اتحاد خبر: هفته جوان رسيد و بازار وعده‌ها و گفته‌ها و برنامه‌ها و انواع جشنواره‌ها داغ شد. هر ساله هفته دوم ماه مبارك شعبان براي كساني كه خود را متولي امور جوانان مي‌دانند هفته خاصي است. از آن جهت كه اين هفته به نام جوانان نامگذاري شده و مسوولان سعي مي‌كنند علاوه بر ايام انتخابات در اين روزها هم يادي از جوانان كنند و مشكلات اين قشر از جامعه را ببينند و براي حل آنها راهكاري بينديشند و در سخنراني‌هاي‌شان راهكارهاي‌شان را براي رسانه‌ها مطرح كنند. در سال جاري برنامه‌ها و طرح‌هايي در اين حوزه اجرا شده‌اند كه با بازتاب‌ها و واكنش‌هاي بسياري روبه‌رو بوده‌اند. از جمله سامانه همسان‌گزيني كه راهكار معاونت ساماندهي امور جوانان براي حل بخشي از مشكلات مربوط به ازدواج جوانان است. به بهانه هفته جوان و برنامه‌هايي كه در اين هفته در حال اجرا هستند به سراغ معاون ساماندهي امور جوانان وزارت ورزش و جوانان رفتيم تا در رابطه با اين طرح‌ها توضيحات بيشتري را از زبان ايشان بشنويم و ببينيم متوليان اين حوزه در هفته‌اي كه به نام «جوا‌ن‌باوري و جوان‌ياوري» نامگذاري شده، چقدر به دنبال تحقق اين شعار هستند.

اعتماد در این باره با دكتر محمود گلزاري، معاون وزیر ورزش و جوانان به گفت‌وگو نشست.

 يكي از فعاليت‌هايي كه در هفته جوان انجام شده، آزادي جوانان زنداني بود كه جرم غيرعمد مرتكب شده بودند، براي بعد از آزادي‌شان چقدر برنامه داريد؟ و براي پيشگيري از بالا رفتن آمار جوانان زنداني چه فعاليت‌هايي در نظر گرفته‌ايد؟

هر چند وقت يك‌بار رييس قوه قضاييه نامه‌اي به مقام ممعظم رهبري مي‌نويسند و تقاضاي عفو تعدادي از زندانيان را مطرح مي‌كنند. به هر حال زندان جاي خوبي نيست. مردم ما به دلايل متعددي مرتكب جرم مي‌شوند، سال‌هاست هم در دنيا و هم در ايران اين بحث وجود داشته كه ما بايد مجازات‌هاي جايگزين داشته باشيم. به اين شكل كه يك قاضي خلاق و با فهم به جاي اينكه به يك جوان بگويد برو زندان يك جريمه يا تكليفي مي‌دهد كه با ضمانت اجرايي قانون انجام شود و اين جوان ديگر به زندان نرود. اگر تلاش شود كسي به زندان نرود و اگر هم مي‌رود به صورت‌هاي مختلف برگردد، اين برخلاف تصور بعضي از مردم، باعث تشويق به جرم نمي‌شود. ما تلاش كرديم به مناسبت هفته جوان، همان‌طور كه به مناسبت‌هاي مختلف مقام معظم رهبري حكم عفو بعضي از زندانيان را صادر مي‌كنند، كساني را كه جرايم‌شان طوري بوده كه مي‌توانند مشمول عفو بشوند، مثل تصادفات رانندگي، نفقه و مهريه و چك را مورد عفو مقام معظم رهبري قرار دهيم. طي مذاكراتي كه انجام شد، متوجه شديم اين امر را بايد با مشاركت ستاد ديه انجام دهيم، اين ستاد با همكاري خيريني كه هستند، اين فعاليت را انجام مي‌دهد، قرار شده كه در اين هفته پرونده كساني كه زير ٣٠ سال هستند و پرونده شان مطالعه شده است، اسامي‌شان اعلام شود و مورد عفو قرار بگيرند.

