اتحادخبر-زینب رنج کش: پزشک عمومی، کارشناس ارشد روانشناسی حافظ قرآن و یک معلم جوان؛ و حالا نویسنده دو کتاب روان شناسی به نام های «روش های برقرار کردن ارتباط با کودکان» و «همسران و تعاملات آن ها با خانواده». همین اندازه کافی بود تا این بانوی جوان همشهری را برای یک گفتگوی صمیمانه به دفتر اتحاد خبر دعوت نماییم.

                                                                                                                                                                                                                                                                           لطفا خود را معرفی کنید.
-نازنین شمسی پور هستم، متولد 1378ساکن بوشهر اصالت  بنده به برازجان برمی گردد، نوه حاج باقرشمسی پور که در برازجان تقریبا شناخته شده هستند، از ابتدایی در مدرسه نمونه دولتی مشغول به تحصیل شدم و پس از آن نیز در تیزهوشان یا همان فرزانگان بنا بر اصرار خود وارد رشته انسانی شدم و پا به مدرسه نجابت گذاشتم.

-درمقطع کنکور، کنکور تجربی، انسانی، زبان و هنر را همزمان با هم شرکت کردم؛ فرهنگیان قبول شدم و تجربی نیز قبول شدم ولی به دور از دید خانواده پزشکی را همزمان با فرهنگیان خواندم اما به دانشگاه فرهنگیان تعهد دادم که لطمه ای به درس و کارم در مدرسه وارد نشود.

-از پزشکی عمومی نیز به تازگی فارغ التحصیل شده ام و چهارسال دانشگاه فرهنگیان درس خواندم و ۳ سال است که در پایه ششم معلم هستم و اولین تجربه خود را در مدرسه شهید جاوید کازرونی نزد جناب آقای داوطلب پور گذراندم و بعد از آن کارشناس ارزیابی عملکرد پیش دبستان شهرستان دشتستان شدم و بعد از آن انتقالی گرفته و به بوشهر رفتم و اکنون معلم مدرسه شهید خدادادی در بوشهر هستم.

-آخرین مدرک تحصیلی ام، پزشکی عمومی و کارشناسی ارشد روانشناسی است و اکنون نویسنده سه کتاب و چند مقاله هستم و سالهاست حافظ قرآن و مسلط به زبان انگلیسی و دارای مدرک بین المللی فن بیان و سخنوری نیز هستم.
در خصوص اینکه چطور نویسنده شدید بگویید.
-از بچگی عاشق شعر و شاعری بوده ام، حافظه ام در حفظ شعر بسیار خوب بود و گاهی سروده ای نیز داشتم که حتی موقع بیدار شدن از خواب آشفته می شدم و تراوشات مغزم را حتما باید پیاده می کردم و این برایم بسیار شیرین بود اما به دلیل اینکه اطلاعی از سرقت ادبی نداشتم برهمین حسب متاسفانه سروده هایم را در وبلاگ شخصی منتشر کردم و به سرقت رفت و بسیاری از آثارم را به نام دیگران دیدم و از آن پس تصمصم گرفتم دست بر قلم برای نوشتن شعر نزنم.

-به واسطه آشنایی با دوست صمیمی خود خانم پورجم به محافل شعر خوانی و هنری دعوت شدم و شرکت کردم، با آقایان احمدی خرم، فتحی و پایدار آشنا شدم و در انجمن و فر هنگسرای شهید شاهینی  شرکت می کردم و شروع نویسندگی من با انشای نماز زده شد که در دبیرستان نفر اول استان شدم.

-در همان ابتدا وزن های شعری را مرور می کردم و بداهه شعر می گفتم و دفترچه ای داشتم که همیشه در آن یادداشت می کردم تا فراموش نکنم از این رو وقتی استعدادش را در خود دیدم تصمیم گرفتم دست بر قلم زده و نویسندگی را شروع کنم.

نام آثارتان به همراه توضیحات لازم را بگویید.
-کتاب اول؛ "روش های برقرار کردن ارتباط، با کودکان" است که رونمایی شده است و این کتاب در مورد این است که چگونه با کودک خود صحبت کنیم و این از زبان مشاور است که در اصل محتوای کتاب به گونه ای است که والدین از همه قشر به یک مشاور مراجعه کرده اند و مشکلاتشان در برقراری ارتباط با کودکشان را شرح داده و مشاور نیز به آن ها در این زمینه کمک می کند.

-کتاب دوم نیز با نام "همسران و تعاملات آنان با خانواده" از تجربیات خودم بوده است و به نوعی برای کمک به جوانانی است که می خواهند ازدواج کنند و اگر با خواندن کتاب من به آگاهی نسبی هم برسند من رسالتم را در این خصوص به جا آورده ام؛ زیرا اکنون در برهه ای از زمان قرار داریم که طلاق ها بسیار زیاد و روابط بسیار ناپایدار شده اند زیرا آگاهی کم است اما اگر نگاهی هم به این کتاب و نسخه الکترونیکی مشابه آن بیندازند می تواند تاثیرگذار باشد.

-کتاب سوم در خصوص نحوه بیان و یا همان فن بیان آموزگاران در کلاس است؛ بسیاری از همکاران ما بسیار با دانش و حرفه ای هستند اما موقع تدریس و صحبت کردند نمی توانند آنچه در ذهن و مغزشان انباشت شده را به درستی به دانش آموز و دانشجوی خود انتقال دهد از این رو ممکن است حتی مورد قضاوت قرار بگیرند و این کتاب به همکاران در این خصوص می تواند کمک کند تا فن بیانشان را قوت ببخشند، بارها خودمان شاهد بوده ایم مغز استاد پر از اطلاعات بوده اما به دلیل طنین صدای آرام و یا ضعف آن استاد یا معلم افراد قادر به یادگیری در کلاس وی نبوده اند.

