احمد خواجه حسنی

وحدتیه،کهن دیار نفت و نخلستان این روزها در مقطع حساسی به سر می برد.
مقوله ی انتخاب شهردار به جهت اثر گذاری مستقیمی که این پست و جایگاه بر روزمرگی های شهروندان دارد از اهمیت زیادی برخوردار است.
در اینجا امّا موقعیت ضعیف برخی نخبگان و افراد شاخص در شبکه تصمیم‌سازی شهری جای تأسف و تأمل دارد.
فارغ از حواشی و فرآیند گزینش و انتخاب شهردار، عدم ابراز وجود و فقدان نقش آفرینی و احساس مسؤلیت برخی همشهریانی که در پرتو بی تفاوتی اجتماعی، دم نمی زنند علی الظاهر این پیام ضمنی را ساطع می کند که برای آینده این شهر ارزشی قائل نیستند.
این رفتار مبین آن است که تعلق خاطری به محل و زادگاه خود ندارند.
دوستان صاحب نظر و متنفذی که در عرصه انتخابات خنثی عمل می کنند و به بهانه هایی از جمله رودربایستی های مهلک،محله گرایی و تنش های قومیتی، جامعه را در شناخت و معرفی فرد اصلح تنها به حال خود رها می کنند، در پروسه خطیر انتخاب شهردار نیز به دلایلی واهی سنگر را خالی کرده اند  !!!
شما از چه چیزی ابا دارید؟
خود گنه کاریم و از دنیا شکایت می کنیم.

بایسته می نماید چینش گزینش و انتخاب مسؤلی که برآیند حضور و فعالیت ایشان اثر مستقیمی بر زندگی جمیع شهروندان دارد از اجماع میان نخبگان و  هم راستا با ارزش‌های عرفی جامعه باشد، به نحوی که بیشترین همراهی عمومی را به دنبال داشته باشد.

نیک آگاهیم که قشر نخبه،تحصیلکرده و فرهیخته شهر به لحاظ اعتماد مردم به اینان با توجه به مقبولیت و پایگاه اجتماعی قابل در جامعه به عنوان پیشران موتور توسعه و پیشرفت از جایگاه مهمی برخوردار است، از این رو حضور فعالانه و پرشور نخبگان در این برهه علاوه بر ارتقاء سطح فرهنگی شهر، پیشرفت و آبادانی را تسریع بخشیده و از بار مشکلات جامعه خواهد کاست و روند واپسگرایی شهر وحدتیه را مانع خواهد شد.
بدون شک توسعه ابتدا در تفکر، اندیشه و ذهن و روان ما ایجاد می شود و سپس وجوه بیرونی خود را نمود می بخشد لذا مادامی که ما به این تفکر غالب نگردیم که وحدتیه محل و زادگاه ما بر گردن همه ما حق آب و گل دارد، از ایفای مسؤلیت خود طفره رفته ایم.
ما در مقابل آینده ی فرزندان این شهر مسؤلیم.
در قبال روند قهقرایی شهرمان مسؤلیم با آنکه محل سکونت ما خارج از شهر باشد.

وحدتیه بردبار و رنجور امروز در بی تفاوتی برخی افراد با خود چنین می سراید؛
خوشا مرگی دگر
با آرزوی زایشی دیگر

اخیراً مخابرات شهری با کثرت جمعیت قریب به ۲٠ هزار نفر (با احتساب قصبه و روستاهای اطراف) در حال تعطیلی بود و می رفت که به شعبه ی اقماری تأمین اجتماعی و کمیته امداد به پیوندد.
این ضعف شگرف ابراز وجود نخبگان یقیناً باعث خسران و زیان جمعی شده است.
نخبگان به دلیل شاخصه هایی که دارند از نقشی اثرگذار در عرصه ی اجتماعی برخوردارند.

  باورمندم وقت آن فرا رسیده تا نخبگان و فرهیختگان شهر با هم افزایی و خرد جمعی و آینده نگری نسبت به مسائل و مشکلات،راهكارهايي به جهت دستيابي به وضع مطلوب ارائه دهند و  با وحدت و انسجام، مسئله‌ی دسترسی به تسهیلات شهری را فراهم آورند و اتمیزه شدن شهر را متوقف نمایند و فراموش نکنیم که یکی از دلایل پیشرفت هر جامعه ای توانایی و ابراز وجود سرمایه های انسانی آن جامعه است.
احیای کانون نخبگان با علایق و سلایق مختلف زمینه ساز پلورالیسم فکری و بستر ساز تضارب آراء است که از نان شب برای جامعه شهری وحدتیه واجب تر است.

مع‌هذا گمان نمی‌رود در مسؤلیت پذیری برخی از شبه نخبگان بی تفاوت نسبت به موضوعات پیرامون زادگاه خود، منع قانونی وجود داشته باشد.
پر واضح است که وحدتیه را فراموش کرده اید.
نگارنده ضمن تقدیر و تشکر از عزیزان و همشهریان گرانقدر و محترمی که با حضور ارزشمند خود در بزنگاه های حساسِ تصمیم گیری برآمده از جان و دل حاضر و ناظرند و دل در گرو آبادانی و اعتلای وحدتیه دارند از همگان تمنّا دارم یک بار برای همیشه بیائیم منیّت ها را کنار گذاشته،همبستگی اجتماعی را ارج نهیم و فراموش نکنیم وحدت رمز پیروزی است.

به که در فکر وطن، باشیم و فکر کار او
پیش از آن کز دستها بیرون رود کار وطن.