صلاح‌الدین حاجب

شرکتِ سیمانِ دشتستان با دارا بودن ظرفیتِ مضاعف تولیدِ کلینکِر(مواد اولیه‌ی تولید سیمان) و سیمان خاکستری دارای رتبه‌ی قابلِ قبولی در تولید و فروشِ محصولات خود می‌باشد که می‌توانست بهمراهِ اعتبارِ ملی و بین‌المللیِ خود حدودی از آلامِ دشتستان بکاهد و دروازه‌ی ترقی و پیشرفت را به سمتِ مردم بگشاید.
با توجه به عدم استقرارِ مدیرِ عامل شرکت در حوزه‌ی جغرافیاییِ شرکت و عدم پایبندی به مسائل اجتماعی، بی‌اهمیتیِ موضوع را صراحتاً به رُخ کشیده تا رنجِ دشتستان بیش از پیش همچنان داغ بر پیشانی شود.
متاسفانه در تقلای ارتباط با مدیرعامل شرکت متوجهِ روابط عمومیِ بسیار ضعیف کارخانه شده که هیچ تمایلی به ارتباط گرفتن با خبرنگاران از خود بروز نداده و داغ‌تر اینکه علی‌الرغم بومی بودن روابط عمومیِ شرکت، به همراه مدیرِ پروازیِ خود در راستای تعامل با فعالین اجتماعی و خبرنگاران جهت پاسخگویی و احقاق حق عمومی هیچ بهایی به مردم دشتستان نداده و وخامتِ موضوع را در مسیری پیچیده‌تر به بن‌بست رسانده‌اند.
کارخانه‌ی سیمان دشتستان به‌سبب تولید مواد صنعتی که خروجیِ آن درآمدزایی کلان در قبالِ میراثِ آلودگیِ زیست محیطی و انسانی، موجبِ ایجاد عوارض طولانی مدت آلودگی و تبعات آن بر منطقه و ساکنینِ آنها شده است که به همین سبب بایستی ضمن اصلاحِ فرآیندِ دستگاه‌های تولیدی، نسبت به فعالیتهای مثمر به ثمر جهت کاهش و جلوگیری از عوارض آن اقدام نمایند و شرکت بایستی مسئولیت‌های اجتماعیِ خود را از گذشته تا کنون به مردمِ دشتستان جبران کند.
فعالیت‌های ناچیزِ مسئولیتهای اجتماعیِ شرکت سبب سلب پاسخگویی نمی‌باشد و بایستی رویه‌ی خود را به سمتِ صنعت و جامعه سوق دهد تا در کنار تولید و سوددهی آن برای شرکت، منشاً خیری باشد که جامعه‌ی ذینفع نیز از آن بهره‌مند شوند.
ادای دین در راستای مسئولیتهای اجتماعی صدقه‌ نیست که بنا به دلسوزی پشیزی را از خود ارائه دهید بلکه تکلیفی هست که اگر ادا نشود قهرِ مردم را در پی خواهد داشت.
 صریح و قاطع از نماینده‌ی محترم دشتستان در مجلس، استاندار و فرماندار محترم درخواست رسیدگیِ به جِدّ این مطالبه را تا حصول و نتیجه بخشی این موضوع خواستاریم.