بسم الله الحاضر
محضر مبارک حضرات آیات ، علمای اعلام و فقها عظام اعضای معظم مجلس خبرگان رهبری دامت برکاتهم
با عرض سلام و تحیات وافر
احتراما همانگونه که مستحضرید ملت خداپرست ایران با پذیرش دین مبین اسلام درهزار و اندی سال پیش، ایمان خود را به کمال رساند. و طی قرون متمادی ماضی ازهیچ کوششی درراستای تبلیغ و ترویج این آیین رهایی بخش حتی با بذل جان و مال دریغ نورزید. از طرفی قابل انکار نمی باشد که طی طریق این ملت در صراط درستی و راستی در تاریخ پر فراز و فرود خویش جز با پرچم داری و هدایت علمای عظام اسلام میسر نبود ه و نیست. همچنین روشن نگه داشتن چراغ هدایت تشیع علوی دراعصارسیاه سلطه ی متظاهرین به دینداری از اموی تا پهلوی میسر نبود جز با جانفشانی علمای عظیم الشان شیعه ، تا اینکه خالق هستی زمینه تحقق وعده خویش مبنی بر « ... ان الارض یرثها عبادی الصالحون »(انبیاء / 105 ) را در سال 1357 شمسی بازهم به پیشوایی یکی از علمای بزرگ اسلام و فرزند خلف رسول الله (ص) امام خمینی رحمه الله علیه محقق ساخت.
شایان ذکر است که آنچه رمز ماندگاری مبارزه ی نور و ظلمت در اعصار گذشته به رهبری روحانیت با ایثار جان و مال ملت ایران در آن نهفته است ، ارتباط دوسویه ی علمای دین با توده های مردم بوده و مهم تر اینکه روحانیت همواره با تاسی به سیره ی پیام آور رحمت و مهربانی (ص)، خاستگاه خویش را بطن جامعه قرار داده و پرچم مبارزه را بربستر توده برافراشته و در اهتزار نگه داشته است. پس اکنون که روحانیت پس از قرن ها تحمل رنج و محنت بر مسند قدرت قرار گرفته ، نباید اجازه داد که کمترین شائبه ای مبنی بر امکان ایجاد فاصله بین پیشوایان دین با اقشار مختلف ملت در اذهان شکل گیرد. هرچند خناسان در راستای ایجاد چنین شائبه ای از هیچ کوششی فروگذار نخواهند کرد . لیکن مراقبت روحانیت و تداوم حضور آنان در بطن جامعه و گوش فرا دادن به خواست های بحق مردم می تواند تا حد زیادی از تاثیر گذاری توطئه ی رنگ و وارنگ دشمنان اسلام و تشیع کما فی السابق بکاهد.
حال سوگند به صداقت و سلام ، که صراحت نهفته در این کلام و آنچه بر پهنه کاغذ نقش می بندد، تنها تراوش ذهنی نگران از آینده ی انسان ، ایران ، اسلام ، انقلاب اسلامی و در نهایت نظام اسلامی برآمده از رای انسان مسلمان ایرانی است. و پناه می برم بر خدا از وسوسه و شر نفس مخوف تر از شیطان ، آنجا و آنگاه که سر بر آورد از کردار زاویه دار و ناهمراستا با شعار، اما بعد ،
حضرات آیات ، اکنون که بحمدالله تعالی در آستانه ی انتخابات پنجمین دوره ی مجلس خبرگان رهبری قرار گرفته ایم نظر و توجه شما بزرگان عرصه ی دیانت و فقاهت را به نکاتی چند معطوف می دارم. :
1- قبل از هر چیز علت اینکه این مرقومه خطاب به شما حضرات به رشته تحریر درآمد این است ، که قانون اساسی دراصل یکصد و هشتم اشعار می دارد: « قانون‏ مربوط به‏ تعداد و شرايط خبرگان‏، كيفيت‏ انتخاب‏ آنها و آيين‏ نامه‏ داخلي‏ جلسات‏ آنان‏ براي‏ نخستين‏ دوره‏ بايد به‏ وسيله‏ فقها اولين‏ شوراي‏ نگهبان‏ تهيه‏ و با اكثريت‏ آراء آنان‏ تصويب‏ شود و به‏ تصويب‏ نهايي‏ رهبر انقلاب‏ برسد. از آن‏ پس‏ هر گونه‏ تغيير و تجديد نظر در اين‏ قانون‏ و تصويب‏ ساير مقررات‏ مربوط به‏ وظايف‏ خبرگان‏ در صلاحيت‏ خود آنان‏ است‏.» یعنی قانون اساسی دست شما علمای بزرگوار را در اصلاح تعداد و شرايط کاندیداهای خبرگان ، کاملا باز گذاشته و حتی فقهای محترم شورای نگهبان نیزدرتایید یا رد اصلاحیه ی اعضای مکرم خبرگان درشرایط پیش گفته نقش و مسئولیتی نخواهند داشت.از طرفی همانگونه که مستحضرید در شرایط انتخاب شوندگان در مجلس خبرگان قانون اساسی که بی شک به مراتب حیاتی تر از مجلس خبرگان رهبری است ، از شرط اجتهاد در فقه خبری نیست ، و این مورد تایید امام راحل رضوان الله تعالی علیه به عنوان بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی قرار گرفته است. و دلیل اینکه از مجلس خبرگان قانون اساسی با قید حیاتی تر از مجلس خبرگان رهبری یاد شد این است که اساس و شاکله نظام مقدس جمهوری اسلامی در آن مجلس طراحی و پی ریزی می شود ، در صورتی که مجلس خبرگان رهبری عامل به اجرای تنها یکی از فصول چهارده گانه ی قانون اساسی مصوب مجلس خبرگان قانون اساسی یعنی "فصل هشتم" است.
