اتحاد خبر-ساناز دانشگر: فاطمه رستم پور متولد 1375 در برازجان است. او در حرفه ورزشی ژیمناستیک فعالیت دارد که از سال 91 تاکنون در این رشته فعالیت می کند. وی مربی ژیمناستیک هنری، کودکان و بزرگسالان است.  این مربی جوان در گفتگو با اتحاد خبر از ژیمناستیک، نبود امکانات، سختی ها، شاگردان، مسئولین، خانواده ها، آرزوها و ... می گوید که شما را به ماحصل این گفتگو دعوت می کنم:  



ژیمناستیک رشته جذابی است / مربی ام مشوق اصلی من بود
فاطمه رستم پور به شروع ورزشی  خود می پردازد و می گوید: به دلیل علاقه به رشته ژیمناستیک و جذابیتی که این رشته دارد از سال 91 ورزش ژیمناستیک را شروع کردم. از سال 94 مدرک مربی گری ژیمناستیک را گرفتم و شروع به آموزش دادن کردم. 9 سال  است که در رشته ورزشی ژیمناستیک فعالیت دارم. در این سال ها مشوق اصلی من مربی ام خانم ایزدپناه بود.


آموزش کودکان به من روحیه می دهد
بانوی ژیمناستیک کار برازجانی از حس و حال خود به آموزش کودکان اشاره می کند: بودن کنار بچه ها بهترین حس دنیاست. من عاشق بچه هام هستم وقتی موفقیتشون رو میبینم و ذوق کردنشون رو میبینم خستگی از تنم خارج میشود و من به شاگردانم افتخار میکنم.


دوره های مربی گری
فاطمه رستم پور در ادامه  به دوره هایی که به موفقیت در مربی گری گذارنده است اشاره دارد و می گوید: دوره هایی که مربوط به ژیمناستیک می شود را در این سال ها گذرانده ام و مدرک آمادگی جسمانی نیز دارم. دوره های بوشهر را نیز گذرانده ام. بچه ها از پنج نهایتا چهار سالگی میتونن وارد این رشته شوند و با این رشته ی جذاب آشنا بشن. ولی تجربه نشان داده که برای شروع هرگز دیر یا زود نیست.



ضرر و زیان هایی که به دلیل کرونا دامنگیر ژیمناستیک شد
این مربی ژیمناستیک به ضرر و زیان هایی که دامنگیر این رشته در زمان شیوع کرونا شده است می پردازد و می گوید: تعطیلی باشگاه ها ضرر و زیان بدی روی فعالیت ورزشی ما گذاشت. برای شاگردانمان آنقدر زحمت می کشیم تا آن آمادگی که می خواهیم به دست بیاورد که مسلما در این مدت خیلی از آمادگی ها از دست رفت. ضرر مالی نیز جزیی از آن است. در این شرایط بیشترین آسیب به ورزش رسیده شده که متاسفانه تدبیری برای جبرانش اندیشیده نشده.

مسئولین دغدغه ورزَشی ندارند؛ رشته ژیمناستیک راکد شده است
فاطمه رستم پور در ادامه می گوید: مسئولین هیچ کمکی برای ضرر و زیان هایی که در دوران  شیوع کرونا به ما رسیده بود نکردند. کلا بخواهیم نگاه کنیم مسئولینمان در ورزش دغدغه ورزشی ندارند. ما مربی ها تنها هستیم و هیچ پشتیبانی نداریم. هیچ کسی رسیدگی نمی کند. به هر مشکلی می خوریم؛ خودمان باید از عهده آن بربیاییم. یک مدت که خانم ایزدپناه نائب رئیس ژیمناستیک بود خیلی این رشته فعال بود و مسابقاتی در رشته ورزشی ژیمناستیک برگزار می کرد. از وقتی که او رفت کلا رشته ژیمناستیک راکد شده است و الان هم به دلیل کرونا بدتر شده است. ارزش زیادی برای ورزش قائل نمی شوند. اطلاع رسانی خیلی ضعیف است. قبل از کرونا برای تمدید کارت مربی گری رفتیم که هنوز این کارت به دست ما نرسیده است. این نیز یه جوری بی نظمی است. هر چقدر پیگیر می شویم می گویند: هنوز نرسیده است.


دخترم از یک سالگی در باشگاه راه افتاد و حالا حرکات ورزشی را انجام می دهد
از این مادر جوان می پرسم به عنوان یک مادر کار کردن با داشتن فرزند سخت نیست؟ او در پاسخ به من می گوید: من عاشق رشته ام هستم و همه ی سختی هاش برایم یک چالش و جذاب هست.
این مربی ژیمناستیک جایگاه خانواده برای ورزش را اینگونه ارزیابی می کند و می گوید: بزرگترین آرزویم این است که بچه های ما در مجهزترین سالن اختصاصی ژیمناستیک آموزش ببینند و موفق ترین باشند چون میدانم بچه های ما این پتانسیل و استعداد را دارند و حقشون و جایگاهشون خیلی بیشتر از اینهاست.


مشکلات رشته ژیمناستیک
فاطمه رستم پور به مشکلات رشته ژیمناستیک می پردازد و می گوید: رشته ژیمناستیک بدلیل گسترده بودن حرکات وتنوع زیادش، به وسایل کمک آموزشی زیادی نیاز دارد و متاسفانه بدلیل نبود امکانات، ما مجبوریم برای سلامت و امنیت کارآموزانمان از توان و بدن خودمان بعنوان وسیله کمک آموزشی استفاده کنیم. برا همین آسیب های زیادی میبینیم. و این بزرگترین دغدغه ی ما مربیان این رشته ی بزرگ هست.

صحبت پایانی
از مربی خودم خانم ایزدپناه و همسرم که خیلی به من کمک کردند تقدیر و تشکر می کنم.
ژیمناستیک پایه و اساس همه رشته هاست. ژیمناستیک الفبای ورزش میباشد و دروازه ورودی موفقیت آمیز به تمامی رشته هاست.

از مسئولین هم خواهش می کنم به این رشته توجه و رسیدگی بیشتری کنند. به ژیمناستیک بها بدهند. برای این رشته وقت بگذارند تا نونهالان و نوجوانان و جوانان ما پیشرفت بیشتری در این رشته داشته باشند.