به گزارش روزنامه اعتماد: در روز افتتاحیه پنج بازی برگزار می‌شود که در حساس‌ترین آن‌که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان یکی از چند فینال لیگ به حساب می‌آید دو تیم استقلال و سپاهان به مصاف هم می‌روند تا تنور مسابقات از همان روز اول داغ باشد. در ادامه نگاهی می‌اندازیم به بیم‌ و امیدهای لیگ بیست‌ودوم.

پیشرفت امکاناتی صفر!

مشکل نبود زیرساخت و امکانات عمری به اندازه فوتبال حرفه‌ای در ایران دارد. این معضل در سال‌های گذشته و با افزایش گردش مالی در فوتبال و توجه بیشتر رسانه‌ها و بالا رفتن تعداد علاقه‌مندان نه تنها برطرف نشده که بیشتر هم شده است. در فاصله پایان لیگ قبلی تا شروع لیگ جدید هیچ عملیات عمرانی قابل توجهی در کشور در حوزه فوتبال صورت نگرفته است. به عنوان مثال نساجی که از تقریبا دو سال پیش درگیر تعویض چمن مصنوعی به طبیعی ورزشگاه وطنی قائمشهر بوده همچنان باید در شهرهای دیگر از رقبا میزبانی کند و استادیوم‌های جنوب هم همان وضعیت بد سابق را دارند. در مجموع می‌توان گفت به تعداد استادیوم‌های قابل قبول و استاندارد فوتبال ایران اضافه نشده و احتمالا در فصل جاری هم بسیاری از امتیازات در لیگ به واسطه کیفیت نامطلب و چمن ورزشگاه جابه‌جا شود. 

وی‌ای‌آر؟ هرگز!

از زمان ورود کمک‌داور ویدیویی به فوتبال روز دنیا تقریبا هر روز یکی از مقامات قول مجهز شدن ورزشگاه‌ها به این تکنولوژی را می‌داد تا اینکه از جایی به بعد نه تنها قولی داده نشد که اعلام کردند فعلا منتظر وی‌ای‌آر نباشید. امسال هم در پیش‌فصل خداداد افشاریان، عضو هیات رییسه فدراسیون فوتبال و رییس کمیته داوران این فدراسیون اوایل مرداد در مورد کمک‌داور ویدیویی گفت: «عملا به لیگ امسال نمی‌رسد!» این در حالی است که میرشاد ماجدی، سرپرست فدراسیون گفته بود از نیم فصل دوم استادیوم‌ها به این تکنولوژی مجهز می‌شود. خداداد افشاریان معتقد است به دلیل طولانی بودن پروسه ثبت قرارداد و آموزش داوران کسی نباید روی استفاده از کمک‌داور ویدیویی در فصل جاری حساب باز کند. به این ترتیب هواداران و مربیان و داوران در فصل جدید هم باید دردسرهای مربوط به اشتباهات داوری را به جان بخرند و رسانه‌ها پر بشود از اعتراض و بیانیه‌های تیم‌ها علیه سوت‌ها. 

نه به حق پخش! 

زبان رسانه‌ها، اهالی فوتبال و هواداران مو درآورد از بس تکرار کردند حق پخش! حق پخش! ولی گویا گوش شنوایی وجود ندارد و نخواهد داشت. با وجود افزایش سرسام‌آور هزینه‌های تیم‌های باشگاهی ایران همچنان از مهم‌ترین منبع درآمدی‌‌شان یعنی حق پخش محروم مانده‌اند و صداوسیما هم قصدی بابت پرداخت حق فوتبال ندارد. انواع و اقسام مصوبه‌ها،رایزنی‌ها،انتقادات و درخواست‌ها از صداوسیما بابت پرداخت حق پخش مسابقات لیگ برتر همه به یک نقطه رسیده‌اند: بن‌بست! گویا در این زمینه کاری هم از دست کسی برنمی‌آید و امسال هم مثل سال‌های گذشته فوتبال ایران هیچ درآمدی از پخش بازی‌ها نخواهد داشت. این در حالی است که رسانه‌ها بارها و بارها با آمار دقیق ثابت کرده‌اند اگر صداوسیما حتی درصدی از حق واقعی فوتبال را به باشگاه‌ها واگذار کند چه تحول بزرگی در فوتبال باشگاهی ایران رخ خواهد داد. 