2- در اینجا جهت یادآوری ، شرایط کاندیداتوری مجلس خبرگان قانون اساسی را با شرایط کاندیداتوری مجلس خبرگان رهبری مقایسه می نماییم.
الف) شرایط انتخاب شوندگان جهت مجلس خبرگان قانون اساسی :
- تابعیت ایران ، قبول نظام جمهوری اسلامی و وفاداری بدان ، سن ۳۰ سال به بالا ، سرشناسی در حوزهٔ انتخاباتی ، آگاه از خصوصیات اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و جغرافیایی منطقه ، محروم نبودن از تمام یا برخی از حقوق اجتماعی
این افراد حق نامزدی نداشتند:
- محجوران ، از نظام پیش (۱۵ خرداد ۱۳۴۲--۲۲ بهمن ۱۳۵۷): نخست‌وزیران و وزیران، استانداران و معاونانشان، نمایندگان مجلس، سفیران، وابستگان ، ناظران انتخابات ، (مسئولان حکومتی و کارمندان دولتی (ایشان باید برای نامزدی از منصبشان کناره‌گیری می‌کردند
ب) شرایط انتخاب شوندگان جهت مجلس خبرگان رهبری:
– خبرگان منتخب مردم بايد داراي شرايط زير باشند :
اشتهار به ديانت و وثوق و شايستگي اخلاقي ،اجتهاد در حدي كه قدرت استنباط بعض مسائل فقهي را داشته باشد و بتواند وليّ فقيه واجد شرايط رهبري ، را تشخيص دهد، بينش سياسي و اجتماعي و آشنايي با مسائل روز ، معتقد بودن به نظام جمهوري اسلامي ايران ، نداشتن سوابق سوء سياسي و اجتماعي
تبصره 1 – مرجع تشخيص دارا بودن شرايط فوق ، فقهاي شوراي نگهبان قانون اساسي مي باشند .
تبصره 2 – كساني كه رهبر معظم انقلاب – صريحاً و يا ضمناً – اجتهاد آنان را تأييد كرده باشد ، از نظر علمي نياز به تشخيص فقهاي شوراي نگهبان نخواهند داشت .
تبصره 3 – ضرورت ندارد كه نمايندگان ، ساكن و يا متولد حوزه انتخابيه خود باشند .

3- همانگونه که ملاحظه می فرمایید در شرایط کاندیداتوری خبرگان قانون اساسی که شرح اهمیت آن رفت ، شرط اجتهاد برای داوطلبی انتخابات وجود ندارد و به همین خاطر هم بالغ بر چهل درصد از نمایندگان منتخب مردم در آن مجلس را خبرگان دانشگاهی تشکیل می دهند. از طرفی دیگر در شرایط داوطلبی خبرگان رهبری نیز سخنی از ضرورت داشتن تحصیلات حوزوی به میان نیامده ، حال پرسشی که در اینجا ایجاد می شود این است که شورای محترم نگهبان به استناد کدام قانون از حضور داوطلبین دانشگاهی به جلسه آزمون اجتهاد جلوگیری بعمل آورده است.؟ و پرسش اساسی و مهمتر اینکه آیا شان ، جایگاه و حوزه اختیارات ولی فقیه در قانون اساسی تنها معطوف به علم ارزشمند فقه به عنوان یکی از شاخه های علوم اسلامی است ، یا فراتر از فقه ، تمامی علوم موجود و مورد نیاز جامعه بشری را شامل می شود.؟ بی شک حضرات بر شق دوم پرسش صحه خواهند گذاشت. که در این صورت چند پرسش دیگر مطرح خواهد شد. اول،اینکه آیا انحصار خبرویت تنها درعلم فقه و آنهم بطور خاص درحیطه ی دانش آموختگان حوزه های علمیه ، باعث باز تولید و احیا شکاف تاریخی بین حوزه و دانشگاه نخواهد شد.؟ دوم،آیا این نحو عملکرد فقهای مکرم شورای نگهبان باعث محروم ساختن ولی فقیه از دانش روز خبرگان دانشگاهی نمی شود.؟ سوم ، آیات عظام ، ما بارها از زبان شما بزرگان از بالای منابر از قول پیامبر اکرم ( ص) شنیده ایم که خطاب به امت می فرمود : " اتقوا من مواضع التهمه " اکنون آیا با شرحی که رفت گمان نمی برید که عملکرد شورای محترم نگهبان که در رهایی آنان از قید و بند تمنیات نفسانی و دلسوزی شان برای دین جای هیچ تردیدی وجود ندارد روحانیت شیعه را نا خواسته در موضع تهمت انحصارطلبی قرار داده است.؟
