محسن صدیق

انواع مشکلات روزمره امروزی باعث گردیده تا انسان امروز، با ذهنی مخدوش و درگیر با خاطری مشوش چنان در تنگناه قرار گیرد که نه مجالی می یابد گذری بر خاطرات رفته داشته باشد نه لختی در تنهایی خود بیاساید.
در چنین ایامی و چنین گذر روزمرگی تنها یک شخص، یک مکان، یک شئ ، و یک اتفاق میتواند آواری از پریشان خاطری و دلتنگی را بر سر انسان امروزی فرو بریزد تا لحظاتی خود را در یابد.

لمس نمودن چنین نوستالژیهایی با تمام پریشان خاطری گاهی  ناخواسته زنده میشود. شاید برای همه ما اتفاق افتاده باشد که در یک آن یک حادثه تصویری از روزهای رفته را نمایان ساخته یا گاهی در یک مکانی و یا حتی یک بویی یا عطری از سوی شخصی که به مشام ما میرسد در یک چشم بهم زدن بدون اراده میبینیم رفته ایم به سالهایی بسیار دورتر و ایامی از گذشته ، امروز و با مرور اینگونه نوستالژیها بخوبی در می یابم که زدودن اینگونه خاطرات دیروزی از ذهن انسان امروزی هم محال بنظر می رسد ، گویی با جان در آمیخته و عجین گردیده است.

در روزهایی و ایامی که نه از کانالهای خبری و شبکه های اجتماعی.... امروزه نشانی بود نه از گوشی هوشمند و اینترنت همراه ، با تلویزیونی که آن هم تنها دو شبکه بیش نداشت مردی بنام بهرام شفیغ در شبکه یک تلویزیون چندین دهه مهمان خانواده های ایرانی بود که به هیچ عنوانی او را نمیشد بیرون کرد.
من هم مانند شما پس از یک هفته انتظار برای مرور ورزش ایران در یک هفته ای که میگذشت و به عشق پخش نمودن چند دقیقه فوتبال از باشگاهای تهران در زمانی که نه از لیگ قدس خبری بود و نه لیگ برتر... یکشنبه شبها میخکوب تلویزیونی سیاه سفید میشدیم که معمولا با کل کل خانواده همراه میشد و باید زود می خوابیدیم که اول صبح برای رفتن به مدرسه آمادگی داشته باشیم.

گر چه این قلم نمیتواند برنامه " ورزش مردم " در اویل دهه شصت و شخص زنده یاد" بهرام شفیع " را با این نسل پیوند زد. همانطور که پخش مستقیم فوتبال از رادیو با صدای اسکویی ،  همانطور که نمیشود زنده یاد "منوچهر نوذری" و برنامه نام و نشانها یا پخش برنامه دیدنی ها  را گره زد.
تا آنجایی که نمیشود تفاوت سلبرتیهای امروزی را با امثال جمشید هاشم پور برای این نسل شرح داد ، اما مگر میشود که از او و برای او  ننوشت؟ !! گر چه در سالهای اخیر زمان پخش این برنامه به روزهای جمعه تغیر یافته بود و نتوانسته بود در میان انبوه رسانه های امروزی و تنوع برنامه های ورزشی قد علم نماید و مخاطب جذب کند ، اما کاملا مبرهن بود که زنده یاد شفیع نه اصراری بر این موضوع دارد و نه تقلا می نمود.

بخوبی میشد دریافت که او هم مانند این قلم بسیار خسته است و ناتوان! انگار در این مقوله علی رغم سالها گزارشگری و کار ورزشی بسیار غریبه است.
تا آنجا که پخش برنامه ورزش و مردم آن هم در صبح یک روز تعطیل به یک برنامه دورهمی شباهت بیشتری داشت تا یک برنامه ورزشی!
هر چند هم نسلان من بخوبی واقف بر این موضوع هستتد که نام این برنامه گویی تاریخی به دوش می کشد.
هنگام پخش فوتبال معمولا بازیهایی که تماشاگر زیادی داشت از واژه کیپ تا کیپ بسیار استفاده می نمود. مردی اخلاق مداری که معمولا بی حاشیه بود.
یک جمله که هیچگاه از خاطرم نرفته است بازی آلمان و ایتالیا بود یک جوان بنام آلفتون در ترکیب آلمان بود که چندین بار با صدای خاصی میگفت " آلفتون یه چیزی هست بین رودی فولر و کلیزمان"

برنامه ورزش و مردم به عنوان قدیمی ترین برنامه ورزشی سیمای ایران طی نزدیک به چهار دهه با تهیه کنندگی بهرام شفیع در شبکه یک سیما که کار خود را از اسفند هزار و سیصد و پنجاه و هشت  آغاز کرد، یکشنبه شب ها از ساعت ده و نیم شب روی آنتن می رفت و تا اوایل بامداد همه ورزش دوستان را پای تلویزیون نگه می داشت ، و این کافی است که نام این گزارشگر و این برنامه برای همیشه جاودان بماند.

"روحت شاد یادت گرامی"