اکبر صابری

حضور چشمگیر و معنادار مردم در انتخابات 24 خرداد 1392 وضعیت قوه اجرایی کشور را متحول کرد. در آن جمعه به یاد ماندنی در حالی بیش از 72 درصد مردم ایران پای صندوق رای آمدند که تا چند روز قبل از انتخابات، بسیاری از آنها قصد شرکت در انتخابات را نداشتند. به نظر بنده مناظره آخر که محل نقد نظرات سیاسی کاندیداها و بخصوص سیاست های هسته ای بود باعث شد گروهی از مردم که قصد شرکت در انتخابات نداشتند، تصمیم شان را عوض کنند و صرفاً برای به قدرت نرسیدن یک تفکر خاص به صحنه بیایند. گروهی دیگر نیز پس از انصراف آقای دکتر عارف و حمایت سیدمحمد خاتمی و آیت الله هاشمی رفسنجانی از حسن روحانی، به نتیجه بخش بودن حضورشان امیدوار شدند و بالاخره حماسه حضور بیش از 72 درصدی رقم خورد.  

به نظر نگارنده مهمترین مطالبات مردمی که 24 خرداد 1392 به دکتر روحانی رای دادند عبارت بود از: نجات کشور از ورطه سقوطی که تیم احمدی نژاد برای کشور رقم زده بودند /  شکستن تحریم ها و به سرانجام رساندن مذاکرات هسته ای /  رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی /  پایان افراطی گری و مهار نیروهای خودسر /  احیای روح احترام به قانون و جبران قانون گریزی های متعدد دولت قبل /  اصلاح امور و بنیان هایی که طی 8 سال دولت های نهم و دهم تخریب شد /  تعامل سازنده و مدبرانه با دنیا  /  احیاء عزت ایران و ایرانی در جهان /  احیاء حقوق مدنی و گسترش فضای باز سیاسی /  تحقق کامل و اجرای بدون تنازل قانون اساسی به خصوص اصول بر زمین مانده آن در خصوص "حقوق شهروندی" و آزادی های سیاسی و اجتماعی.

 اکنون و با گذشت نزدیک به دو سال از عمر دولت یازدهم، به نظر می رسد بخشی از مطالبات بالا محقق و اقدامات و عملکرد دولت روحانی در مجموع مثبت و قابل دفاع باشد. با تدبیر روحانی و حمایت مقام معظم رهبری روند تعامل با دنیا در جریان مذاکرات هسته ای تغییر کرد و کشورمان که با سوء تدبیر تیم احمدی نژاد تا لبه پرتگاه به تعبیر محسن رضایی رسیده بود از ورطه سقوط نجات پیدا کرد. در همین راستا (مذاکرات هسته ای) تاکنون در دو مرحله به موفقیت نسبتاً خوبی رسیده و امید است در گام آخر به یک توافقنامه جامع و خوب هسته ای دست پیدا کنند؛ تا کورترین گره کشور باز شود.

در همین راستا متاسفانه دلواپسانی که نگران منافع خود هستند با تمام قوا در کنار مخالفان خارجی قرار گرفته و برای به نتیجه نرسیدن این مذاکرات دست به هر کاری می زنند. غوغاسالاری و جنگ روانی و تبلیغاتی که اخیراً دلواپسان در سراسر کشور به راه انداخته اند بسیار هدفمند است. اگر مذاکرات به نتیجه نرسد دولت را متهم به ناکارآمدی و بی تدبیری و اعتماد بی جا به بیگانگان می کنند و اگر به موفقیت برسد دولت را متهم به سازشکاری و دادن امتیازات غیر قابل قبول به بیگانگان می کنند و در هر صورت سعی دارند این موفقیت را کمرنگ جلوه دهند.