  حدود دو سال از قبول مسووليت شما در معاونت جوانان وزارت ورزش و جوانان مي‌گذرد، چقدر از برنامه‌هايي كه در ابتدا در ذهن‌تان بود محقق شده؟

ما زماني كه در وزارتخانه شروع به كار كرديم، حوزه مسووليت‌مان كوچك‌تر از حالا بود. در حال حاضر حوزه خانواده را هم به دليل اينكه با مسائل فرهنگي و ورزشي ناهماهنگ بود و بعد هم به دليل اينكه تخصص بنده و همكارانم در اين حوزه بود، به معاونت جوانان سپرده‌اند. در دوره قبل بخش عمده‌اي از فعاليت‌هاي بخش جوانان، فعاليت‌هاي جشنواره‌اي بود كه با بودجه‌هاي كلان برگزار مي‌شد كه در آن جوانان برتر با يك شاخص‌هايي انتخاب مي‌شدند، مراسمي براي تقدير و دادن هدايا از اين جوانان برگزار مي‌شد. به نظر من اين كارها تا اندازه‌اي خوب است اما كار زير بنايي در حوزه جوانان نيست. يك بخشي از اين شكل فعاليت‌ها نمايشي است، نه رسيدگي به مشكلات جوانان.

در زمينه سمن‌ها و مشاركت جوانان، پنج هزار سمن در دولت نهم و دهم فعال بودند كه اين آمار در پايان كار دولت دهم، به ١٩٧ سمن رسيده بود و با موضوعات خيلي خاص فعاليت مي‌كردند. ما در حوزه مشاركت‌ها مشكلي كه داشتيم، آيين‌نامه‌هاي سمن‌ها و سختگيري براي دادن مجوز فعاليت به سمن‌ها بود و تعداد محدود سمن‌ها كه در يك حوزه‌هاي مشخصي فعاليت مي‌كردند. ولي وقتي ما وارد كار شديم، فكر كرديم مي‌شود كارهاي زير بنايي‌تري انجام داد، البته با اين موارد هم روبه‌رو بوديم كه مي‌گفتند شما مي‌خواهيد جشنواره علي‌اكبر را تعطيل كنيد، اما ما هدف‌مان تعطيل كردن جشنواره نبود، بلكه معتقد بوديم اين كارها در اين وسعت مشكلي از جوانان حل نمي‌كند.

ما در حوزه مشاركت‌هاي اجتماعي چند كار جدي انجام داديم، آيين‌نامه‌هايي براي اعطاي مجوز، و اعتبارنامه به سمن‌ها را تسريع و تسهيل كرديم. ما احساس كرديم نبايد به جواناني كه مي‌خواهند تمرين مشاركت اجتماعي كنند وحرفه‌اي هم نيستند، غير دولتي و غير سياسي هستند، سخت بگيريم. تسهيل در اعطاي اعتبارنامه‌ها و پيگيري آماده شدن قانون سمن‌ها با كمك وزارت كشور براي تصويب در مجلس و همچنين افزايش تعداد و زمينه‌هاي فعاليت سمن‌ها جزو فعاليت‌هاي ما بوده. تعداد سمن‌هاي جوانان از ١٩٧ سمن به ٥٠٠ سمن رسيده است. در حال حاضر زمينه فعاليت سمن‌ها از يك‌سري موضوع محدود به موضعات و زمينه‌هاي متنوعي رسيده است، در حال حاضر در سطح كشور سمن‌هاي گردشگري، محيط زيست، هنري، ادبي، اعتقادي، ارزشي و پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي فعال شده‌اند. سعي كرده‌ايم اين سمن‌ها را گسترده كنيم كه جوانان با علايق متفاوت بتوانند فعاليت كنند، نه اينكه اگر يك جواني در يك حوزه‌اي انگيزه و علاقه به فعاليت ندارد، نتواند مشاركت اجتماعي را تجربه كند. براي توانمند‌سازي سمن‌ها هم برنامه‌ريزي كرده‌ايم، اين توانمندي را به دو قسمت تقسيم كرده‌ايم، توانمند‌سازي مادي و معنوي. در زمينه مالي برخلاف گذشته نگفتيم كه به هر سمن اين مقدار در سال پول مي‌دهيم، گفتيم در ازاي يك فعاليت تعريف شده، مي‌توانيم فعاليت‌شان را بها بدهيم   و بعضي از فعاليت‌هاي خودمان را با سمن‌هاي معتبر قرار داد ببنديم و سمن‌ها مجري برنامه‌هايي باشند كه وزارتخانه انجام مي‌دهد، يعني از پتانسيل نيروي انساني داوطلب سمن‌ها استفاده كنيم براي انجام فعاليتي در حوزه علاقه‌مندي آنها و برنامه‌هاي اجرايي وزارتخانه را انجام دهيم. همچنين براي سمن‌ها، آموزش‌هاي عمومي و تخصصي در نظر گرفتيم. در زمينه آموزش‌هاي عمومي، قواعد فعاليت در گروه‌هاي اجتماعي و ارتباط با يكديگر و گروه را آموزش مي‌دهيم. تا به حال بيش از شش دوره آموزشي براي سمن‌ها در زمينه‌هاي عمومي و تخصصي برگزار كرده‌ايم.

