عبدالخالق عبدالهی : 

ما در دشتستان به سوت زدن می گوئیم " فیکه دادن " ، شاید به این دلیل که فیکه صدایی بدلی و غیرواقعی و "فیک" است . در فرهنگ ما " سوت " صدای هنجار و مقبولی نیست خصوصأ صدا زدن یا خبرکردن افراد با فیکه معنای خوبی ندارد و می تواند نوعی توهین تلقی شود . شاید به همین دلیل وقتی می خواهند بگویند یک نفر بی پرنسیب و هرجایی و بِچه خُرده ای است می گویند فلانی " فیکه ای " است .

بزرگترها همیشه ما را از سوت زدن منع می کردند و می گفتند به جای سوت زدن صلوات بدهید چون با فیکه دادن  شیطان حاضر می شود . بعضی ها  که بلد بودند دو انگشت تو دهان می کردند و با صدای تیز و رسا فیکه می دادند عده ای با یک انگشت اینکار را انجام می دادند آنهایی که خیلی حرفه ای بودند حتی بدون اینکه انگشت در دهان کنند زبان را توی دهان لقمه می کردند و سوت بلند و ممتد و بلبلی می زدند. بچه که بودم خیلی دلم میخاست فیکه بدهم اما هر چه انگشت توی دهانم می کردم و به بیرون فوت می کردم صدای سوت نمی داد .

بخاطر دارم یکبار که در حال تمرین بودم یکی از همسایه ها که اعصابش خرد شده بود گفت : بچه سی چه ایقه دستت تو دهنته و هُف میکنی؟ می ملازیت افتاده ؟ من که از بچگی کنجکاو بودم دستم را از دهنم درآوردم و گفتم : میخام سوت بزنم بینوم شیطون چطوری حاضر میشه . بعد ادامه دادم : عامو والا تو نمیفهمی صدای فیکه چطوری شیطون حاضر میکنه ؟ پیرمرد با بی حوصلگی جواب داد : مو چه میفهمم فعلأ خو شیطان رجیم پینجه تو دهنش کرده یکساعته فیکه وَم میده