باز هم نوکیا؟

در حالی که صداوسیما درآمد هنگفتی از پخش مسابقات فوتبال دارد در زمینه ارایه تصاویر قابل قبول هنگام پخش مسابقات بسیار ضعیف عمل کرده. اصطلاح «فیلمبرداری با گوشی نوکیا» که توسط هواداران به کار برده می‌شود ناظر بر همین مساله است که کیفیت تصاویر ارسالی از برخی مراکز استان واقعا پایین است و بعضا بینندگان به جای تماشای یک مسابقه فوتبال سایه‌هایی موهوم در پس‌زمینه‌ای سبز را مشاهده می‌کنند. این انتظار از صداوسیما می‌رود که دست کم حالا که پولی به باشگاه‌ها نمی‌دهند لااقل بازی‌های‌شان را درست به تصویر بکشند. با دوربین‌های باکیفیت و کارگردانی درست و اصولی. اینکه یک تیم به گل دست پیدا کرده اما تلویزیون همچنان دارد صحنه آهسته کرنر دو دقیقه پیش را نشان می‌دهد، خیلی روی اعصاب است.

قرتی‌بازی ممنوع!

هیچ چیز شروع لیگ برتر ایران مانند لیگ‌های حرفه‌ای دنیا نیست. در حالی که در سایر لیگ‌ها بخشی از پیش فصل به رونمایی از کیت‌ باشگاه‌ها، توپ جدید مسابقات و اسپانسرهای جدید لیگ آن هم با جذاب‌ترین ویدئوها صورت می‌گیرد در لیگ ایران خبری از این قرتی‌بازی‌ها نیست. لیگ بیست‌ودوم قرار است با همان توپ‌های کهنه‌ و زشتی که چهار فصل پیش مهدی تاج وارد فوتبال ایران کرد، برگزار شود و رونمایی از کیت باشگاه‌ها و اسپانسرهای لیگ هم احتمالا در هفته‌های اول و دوم به صورت خودکار انجام خواهد شد.

بازگشت هواداران 

اواخر سال ۹۸ بود که با ورود کرونا به کشور درهای استادیوم به روی تماشاچیان بسته شد. در تمام طول این مدت با وجود واکسیناسیون گسترده، آزادی سایر اجتماعات، راه افتادن سینما و تئاتر و کنسرت و برگزاری تجمعات مذهبی قفل در استادیوم‌ها جز در چند مورد انگشت‌شمار به روی هواداران باز نشد. امسال گفته شده هواداران می‌توانند حضور ۳۰ درصدی در استادیوم داشته باشند. درصدی که معلوم نیست چطور محاسبه شده ولی باز بهتر از هیچی است. ضمن اینکه مساله ورود زنان به استادیوم در بازی‌های لیگ هم مطرح است و فیفا در این زمینه نامه‌ای به فدراسیون فوتبال ایران ارسال کرده. هرچند مقامات معتقدند در نامه فیفا الزامی وجود نداشته و صرفا توصیه کرده‌اند! به هر حال همه امیدوارند از آغاز لیگ بیست‌ودوم استادیوم‌های فوتبال با حضور هواداران دوباره رونق بگیرد و صدای سکوت کر کننده سکوها با فریاد تماشاچیان از بین برود.

احتمال تعطیلی لیگ!

فصل پیش دو تیم استقلال و پرسپولیس از حضور در لیگ قهرمانان آسیا به دلیل شکست در گرفتن مجوز حرفه‌ای منع شدند. بعد از آن کمیته‌های صدور مجوز حرفه‌ای فدراسیون فوتبال منحل شد و حالا اینکه کدام نهاد و به چه صورتی قرار است صلاحیت باشگاه‌های ایرانی را برای حضور در مسابقات لیگ و بعد از آن لیگ قهرمانان آسیا تعیین کند در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته. مساله زمانی بغرنج‌تر می‌شود که بدانیم اگر امسال هم سرخابی‌های پایتخت یا سایر نمایندگان ایران نتوانند در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنند یک مصیبت بزرگ بر سر فوتبال ایران آوار خواهد شد. این در حالی است که سهیل مهدی، سرپرست کمیته برگزاری مسابقات سازمان لیگ چندی پیش تاکید کرد بعید نیست با شرایط فعلی و عدم رعایت موارد حرفه‌ای سازی لیگ ایران به صورت کلی تعطیل شود!