 دولت روحانی در خصوص اقتصاد و معیشت مردم نیز با توجه به ادامه تحریم ها عملکرد نسبتاً موفقی داشته است. یادمان نرود روحانی وقتی دولت را تحویل گرفت تورم نقطه به نقطه حدود 44 درصد و تورم سالیانه در پایان مردادماه  39 درصد بود. رشد اقتصادی منفی 6 درصد بود، وضعیت اشتغال و شرایط کسب و کار نیز به شدت نامناسب بود. اگر یادمان نرفته باشد اواخر دولت احمدی نژاد کمبود دارو بویژه برای بیماران خاص نیز مشکلات جدی را برای بیماران و خانواده ها به وجود آورده بود. با این وجود کمتر از صد روز دولت روحانی اوضاع را سر و سامان داد؛ مشکل کمبود دارو برای بیماران خاص برطرف شد. تورم کنترل و سیر نزولی آغاز کرد. رشد منفی اقتصادی به سمت بهبود رفت تا اینکه اکنون به تراز مثبت رسیده است. گرچه اجناس چندان ارزان نشد ولی جلوی گرانی روزانه و بی حساب و کتاب گرفته شد. اوضاع اقتصادی به ثبات نسبی رسید و مردم به آینده امیدوار شدند. طرح سلامت نیز از جمله موفقیت های دولت یازدهم بود که باعث کاهش دغدغه های مردم در حوزه درمان و افزایش رضایتمندی مردم شد. در توجه به جوانان و سمن ها نیز دولت روحانی نسبتاً موفق عمل کرده و سمن های به خواب فرو رفته بیدار شدند و نفس شان نسبتاً گرم شد.

دولت روحانی اما ناکامی هایی نیز داشته است: در حوزه هایی مثل رکود واحدهای تولیدی و اشتغال دولت چندان موفق نبوده است. گرچه شرایط از دولت احمدی نژاد بهتر شده است، ولی بیکاری به شدت جوانان و خانواده ها را رنج می دهد.

 دولت در مقابله با افراطی گری و مهار نیروهای خودسر چندان موفق نبوده است؛ لغو سخنرانی ها و کنسرت های مجوز دار متعدد؛ نشان از ضعف دولت در برابر عقبه نیروهای خودسر دارد. مردمی که به دولت روحانی رای دادند از این دولت انتظار مقابله جدی تر با افراطی گری و ایجاد فضای امن برای سلایق مختلف سیاسی و فرهنگی و هنری دارند.

 در گسترش فضای باز سیاسی و آزادی مطبوعات و رسانه ها نیز فضای فعلی کشور قابل انتقاد است؛ گرچه می دانیم مدیریت این حوزه کمتر در اختیار دولت است. دو کارت زرد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از مجلس شورای اسلامی و محدودیت هایی که دستگاه قضایی وضع و ابلاغ می نماید از جمله مشکلات دولت در این حوزه است.

حسن روحانی همچنین برای تحقق کامل اصول بر زمین مانده قانون اساسی نیز از جمله حقوق شهروندی و بسط آزادی های سیاسی و اجتماعی نیز عملکرد چندان موفقی نداشته است. و بالاخره ضعف دولت در راضی نگه داشتن حامیان خود به نظر نگارنده پاشنه آشیل این دولت است. این دولت در حمایت از طرفداران خود قابل انتقاد ظاهر شده است. عزل اصغر حصیری در استان بوشهر و اکنون فشار برای عزل سید حسن لواسانی هر دو در مجموعه آموزش و پرورش استان از جمله موارد قابل ذکر در این خصوص است. ضمن اینکه حامیان دولت در برخی دستگاه های دولتی هنوز مدیران احمدی نژادی را که هیچ اعتقادی به تدبیر روحانی ندارند بالای سر خود می بینند و از این بابت گله مند و ناراضی اند. روحانی و دولتش باید عقبه سیاسی و اجتماعی خود را بیشتر ببینند و به مطالباتشان توجه کنند.   

طرفداران دولت تدبیر و امید اما علیرغم برخی دلخوری ها و نگرانی ها، همچنان پای آرمان های دولت منتخب خود ایستاده و نمی گذارند روحانی تنها بماند.

در پایان 24 خرداد را به ملت ایران به خصوص آنها که انتخابشان روحانی بود تبریک می گویم./ ا.ح.

* اکبر صابری؛ مدیر مسئول هفته نامه اتحاد جنوب