-کتاب بعدی نیز زندگی شخصی خودم را روایت می کند.
البته با نام های مستعار که از پستی ها و بلندی های آن در این کتاب نوشته شده است و کتاب کامل شده و قرار است به زودی به کار چاپ آن بپردازم.

-علاقه شخصی من روان شناسی است، زیرا اگر مردم ما روان سالمی داشته باشند زندگی خیلی خوبی هم دارند، اما احتمالا کتاب های جدید با موضوعاتی غیر از روان شناسی منتشر کنم.

-در خصوص مقالاتم نیز در زمینه معلمی و روان شناسی است، اولین مقاله ام را سال 1400 نوشتم. فنلاند قبول شد با موضوع معلمان و راه های برقرار کردن ارتباط با دانش آموزان بود.

مقاله دومم با موضوع عوامل موثر بر پرخاشگری کودکان و نوجوانان درسال ۱۴۰۲ بود و مقاله جدیدم که به تازگی در کانادا اول شده است ‌تأثیر اختلافات زناشویی بر فرزندان می باشد.

چطور بین دو رشته متفاوت پزشکی و معلمی تعادل برقرار می‌کردید؟
-بسیار سخت بود اما نه برای من زیرا من از بچگی همه می دانند بسیار سخت کوش و تلاشگر هستم و هرگز دست از تلاش برنمیدارم و به نوعی بسیار فعال هستم حتی به خاطر دارم یکی از معلم هایم در سوم راهنمایی وقتی می خواست تعریف کند از دانش آموزی گفت: اگر یک نفر در کلاستان باشد که استعداد  کمی داشته باشد اما بی نهایت تلاش می کند، نازنین شمسی پور است.

-شاید آن روز برای اینکه گفته بود کم استعداد ناراحت شدم  اما برای اینکه پرتلاش خطابم کرده بود نیز خوشحال بودم یا به خاطر دارم کلاس های پزشکی ام با فرهنگیان گاهی همزمان بود و باید به شیراز می رفتم تا یک روز سرکلاس استاد علوی که بسیار روی منظم بودن دانشجویان حساس بود پیامکی از هم کلاسی پزشکی ام در خصوص شرکت در کلاس ها دریافت کردم و من نیز پاسخ دادم که متاسفانه استاد علوی این را دید و باعث ناراحتی شد و گفتند که چرا سرکلاس حواستان به گوشی تان است؟ برایشان بعد توضیح دادم با اینکه دانشجوی خوبی بودم در امتحانات اما از نظر آن ها باید شش دونگ حواسم را به کلاس می دادم.

-خلاصه برای رسیدن به اهدافم پستی ها وبلندی های بسیاری را پشت سر گذاشتم و بعدها برای نویسندگی هم حتی همین بود به خاطر دارم که اساتید زبده ای در این امر وجود داشت که کلاس ها و گارگاه های نویسندگی برای نوشتن پایان نامه ها برایمان تدارک دیده می شد و همین ها خود با توجه به زمینه علاقه ای که در گذشته در خصوص نویسندگی داشتم باعث شد تا کتاب بنویسم.

از شعر هایی که گفته اید چیزی در ذهن دارید؟
-17 ساله بودم و عاشق بودم از خواب پریدم و با حالی آشفته این بیت را سرودم:  به کدامین گنهم عاشق و دلدار توام/ که به هردر بزنم باز گرفتار توام

از سختی های رسیدن به اهدافتان برایمان بگویید.
-همه این اتفاقات از زمان بچگی که از سه سالگی زبان انگلیسی را به همراه زبان مادری می توانستم صحبت کنم تا زمانی که از دبیرستان فارغ التحصیل شوم ادامه داشت. بسیار فعال بودم و بعد از آن با وجود تلاش های بسیار دچار یک بیماری خاص شدم و بعد از آن هم دست از تلاش برنداشتم و محکم ایستادم و به تلاشم برای موفقیت ادامه دادم و اکنون در مرحله معالجه هستم و خوشبختانه توانسته ام بیماری را شکست دهم.

-به این ترتیب باید بگویم که با وجود خستگی ها و آشفتگی هایی که داشتم اما تابستان ها درکلاس ها و یا کارگاه های جهاد دانشگاهی از جمله کارگاه های فشار خون و بیماری قلبی و تکنسین داروخانه و... شرکت می کردم با اینکه رشته ام پزشکی عمومی بود علاقه خاصی هم به شناخت داروها داشتم و همه این ها باعث شد تا داروها را در همان ابتدا بشناسم و بعد به طور کامل روی آن مسلط شوم و چیزی مثل بیماری نتوانست مانع ادامه دادن و رسیدن به اهدافم باشد.

سخن پایانی:
-از شما بابت دعوتتان ممنونم، توصیه ای به همه اقشار و همه سنین دارم و آن هم این است که از تجارب دیگران در همه امور استفاده کنند درست است که تجربه کردن خوب است اما وقتی از تجارب دیگران استفاده کنیم حتی با وجود اینکه کنش ها در مواجهه با اتفاقات یکسان نیست اما ممکن است اشتباهی را مجددا تکرار نکنیم.

-در پایان از پدر و مادرم بسیار ممنونم که همیشه دلسوزانه پابه پای من آمدند و از هیچ تلاشی برای پیشرفت من دریغ نکردند.