فرق فشردگی در اروپا و ایران

همان طور که ابتدا عنوان شد لیگ ایران امسال با توجه به برگزاری جام جهانی در پاییز با تقویم فشرده‌ای مواجه است. البته این مشکل تمام لیگ‌های دنیاست و اعتراض‌ها نیز به این مساله هر روز بیشتر می‌شود. با این حال فرقی که میان لیگ فشرده ایران و لیگ‌های فشرده معتبر دنیا وجود دارد، این است که مقامات سازمان لیگ ایران در شرایطی که فشاری هم احساس نمی‌کردند نمی‌توانستند برنامه‌ریزی دقیقی صورت بدهند چه برسد به حالا که جام جهانی هم در پیش است. در فصول گذشته یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌ها به کیفیت لیگ را برنامه‌ریزی نامناسب سازمان لیگ زد. جابه‌جایی چند باره بازی‌ها، لغو مسابقات، توصیه‌پذیری از تیم‌ها و تحت تاثیر قرار گرفتن مقامات با هیاهوی هواداران و باشگاه‌ها شرایطی به وجود آورد که بسیاری از تیم‌ها را متضرر کرد. حال باید دید امسال وضعیتی که از اساس به هم ریخته‌ است چه شرایطی به لیگ ایران تحمیل خواهد کرد. 

گردش مالی بیش از هزار میلیاردی

با ارقامی که در بازار نقل‌ و انتقالات در دو ماه گذشته به گوش رسیده می‌توان گفت لیگ جاری از نظر گردش مالی قابل مقایسه با لیگ‌های قبلی نیست. کمترین دستمزدهای منتشر شده در رسانه‌ها از چند میلیارد شروع می‌شود و به چند ده میلیارد می‌رسد. همین‌ طور هزینه‌هایی که برای به خدمت گرفتن مربیان و بازیکنان خارجی شده نیز نسبت به سال‌های قبل افزایش چند برابری داشته است. دو سال پیش وزیر ورزش دولت دوازدهم اعلام کرد گردش مالی لیگ ایران چیزی در حدود هزار میلیارد تومان است و با احتساب ارقام فعلی شاید بتوان گفت این رقم دست کم یک و نیم برابر و شاید حتی دو برابر شده باشد. 

امیدواری به کیفیت فنی لیگ

برخی کارشناسان معتقدند کیفیت فنی لیگ امسال نسبت به سال‌های پیش بهتر خواهد بود. حضور دو مربی پرتغالی روی نیمکت استقلال و سپاهان که یکی از آنها دستیار مورینیو بوده به اضافه قربان بردیف در تراکتور که سابقه قهرمانی در لیگ روسیه را دارد، در کنار مربیان مطرح داخلی نظیر قلعه‌نویی و گل‌محمدی و باتجربه‌تر شدن چند مربی آینده‌دار نظیر جواد نکونام و محمد ربیعی و حمید مطهری و سایرین باعث شده چنین دیدگاهی شکل بگیرد. از سمت دیگر جابه‌جایی بازیکنان و جذب ستاره‌ها توسط تیم‌های مختلف نشان می‌دهد همه باشگاه‌ها در یک شرایط رقابتی قابل قبول هستند و به بیان دیگر حریف آسان در لیگ وجود نخواهد داشت. از آنجایی که بازیکنان هم در فاصله چند ماه تا جام جهانی قصد دارند خودی نشان بدهند و از انگیزه بالایی برخوردارند؛ می‌توان نتیجه گرفت همه ‌چیز برای داشتن یک لیگ با کیفیت از نظر فنی فراهم آمده است. 

کلیشه واقعی!

با احترام به جمله کلیشه‌ای «فوتبال قابل پیش‌بینی نیست» می‌توان گفت امسال یکی از غیرقابل پیش‌بینی‌ترین دوره‌های لیگ خواهد بود. هم به خاطر نوع بستن تیم‌ها از نظر کادر و بازیکن و هم از منظر وقفه‌ای که در میانه لیگ رخ خواهد داد. در لیگ امسال علاوه بر سه مدعی سنتی لیگ یعنی استقلال مدافع عنوان قهرمانی، پرسپولیس و سپاهان باید فولاد و تراکتور را هم در نظر گرفت. همین‌ طور گل‌گهر با امیر قلعه‌نویی که قطعا برای کسب سهمیه خواهد جنگید. به همین نسبت پیدا کردن شانس‌های سقوط هم بسیار سخت است. دو تیم تازه لیگ برتری شده ملوان و مس کرمان اصلا رقبای دست‌وپا بسته‌ای نیستند و از همین حالا رتبه‌هایی در میانه جدول برای خودشان متصور هستند.