اتحادخبر-زینب رنج کش: به مناسبت24 خردادماه روز جهانی اهدای خون پایگاه خبری تحلیلی  اتحاد خبر با معلولی که قریب به 20 سال است خون می دهد به گفتگو نشست. این اهدا کننده خون مستمر برای دادن خون به افرادی که نیازمند به دریافت خون او هستند از آبپخش به طور مداوم به مرکز شهرستان می آید تا خونش را اهدا کند. برای خواندن این گفتگو با ما همراه باشید.

لطفا خود را معرفی کنید.

 - روز جهانی اهدا خون را به اهدا کنندگان خون و دریافت کنندگان نیز تبریک می گویم، محمد شادمان هستم 43 ساله و از بدو تولد به طور مادر زاد معلول هستم و از نیمه دهه 80 نیز اهدا کننده خون به طور مستمر تا به امروز هستم من متولد میاندشت بخش آبپخش هستم.

هدفتان از اهدای خون چه بود؟

- من چون به طور مادر زاد معلول بودم. نمی توانستم اصلا کار خاصی انجام دهم برای همین بسیار ناراحت بودم که نمی توانم برای دیگران و بهتر شدن حالشان کاری کنم به غیر از ورزش کردن کاری از دستم برنمی آمد و اگر کسی نیز نیاز به کمک داشت و من برای کمکش می رفتم با دیدن وضعیت جسمانی ام کمکم را رد می کرد، از این رو یک روز به طور اتفاقی خون اهدا کردم و متوجه شدم خون من چقدر می تواند برای جان یک بیمار مهم باشد از این رو به طور مستمر اهدای خون را آغاز کردم و در این بین دیگر کمتر آن حس که فکر می کردم نمی توانم مفید یا کمک کننده باشم به سراغم می آمد و من وقتی بارها شاهد بودم که انسانی چون گلی پژمرده که درون اتاقی بی آب مانده است پس از تزریق فرآورده خونی که از قضا از خون من نیز به دست آمده چطور حالشان خوب می شود به این ایمان آوردم که من نیز می توانم مفید باشم.

با این شرایط جسمانی، آیا مشکلی برایتان پیش نمی آید؟

- خیر، تاکنون چنین اتفاقی هرگز نیفتاده است. تنها چیزی که من از آن کمی ترس داشتم همان نیدل خونگیری بود که بعد از چندبار این نیز برطرف شد. حالت تعجب شما را بارها بین همکارانتان و مردم عادی دیده ام به یاد دارم سال های خیلی گذشته وقتی در یکی از همین برنامه اهدای خون به عنوان اهدا کننده مستمر شرکت کرده بودم همه متعجب بودند و نهایت احتمال می دادند که همراه کسی آمده باشم ولی در اصل اصلا این طور نبود وقتی به دوستان خبرنگار صدا و سیما گفتم که جزو اهدا کنندگان هستم بسیار متعجب بودند درست مثل شما.

من بارها پزشک می گفت فشارت بالاست و دکتر به من گفت: فلانی باید بیشتر رعایت کنی چون فشارت بالاست و ممکن است یرایت خطر آفرین باشد. من نیز به او گفتم از وقتی که برای خون دادن آمده ام بارها این جمله را شنیده ام اما هیچگاه هیچ مشکلی نداشته ام من حتی وقتی برای عمل پاهایم تقریبا 9 ماه قبل رفته بودم هم همین را گفتند ولی من واقعا مشکلی ندارم و دکتر نیز لبخند زد و دیگر چیزی نگفت.

تاکنون اهدای خون را به نزدیکان خود پیشنهاد داده اید؟

- بله به خواهران و فرزندانم پیشنهاد داده ام من یک پسر17 ساله و یک دختر13 ساله دارم. خودتان دهه هشتادی ها را می شناسید که چقد شجاع هستند و در عین حال فانتزی فکر می کنند پسرم فاز دیگری داشت و من به او می گویم بابا تو باید جانشین من در اهدای خون شوی اما باز هم تصمیم با خودش است و چون هردو فرزندم با وجود معلولیت مادرزادی من و ناشنوایی همسرم به لطف خداوند همه سالم هستند حتی خواهرهایم نیز در سلامت هستند برای همین همیشه به آن ها گفته ام خون دهید تا جانی را نجات دهید.

از خون ما یک فراورده ای تولید می شود که نام علمی اش را نمی دانم دقیقا ولی همین فرآورده بسیار توانسته کمک کننده باشد در حدی که بارها با چشم هایم دیده ام فردی که پس از دریافت این فرآورده خونی چطور از گلی پژمرده به گلی تازه از غنچه شکفته چهره اش گلکون و باز می شود برای همین هرگز از خون دادن دریغ نخواهم کرد.

هرچند وقت یکبار می توانید خون اهدا کنید؟

- خانم ها چهارماه یکبار و آقایان سه ماه یکبار، 9 ماه قبل که عمل کردم بعد از عمل که برای اهدای خون اقدام کردم به من گفتند که باید مدت 9 ماه از آخرین عملت بگذرد و امروز که در خدمت شما هستم قبل از آمدنم به دفتر هفته نامه تان رفتم و خون اهدا کردم و پس از9 ماه به وظیفه انسانی ام رسیدگی کردم.

