامید و رییس  دولت کنونی با تواضع کامل ، دولت خود را تهی از ناکاستی نمی داند.

فریده فهیمی

تیرماه 95 – برازجان