  مساله تفكيك معاونت جوانان از معاونت ورزش در حال حاضر در چه مرحله‌اي است؟

يكي از مسائلي كه من در حال پيگيري آن هستم مساله تفكيك است. همه تلاش‌هاي‌مان كه در حوزه جوانان انجام داده‌ايم، در حوزه مشاركت‌ها و خانواده كارهاي خوبي صورت گرفته است، اما با تمام اينها، به نظر من اگر ما بخواهيم كار تاثير‌گذاري در حوزه جوانان انجام دهيم، بايد حوزه جوانان را از حوزه ورزش تفكيك كنيم. ما هم از نظر گسترش فعاليت‌ها و هم از نظر بودجه و هم از نظر اقتدار در وزارتخانه محدوديت‌هايي داريم. ما اگر يك برنامه ساده را بخواهيم انجام بدهيم، به اين دليل كه به هر صورت يك معاونت هستيم در بين هفت معاونت ديگر، زمان مي‌برد تا كار ما تصويب شود و برايش بودجه در نظر گرفته شود. وزير محترم هم معتقدند كه اين حوزه بايد تفكيك شود. به اين دليل كه حوزه ورزش به‌قدري حاشيه و مساله و كار انجام‌نشده دارد كه به‌تنهايي وقت و انرژي خاصي مي‌طلبد. البته تا قبل از ادغام اين دو حوزه در يك وزارتخانه مشترك، حوزه ورزش عقب‌تر از جوانان بود، چون يك سازمان تربيت‌بدني بود كه يك مجموعه فعاليت‌هاي ورزشي انجام مي‌داد، آقاي گودرزي به عنوان يك استاد دانشگاه خوشفكر در حوزه ورزش، زماني كه وزير شدند، با شناخت دقيقي كه از ورزش داشتند، متوجه شدند كه حوزه ورزش در زمينه اخلاق و فرهنگ مشكل دارد، در زمينه زيرساخت‌ها و بودجه و ارتباط با فدراسيون‌هاي جهاني مشكلات زيادي وجود دارد. ورود به اين حوزه‌ها به قدري وقت وزارتخانه را مي‌گيرد كه زماني براي حوزه جوانان باقي نمي‌ماند. دكتر گودرزي به دنبال اين هستند كه يك سازمان نظام ورزشي هم ايجاد شود، مثل سازمان نظام پزشكي يا سازمان نظام روانشناسي كه هركسي كه مي‌خواهد در اين زمينه فعاليت كند، از سازمان مربوطه مجوز فعاليت بگيرد. همين فعاليت‌ها نيروي اجراي فراواني مي‌طلبد به همين دليل وقتي براي حوزه جوانان باقي نمي‌ماند. اگر در كشورهاي ديگر مي‌بينيم كه اين دو حوزه با هم ادغام شده‌اند، حوزه ورزش اين كشورها به اندازه ورزش ما پرالتهاب و پرحاشيه نيست كه مي‌توانند به هر دو حوزه در يك وزارتخانه واحد رسيدگي كنند. خود وزير بسيار پيگير اين مساله هستند و ما هم يكي از دغدغه‌هاي جدي‌مان تفكيك بوده است. در حال حاضر به اينجا رسيده‌ايم كه معاون اول رييس‌جمهور خيلي جدي مسووليت اين كار را به عهده گرفته‌اند، دفتر ايشان پيگير مساله هستند، ما هم مطالعات علمي در اين زمينه انجام داده‌ايم، نخواستم شتابزده تصميم بگيريم، مثل دوره قبل كه نشستند و برخاستند و گفتند ادغام اين دو حوزه صورت بگيرد، ما هم شتابزده تصميم به تفكيك بگيريم. مطالعات جدي بين‌المللي انجام گرفته در اين زمينه، اينكه دنيا براي جوانان چه فعاليتي انجام مي‌دهد، نقدهايي كه براي ادغام يا تفكيك اين دو حوزه وجود دارد و اينكه بعد از تفكيك چه فعاليت‌هايي مي‌خواهيم داشته باشيم. نتيجه اين تحقيقات و بررسي‌ها را در هفته آينده به دفتر دكتر جهانگيري ارايه مي‌كنيم، تا در هيات دولت مطرح شود. آقاي جهانگيري و دكتر نوبخت هم يك ماده واحده‌اي را در اين زمينه امضا كرده‌اند، تا به هيات دولت برود، مطالعات ما هم پشتوانه اين ماده واحده خواهد بود. اين تفكيك كار بزرگي است كه اميدواريم در دوره مسووليت ما صورت بگيرد.

