*زهره عرب
چند سال است که همزمان با شهادت امام رضا(ع) برنامه پیاده روی بزرگ ولایت در برازجان برگزار می شود. در این پیاده روی چند ده هزار نفری مردم برازجان به شکل خانوادگی و فردی مسیر حرم مقدس امامزاده ابراهیم معروف به جاده ی شاهزاده ابراهیم را پیاده روی می کنند. در مسیر نیز ایستگاه های مختلفی برپاست؛ ایستگاه های پخت نان محلی، چای، میوه و ... که در آنها از زائرین پذیرایی می شود.
 
گذشته از محاسن و فضایلی که این راهپیمایی دارد، اینچنین برنامه ها و تجمعات دارای ایرادهایی هم هست که باید برطرف بشود. همانطور که در سال های گذشته دیدیم مشکلاتی مثل کمبود وسیله نقلیه جهت تردد کسانی که نمی توانستند تا انتهای مسیر را پیاده بپیمایند، نبود ایستگاه های سازمان یافته سرویس بهداشتی جهت استفاده ی مردم، توجه نکردن به بهداشت محیط از سوی مسئولان ایستگاه های نذری و مردم وجود داشت که هر کدام موضوع بسیار مهمی است. 

هفته ی گذشته خبری مبنی بر تولید 200 هزار تن زباله در روز اربعین در راه کربلا منتشر شد که باورش کمی سخت و ناراحت کننده بود. پیاده روی 20 میلیونی اربعین که بازتاب گسترده ای هم در نشریه ها و سایت های ایرانی و خارجی داشته است و حتی یکی از نشریات بین المللی درباره آن نوشته است: «اگر می خواهی اسلام حقیقی را بشناسی، به زیارت اربعین برو زیرا مراسم ارزش ها و الگوهاست و اگر خواستی داعش را بشناسی برو به اربعین و دشمنان داعش را بشناس.»

در این مراسمات و برنامه هایی که مردم به شکل فعال، خودجوش و بسیار باشکوه شرکت دارند همچون زیارت میلیونی اربعین حسینی، یا همین پیاده روی بزرگ برازجان که نمونه کوچک شده پیاده روی کربلا است و یا برنامه های نذری و بسیاری مراسمات دیگر که برای ائمه برگزار می کنیم آنچه به آن پرداخته نشده و بالطبع رعایت هم نشده است مسائل بهداشتی و محیط زیستی است.


به گواه آمار حضور جمعیتی 50 تا 80 هزار نفری مردم دشتستان در این برنامه ی پیاده روی همکاری بیشتری را می طلبد. تعبیه سرویس بهداشتی مناسب در مسیر و استقرار سطل زباله های بزرگ در فواصل کوتاه و در دو طرف جاده با توجه به کثرت جمعیت ضروری می نماید. ایستگاه های صلواتی که در مسیر پیاده روی دایر می شوند سعی کنند برای پذیرایی رهروان از موادی استفاده شود که کمترین دورریز را داشته و یا نیاز به استفاده از ظرف نداشته باشد، چون برکت اینگونه حرکت های دینی به پیام های فرهنگی و آموزه های مثبت آن است.

همچنین مراقب آلودگی های دیگری که در مکان های عمومی به وجود می آید باشیم. استفاده از سیگار یا آلودگی های صوتی توسط پخش موزیک با صدای بلند از ایستگاه ها یا ماشین ها، اتومبیل های عبوری متعدد تک سرنشین که باعث آلودگی هوا می شوند، اسراف مواد غذایی و سایر آلودگی هایی که به سلامت جامعه آسیب وارد می سازد.

رها کردن اینهمه زباله -بعضا تجدیدناپدیر- در طبیعت منجر به از بین رفتن سلامت طبیعت شده و خوشایند نیست که مسلمانان به وجود آورنده این ناهنجاری ها باشند. پس در امتداد جاده با مدیریت زباله ها آسودگی محیط زیست را تضمین کنیم. می توانیم در جمع آوری زباله ها و بطری های یکبار مصرف حاشیه مسیر یاریگر پاکبانان باشیم و به این فکر کنیم که پس از اتمام پیاده روی برای جمع آوری این زباله ها که طی یک روز و توسط مردم یک شهر تولید شده است چقدر زمان لازم است و به عصر این روز بیاندیشیم و طبیعتی که همچنان به آن نیاز داریم. خیل عظیم جمعیت که می رود اما آثار عبور آنها بر تن طبیعت می ماند.


در پیاده روی سال های قبل پیر و جوان، زن و مرد و کودکان دوشادوش هم قدم برمی داشتند و این زیبایی ها وصف ناپذیر بود، اما با نزدیک شدن به ظهر وقتی موج زائرین به حرم عظیم الشان امامزاده ابراهیم (ع) میرسیدند، وقت اذان به منظور اقامه ی نماز شلوغی، حیرانی مردم، و کمبود سرویس بهداشتی مسائلی بود که مردم از آن کلافه بودند. در حالی که باید از قبل و توسط نهادهای مسئول جهت این مشکلات تمهیداتی اندیشیده شده باشد.

مشکل بعدی نیز چگونگی برگشت به شهر این خیل عظیم که شامل پیرمردها و پیرزن های خسته، کودکان گریان زیر آفتاب ظهر برازجان و زنانی که بعضا فرزندی در آغوش داشتند میشد. همه این مسائل در کنار خیابانی که یکدست شده بود از ظروف یکبار مصرف و زباله های تولیدی توسط همین مردم عزیز صحنه را ناخوشایندتر میکرد. امیدواریم در روز 10 آذر امسال حتی الامکان شاهد نارسایی های سال های پیش نباشیم.

اینگونه تجمعات می تواند پیام های مثبتی برای تمام جهان دربرداشته باشد، به شرطی که موازین اخلاقی و شرعی در آن رعایت شود. در قرآن و اسلام آیه ها و حدیث های زیادی در باب نظافت و بهداشت و حفظ محیط زیست داریم که باید همچون اقامه نماز یا رفتن به حج و زیارت مورد توجه ما قرار بگیرد. همچنین شعارهای زیادی که از طرف نهادها منتشر می شود، مثل «شهر ما، خانه ی ما» که از کودکی آن را بر تن دیوارهای شهر و صفحات کتاب هایمان دیده ایم.

یادمان نرود همانطور که از خود و خانه و خانواده مان محافظت می کنیم در مقابل محیط زیست خود نیز مسئول هستیم و زمین یکی از نعمت های خداوند است که باید در حفظ آن کوشا باشیم. پس بیاییم امسال همراه با شور دینی و شعور اسلامی در این پیاده روی بزرگ شرکت کرده و همراه با کسب ثواب زیارت و رهرو عشق بودن محافظ زمین نیز باشیم.

*خبرنگار اتحاد جنوب و اتحاد خبر