اتحاد خبر- سرویس نفت و انرژی

نوعی از ناترازی که این روزها فضای مجازی و گفتمان دولتمردان را پوشش داده است، بیشتر به ناترازیِ انرژی مربوط می‌شود. برق، گاز، بنزین و انرژی‌هایی از این قبیل در دایره‌ی تعریف چنین بحث و گفتمانی قرار می‌گیرند.
اما آیا واقعیت نیز همین‌گونه است ؟
واقعیت این است که هیچ ناترازی و عدم‌مساواتی در هیچکدام از حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، معیشتی و حتی اعتقادی رخ نمی‌دهد مگر آن که دچار آفتی به نام ناترازی مدیریتی شده باشیم. ناترازیِ مدیریتیِ تأسف‌باری که صدالبته ریشه در ناترازیِ سیاسی و حاکمیتی دارد.

بحث ناترازیِ انرژی چندین سال است که ورد زبان رسانه‌ها و افکار عمومی شده است. با نگاهی دقیق و شفاف به عملکرد مدیریتی کشور طی دولت‌های بعد از اصلاحات و خصوصاً دوره‌ی سه ساله‌ی اخیر که عدم شایستگی مدیران ارشد اعم از بالاترین مقام قوه‌ی اجرایی تا وزرای بیسواد و بی‌تجربه‌ عوامل این فلاکتِ اجتماعی را رقم زده‌اند، می‌توان با اطمینان گفت مهم‌ترین دلیل این ناهنجاری ملی، عدم کفایت و نبودِ درایتِ تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازانِ کشور بوده است.
فقط در حوزه‌ی آموزش و پرورش که با نگاه‌های واپس‌گرایانه، هم آموزش و هم پرورشِ نسلِ بالنده‌ی این سرزمین را به محاق بردند و علاوه‌بر تقلیل میانگین معدلِ دروس‌ دانش‌آموزان به ،،هشت،، ، ایمان و اعتقادات‌شان را نیز با تحکم‌های متحجرانه و قرائت‌های سطحی از باورهای دینی خدشه‌دار کردند، عمق فاجعه را بیشتر می‌توان دریافت. ناترازیِ سواد و معلوماتِ ارشدترین مقام این وزارتخانه که از درک معنای ،،نمی‌دانم،، هم عاجز بود، قابلیت تعمیم به همه‌ی وزارتخانه‌های دیگری را دارد که آنها نیز چیزی فراتر از این مقوله نداشتند.
ناترازی در حوزه‌های علم، فرهنگ، هنر، ورزش، تکنولوژی در کنار عدم‌توازن در تولید ناخالص ملی و سایر مواردی که نسبت مستقیم با امورات روزمره‌ی زندگی مردم دارند، با انتصابِ افرادی بیسواد و نابلد در رأس هرم تصمیم‌گیری، کفه‌ی ترازوهای امیدِ شهروندان را چنان سبک و بی‌وزن کرده که در مقابل کفه‌ی سنگینِ بی‌خردی و نادانی، هیچ تراز و توازنی از آنها انتظار نمی‌رود.
بیماریِ ناترازی و عدم‌توازن در همه‌ی عرصه‌ها، خصوصاً عرصه‌های سوخت، انرژی و تأمین رفاهیات مردم هنگامی درمان می‌شود که چاقوی جراحیِ تیزی کالبد فاسد و انباشته از تومورهای سنگینِ رانت و دمل‌های چرکینِ ناشایسته‌سالاری را شکافته و با بیرون ریختنِ این حجمِ کریه و نامطبوع، افکاری در تراز فکریِ دردمندان و روشنفکران اجتماع را جایگزین‌شان نماید.
بی‌شک، تعمیرِ ترازوی مدیریتی کشور، نخستین و مهمترین گام درراستای رفع ناترازی‌های موجود، از جمله ناترازیِ انرژی بوده و با تنظیم مجدد آن، می‌توان توازنی پایدار را برای همه‌ی عرصه‌های عمومی پیش‌بینی کرد.


،،میم.قاف،،