درمورد عمل پایتان می گویید؟

من به طور مادر زادی معلول بودم برای همین حدودا سال قبل دل را به دریا زدم و بالاخره تصمیم گرفتم پس از سال ها دیگر پروتز برای پایم بگذارم و از روی ویلچر بلند شوم و دنیای جدیدی را تجربه کنم که خب این مستلزم قطع پاهایم بود که این عمل را باید انجام می دادم و حتی من برای عملم هم نگفتم که کارت سبز اهدای خون مستمر دارم و باید خون رایگان دریافت در صورتیکه از من پولی هم دریافت نمی شد و خوشبختانه عملم با موفقیت انجام شد.

درمورد ورزش کردنتان بگویید.

- من نزدیک به 20 سال است که ورزش کار می کنم و ابتدا با دو میدانی معلولان آغاز کردم و تا چهارسال قبل  والیبال نشسته معلولان کار می کردم که به لطف مسوولان استانی دیگر نمی توانیم کار کنیم زیر تابعشان نبودیم و این برای ما معلولان واقعا ظلم است. ما هایی که سال ها افتخار آفرینی کردیم برای استان بوشهر اکنون محرومیم به دلایلی که آقایان می گویند و اصلا برای ما قابل هضم نیست.

ما معلولان مگر چه چیزی داریم که این را هم از ما گرفته اند غیر از این بود که ما فقط برایشان افتخار کسب کرده ایم و باعث سرافرازیشان بوده ایم؟

تاکنون اهدای خون اضطراری داشته اید؟

- بله زیاد پیش آمده که با من تماس گرفتند و شرایط اضطراری بوده و خون گرفته اند. خود من در یک مقطعی رو به دود آوردم و بعد که از من تست و نمونه گیری کردند، دکتر گفت شادمان خونت غلظت پیدا کرده احتمالا دود مصرف می کنی؟ و من گفتم بله گفت بخاطر کمبود خون در بخش اطفال و کودکان همیشه خون های تمیزی به آن جا می رود و ماهم که کودکان همیشه برایمان مهم است در اولویت هستند و اگر می توانی این دود را کناربگذار و من که تنها راه کمکم به مردم همین بود دود را بی شک و تردید کنار گذاشتم.

خاطره ای از اهدای خون بگویید.

- سال 1384 بود که به من خبر دادند برادرم تصادف کرده دم غروب بود و بخاطر ضربه مغزی از دنیا رفته بود و همیشه می گویم ای کاش زودتر می رسیدم و اگرخون نیاز داشت به او کمک می کردم یکی از دلایل فوتش هم خون بود اما دلیل اصلی نبود ولی خب هنوز بار آن بردوشم است.

تاکنون از انتقال خون درخواستی داشته اید؟

- هرگز هیچکدام از اهدا کنندگان انتظار هیچگونه مادیاتی ندارند چون با تصمیم خود این کار را می کنند و اصلا برایشان مهم نبوده و نیست که چیزی به آن ها داده شود. این را از جانب خودم تنها نمی گویم بلکه می دانم همه اهدا کنندگان با من در این زمینه هم نظر هستند در حالیکه زندگی شخصی من اکنون دچار تنش شده است و دچار مشکلات مالی شده ام اما باز هم توقعی هرگز نداشته ام.

هرچند که انتقال خون همیشه مراسم تقدیر را برای ما برگزار کرده است.

شغل شما چیست؟

- من آزاد کار می کنم هرکاری که بدانم می توانم لقمه حلالی سر سفره ام برای بچه هایم ببرم گاهی مرغ محلی و گوسفند معامله می کنم و نانم را در می آورم اما عملا اگر پدر و مادر پیرم نبودند نمی دانستم چطور خرج زندگی ام را بدهم من کلا دو میلیون تومان از بهزیستی و یارانه عایدم می شود که بعد از درخواست طلاق همسرم مدتی است دیگر همان را هم نمی توانم دریافت کنم و زندگی عادی ام دچار مشکل شده. 

کلام پایانی:

- در مورد اهداء خون که حرفی ندارم ولی راستش را بخواهید درخواستی دارم و آن هم این است که مسئولینی که سالها پیش به معلولین خیلی شدید قول حقوقی برابر با بازنشستگان دادید کجا هستید که همین چندرغاز حقوق هم به مصادره درآمده دردم یکی نیست اینکه حقوق زیر دو میلیون را می بندند و به قاضی شکایت می برم و جواب قانع کننده ای نمی شنوم.

ببخشید شما را هم ناراحت کردم، برای مردم ایران و دشتستان دلی خوش آرزومندم. امیدوارم هرگز تنشان بیمار نشود تا می توانید به هم نوع خود کمک کنید اهدا خون یکی از همین کمک هایی است که شان و منزلت هر انسان را ده برابر در پیشگاه خداوند و بندگانش باارزش تر می کند.

از نشریه اتحاد جنوب نیز بابت لطفی که به من برای دعوت داشتند، سپاسگزارم.