(میدان بیمارستان)

مسافر: تاکسی، دربس فرهنگیان؟
راننده: بله بفرمایید سوار.
(مسافر سوار می شود)
راننده: آقا اوضاع آب چطوره؟
مسافر: شکر خدا دعاگوته!
راننده: منظورم اینه که آب دارین؟
مسافر: مِی مو پُرس شما می کنم که پیل دارین یا ندارین؟
راننده: آقا من معذرت می خوام!
مسافر: خواهش می کنم، عمدا اذیتت می کردم.
راننده: دست شما درد نکنه، خب اوضاع آب چطوره؟
مسافر: خداراشکر عالی شده، هر دوازه روزی، یه نیم ساعت سر ومون میزنه و میره!
راننده: میره؟
مسافر: ها، نِوُیمیسِکه! مزاحم نویمو، خیلی با فهم و شعوره!
راننده: خب خداراشکر، واقعا جا داره تشکر کنیم از مسئولینمون؛ شورا، فرماندار و نماینده که واقعا زحمت ها کشیدند.
مسافر: ها مخصوصا شورا که همیشه پشت مردمه ولی جلو میشینه!
راننده: شورا پشت مردم است ولی جلو می نشیند؟ یعنی چی؟
مسافر: مُو کِی گفتم " شورا پشت مردم است ولی جلو می نشیند"؟ مو گفتم: " شورا همیشه پشت مردمه ولی جلو میشینه!".
راننده: بله منظور منم همینه، خب یعنی چی؟
مسافر: میگما آغای راننده، تو خوته می زنی وُ گیجی یا واقعا کر و گیجی؟!
راننده: بخاطر نوع صحبت کردنم می پرسید؟ که یک جا کتابیه و یک جا نیست؟
مسافر: ها.
راننده: نه بخدا خودمو نمی زنم به کر و گیجی، نویسنده کاراکتر منو کر و گیج می نویسه!
مسافر: خو جواو سوالته بدم، یعنی وختی از اِول توسون تا ایسو ما جیگرمون گـُلُوُر زد و هُی مدت کردیم و هُی کمک کردیم که ده، دوازه روزه اُو نداریم، عامو والا خمپیسک زدیم، بسکه اُو چَه خاردیک که کُم رُوَک گرفتیم... شورا صداش در نومد و خوشه صحاو نکرد که نکرد.
راننده: ولی قطعا اقدامات لازم جهت رفع مشکل را انجام دادن.
مسافر: خو چطو تا صِدِی مردم در نومه، اینا هیــــــچ صِدیی وشون در نومد؟
راننده: لابد مرخصی، تعطیلاتی، سفری چیزی بودن، چه می دونم، خب چرا شما به ساختمان شورا مراجعه نمی کردید؟ ببینید چکار می کنند!
مسافر: شورا هف نفره ما یه برازجونیم، یه برازجونی باید راساوو هر هفته بره تو ساختمون شورا که بینم شورا چه کرده؟ خو ئی چه کُم دردیه!!!
راننده: خب باید چه کار کرد؟
مسافر: نه بختره هر سُه ما یا شیش ما، شورا یه مرتوه یه گزارش کاری از عملکردشه (اَلوته ئِی داره) تو نشریات منتشر کنه؟
راننده: بله موافقم.
مسافر: خو هِمیه میگم نه! شورا پشت مردمه، یعنی تا مردم هُی کمک نکردن، اینا تو نشریات مطلب نزدن که ما پیگیریم! یعنی بعدِ مردم یه بفهمی صداشون در اومد! مث بچه ای که زهلش میره بزننش، می ره بواشه میاره و تا بواش یه قاره ای میزنه، ئی هم میا عرض اندام میکنه، دقیقا نوش دارو بعدِ مرگ اُو! همی مطلبکو هم نمی زدن سنگین تر بیدن!
راننده: خب تیکه دوم فرمودید ولی جلو مردم می نشیند، منظورتون چی بود؟
مسافر: یعنی تو هر همایش و جشن و مراسمی هِسه، بدو بدو میان ردیف اول می شینن تا تو پاک عکسلِ نشریه یَل دِران، بخدا سی فیسا!
راننده: آقا لطفا بیا تا بحث رو عوض کنیم.
مسافر: سیچه؟
راننده: بعضی ها مشتاق دیدارن، شما هم یکم فلفل زیادی خوردید، فلفلی و تندید، دوباره مشتاق دیدارمون می شن.
مسافر: بزه کنار، بزه کنار پیاده ویمُم!
راننده: آقا فقط بحث رو عوض کنید کاری به مسیرتون ندارم، مسیر رو عوض نکنید.
مسافر: گفتم بزه کنار!
راننده: باشه بفرمایید...
(مسافر پیاده می شود و درب را به هم می کوبد)
راننده: آقا جسارتاََ کرایه تون... !
مسافر: برو از شوراجونت بوسون، مو قرونی وَت نمی دم!
راننده: ای بابا...
(راننده تا شب دهانش را بست و سوالی نپرسید و جوابی نداد، حتی جواب سوال "تاکسی دربست؟")