4- فقهای عظیم الشان مجلس خبرگان رهبری ، سخن گفتن از دنیای متلاطم منبعث از فزون خواهی جهانخواران وهمچنین منطقه ی شعله ور در آتش جهل حکام خودکامه ی خاور میانه نزد شما بزرگان به قول معروف بردن زیره به کرمان است. لاکن بنا به مسئولیتی که احساس می کنم به ذکر چند نکته می پردازم : الف ) شما پس از پایان سیطره ی اصحاب خبر در قرون اولیه اسلام بر فقاهت، وارث و پاسبان جانفشانی بزرگان فقه شیعه ازعلي بن بابويه قمي (م329) و شيخ مفيد (م413)و ... گرفته تا امام خمینی رحمه الله علیه می باشید. آنچه مسلم است برای قدمای فقه شیعه تشکیل حکومتی شیعی بیشتر به یک رویا می ماند. پس رسالت امروز شما بزرگان افزون بر حفظ نظام جمهوری اسلامی حفظ دسترنج وحیثیت تاریخی روحانیت شیعه می باشد.ب) تکیه نظام مقدس جمهوری اسلامی از آغاز تا کنون تنها بر قدرت لایزال الهی و پس از آن حمایت های بی دریغ ملت ایران بوده و هست. و راز ماندگاری این نظام الهی نیز با وجود توطئه های محیر العقول دشمنان ، وحدت و انسجام ملی از یک سو و همچنین اعتماد دوسویه ی ملت و نظام از دیگر سو می باشد.ج) به فرمایش قرآن کریم "...لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ ..." بی شک شکر ارزانی نعمت وحدت و انسجام و همچنین اعتماد دوسویه نظام و ملت مقدور نیست جز با عملکرد وحدت بخش و همچنین افزایش این اعتماد دو سویه ، و این اعتماد حاصل نمی شود جز با فتح باب مشارکت بیش از پیش همه اقشار جامعه در مراکز قدرت و تصمیم گیری نظام ، و این میسر نخواهد شد جز با دخالت شما بزرگان و آنهم با اسباب و ابزاری که قانون اساسی در اختیار شما قرار داده است. د) خطر نفوذی که مقام معظم رهبری بدان اشاره و تاکید فرمودند را نباید دست کم گرفت و بسادگی از کنار آن گذشت. همچنین اشاره می کنم به نکته ای حیاتی که امام راحل (ره) در منشور سراسر شعور روحانیت بدان تاکید فرموده مبنی بر اینکه « ... استکبار وقتی که از نابودی مطلق روحانیت و حوزه‌ها مأیوس شد، دو راه برای ضربه‌زدن انتخاب نمود، یکی راه ارعاب و زور و دیگری راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر. وقتی حربه ارعاب و تهدید چندان کارگر نشد، راه‌های نفوذ تقویت گردید...... دیروز حجتیه‌ایها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی‌تر از انقلابیون شده‌اند! ولایتی‌های دیروز که در سکوت و تحجر خود آبروی اسلام و مسلمین را ریخته‌اند، و در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته‌اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسب و تعیش نبوده است، امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را می‌خورند! راستی اتهام آمریکایی و روسی و التقاطی، اتهام حلال کردن حرام‌ها و حرام کردن حلال‌ها، اتهام کشتن زنان آبستن و حلیت قمار و موسیقی از چه کسانی صادر می‌شود؟ از آدم‌های لامذهب یا از مقدس‌نماهای متحجر و بی‌شعور؟! فریاد تحریم نبرد با دشمنان خدا و به سخره گرفتن فرهنگ شهادت و شهیدان و اظهار طعن‌ها و کنایه‌ها نسبت به مشروعیت نظام کار کیست؟ کار عوام یا خواص؟ خواص از چه گروهی؟ از به ظاهر معممین یا غیر آن؟ بگذریم که حرف بسیار است. همه این‌ها نتیجه نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزه‌هاست، و برخورد واقعی هم با این خطرات بسیار مشکل و پیچیده است...» پس مراقبت از دستاوردهای امام ( ره ) و ملت بیش از همگان بر دوش شما نیک سیرتان سنگینی می کند و رصد نفوذی های موجود و مقابله ی با آنان از یک سو و ممانعت از افزایش آن از دیگر سو کاری بس دشوار اما واجب و ممکن می باشد.
