اتحاد خبر: دیوان‌ عالی کشور، حکم حبس و دیه متهمی را که در نوجوانی مرتکب قتل شده ‌بود، تأیید کرد.

 

وقتی مأموران به محل رسیدند و تحقیقات خود را آغاز کردند، مسعود هنوز زنده‌ بود و دوستانش او را به بیمارستان انتقال داده بودند.

 

بررسی‌های اولیه نشان داد درگیری بین مسعود و دو جوان دیگر رخ داده و شروین در میانه دعوا وارد آن شده است؛ اما آنچه مسلم بود و همه شاهدان نیز تأیید کردند، این بود که مسعود با ضربه شیشه شکسته‌ای که در دست شروین بود، زخمی شده‌ است. ساعاتی بعد از انجام تحقیقات اولیه، به پلیس خبر دادند جوان مجروح جانش را از دست داده ‌است؛ بنابراین شروین با توجه به اینکه اتهام قتل به او وارد شده‌ بود، بازداشت شد. پسر نوجوان به مأموران گفت: من اصلا نمی‌دانستم موضوع درگیری چیست؛ چون مسعود با دو نفر از دوستان من دعوا کرده‌ بود و من نقشی در این دعوا نداشتم.

 

فقط رفتم ببینم چه اتفاقی افتاده ‌است که در این میان، مسعود به سمت من حمله کرد و من هم یک شیشه نوشیدنی را از مقابل مغازه سوپر‌مارکتی که آن اطراف بود، برداشتم و شکستم و بعد هم با آن ضربه‌ای به مسعود زدم که زخمی شد. با توجه به اعتراف این نوجوان و گفته‌های شاهدان و سایر مدارک موجود در پرونده ،کیفرخواست صادر شده و پرونده برای رسیدگی به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.

 

متهم، یک سال بعد پای میز محاکمه رفت. در جلسه رسیدگی به این پرونده، بعد از اینکه کیفرخواست خوانده شد و اولیای ‌دم درخواست قصاص را مطرح کردند، متهم در جایگاه قرار گرفت. او یک‌بار دیگر گفت قصدی برای کشتن مقتول نداشته است. او توضیح داد: من اصلا نفهمیدم چه اتفاقی افتاد. فقط می‌خواستم خودم را از دست مسعود نجات دهم و یک ضربه هم بیشتر نزدم و نمی‌دانم چطور شد که او فوت کرد. با توجه به گفته‌های متهم، دفاعیات او مؤثر واقع نشد و هیأت قضات متهم را به قصاص محکوم کرد.

 

متهم و وکیل مدافع او به رأی ‌صادره اعتراض کردند. وکیل شروین در لایحه اعتراضی خود برای دیوان‌ عالی کشور، نوشت موکلش کمتر از ١٨ سال داشته و حرمت کاری را که انجام داده، نمی‌دانسته است و درخواست اعمال ماده ٩١ کرد. وی در اعتراض خود گفت: موکل من در زمان قتل ١٦ سال و ٩ ماه سن داشت. ضمن اینکه او اصلا موضوع درگیری را نمی‌دانست و به صورت اتفاقی مرتکب قتل شد. بنابراین درخواست می‌شود با توجه به ماده ٩١ قانون جدید مجازات اسلامی، مورد محاکمه مجدد قرار گیرد و بلوغ عقلی او بررسی شود. این اعتراض از سوی دیوان ‌عالی کشور تأیید شد و قضات با نقض حکم صادره، از هیأت قضات شعبه چهارم خواستند تا بلوغ عقلی متهم را بررسی کنند؛ بنابراین یک‌بار دیگر جلسه رسیدگی برگزار شد.

 

شروین پس از اینکه در جایگاه متهم ایستاد، گفت: من واقعا نمی‌دانستم کاری که می‌کنم باعث قتل مسعود می‌شود و اصلا نمی‌خواستم او را بکشم. ضربه به صورت اتفاقی به گردن او وارد شد. من حتی نمی‌دانستم اگر مرتکب قتل شوم به قصاص محکوم خواهم شد. با پایان جلسه رسیدگی، هیأت قضات وارد شور شدند و متهم را به پنج سال حبس و پرداخت دیه محکوم کردند.

 

این‌ بار اولیای ‌دم به رأی صادره اعتراض کردند و دیوان ‌عالی کشور، آن را بررسی کرد؛ اما این رأی تأیید شد.