5- حضرات آیات ، خلاء های مهلکی در قوانین نظام مقدس جمهوری اسلامی وجود دارد که در آینده می تواند کیان ایران و نظام اسلامی را با چالش و مخاطرات جدی مواجه سازد که انتشار علنی آن را به صلاح نمی دانم ، و در فرصت مقتضی به هر نحو که صلاح بدانید به استحضار شما بزرگان خواهم رساند. و شاید آن را مکتوب نموده در اختیار حضرت آیت الله حسینی بوشهری نماینده فعلی مردم استان بوشهر در مجلس خبرگان رهبری که ارادت ویژه خدمت این عالم وارسته دارم ، جهت طرح در مجلس قرار دهم.
در پایان استدعای خود را در چند بخش خلاصه می نمایم : الف) تا فرصت مجلس حاضرباقیست ، در قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری تجدید نظر فرموده ، زمینه ی حضور نخبگان ملت از همه اقشار را در این مجلس فراهم سازید. بلا شک تشکیل چنین مجلسی پشتوانه ای عظیم برای ولی فقیه در داخل و قدرتی فوق تصور در معادلات بین المللی برای نظام اسلامی فراهم خواهد ساخت. همچنین دامن پاک روحانیت شیعه در طول تاریخ را از تهمت ناروای انحصار طلبی مبری می سازد. ب) این کمترین به عنوان کاندیدای مکلای انتخابات پنجمین دوره ی مجلس خبرگان رهبری که با اقدام خلاف قانون شورای محترم نگهبان از شرکت در آزمون باز مانده ام ، در عین عدم اعتقاد به برگذاری چنین آزمونی ، مطابق اظهارات سخنگوی محترم شورای نگهبان به تاریخ 15/10/94 در گفتگو با خبرگزاری فارس مبنی بر:".... عدم شركت در اين آزمون، انصراف از كانديداتوري تلقي نمي‌شود، انصراف از كانديداتوري مجلس خبرگان رهبري بايد با دليل صريح مبني بر عدم ادامه مسير انتخابات باشد.... انصراف از ادامه مسير كانديداتوري در انتخابات مجلس خبرگان رهبري، تشريفات ويژه‌اي دارد و داوطلبان اگر مي‌خواهند انصراف دهند، بايد رسماً انصراف خود را به طور مكتوب تقديم مراجع قانوني كنند."همچنان خود را کاندیدای مجلس خبرگان رهبری می دانم. و خواهان رسیدگی به اقدام خلاف قانون شورای محترم نگهبان می باشم. این بار اول نیست که بنده قربانی عملکرد سلیقه ای و خلاف قانون این شورا می شوم . در اتخابات مجلس هفتم شورای اسلامی نیز بدون هیچ دلیل عقلی ، شرعی و قانونی رد صلاحیت شدم و هیچ مرجعی هم پاسخگوی تظلم خواهی بنده نبود و نیست. لازم می دانم در همینجا از شما بزرگان استدعا نمایم تا از شورای محترم نگهبان بخواهید که پرونده اینجانب از بدو تولد تا کنون در یک مرجع بیطرف رسیدگی شود و در صورت یافتن یک نکته سیاه تاکید می کنم حتی یک نکته ی سیاه ، در رسانه های جمعی جهان منتشر گردد. مگر اینکه با عرض پوزش، پاکدستی،توانمندیهای اندک علمی و مدیریتی و از جان گذشتگی در راه استحکام نظام اسلامی در دوران دفاع مقدس و ... را نکات منفی تلقی نماییم. و در آخر آیا بوی عفن نفوذ در برخی مراکز تصمیم گیری که باعث هدایت فقهای معظم شورای نگهبان به سمت رد صلاحیت افرادی چون این کمترین می شود شامه شما بزرگان را نمی آزارد.؟ منتظر پاسخ شما بزرگان هستم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

محمد باقر عباسی سملی
دبیر انجمن اسلامی مهندسان استان بوشهر
کاندیدای انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری
17/10/1394 شمسی

رونوشت:
رهبر معظم انقلاب ، جهت استحضار
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران جهت استحضار
ریاست و نمایندگان معظم مجلس شورای اسلامی جهت استحضار
ریاست محترم قوه قضائیه جهت استحضار
ریاست و اعضا محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام جهت استحضار
ملت شریف ایران اسلامی به عنوان مالک بحق ایران ، انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی جهت استحضار/ص