  برنامه‌هاي وزارت ورزش و جوانان در حوزه ارتباطات بين‌المللي بسيار محدود است، دليل اين مساله چيست؟

ما در طول اين سال‌ها هيچ فعاليت بين‌المللي در حوزه جوانان نداشتيم، در هفته جوان براي نخستين‌بار ميزبان نمايندگان كشورهاي حاشيه خزر هستيم. دومين اجلاس مسوولان جوانان درياي خزر همزمان با هفته جوان با شعار درياي خزر، درياي صلح و توسعه برگزار مي‌شود. مسوولان امور جوانان پنج كشور حاشيه خزر در اين نشست حضور دارند. اما باز هم مشكلاتي در اين زمينه وجود دارد، ما اگر بخواهيم در معاونت جوانان يك فعاليت بين‌المللي در وزارتخانه انجام دهيم، بايد از اداره بين‌الملل ورزش هماهنگ كنيم كه هيچ ارتباطي با حوزه جوانان ندارد و فعاليتش در زمينه هماهنگي فدراسيون‌ها و اعزام تيم‌ها به مسابقات بين‌المللي است اما ساختار اينطور ايجاب مي‌كند.

 مهم‌ترين دغدغه معاونت جوانان در حوزه اجتماعي چه موضوعي است؟

من يك جلسه‌اي داشتم با نماينده جوانان روسيه، من از ايشان پرسيدم مهم‌ترين كاري كه شما براي جوانان كشورتان انجام مي‌دهيد، چيست؟ ايشان گفتند: «ما در ٨٤ مركز استان دايره فعاليت حوزه جوانان‌مان گسترده است، مهم‌ترين دغدغه ما اجتماعي كردن جوانان است.» اين مساله براي دنيا مهم است براي ما هم مهم است. يك‌سري دغدغه ما داريم، يك دغدغه‌هايي هم جوانان دارند، دغدغه ما هم مثل تمام دنيا، اجتماعي شدن جوانان است. الان بخش عمده‌اي از جوانان ما در انزواي اتاق‌هاي خودشان هستند، به همين دليل مهارت‌هاي اجتماعي را آموزش نمي‌بينند و خشم‌هاي پنهان دارند، افسردگي به شكل ديگري وجود دارد. اجتماعي شدن براي جوانان ما مساله مهمي است. اگر توسعه اجتماعي براي كشور مهم است، بايد اجازه دهيم كه تعداد سمن‌ها افزايش پيدا كند و ميزان مشاركت اجتماعي جوانان را بالا ببريم. در دوره‌هاي قبل متاسفانه اين طور بود كه از دور هم جمع شدن جوانان و با هم بودن‌شان واهمه داشتند و سعي مي‌كردند كه مدام جوانان را محدود كنند. اما در حال حاضر سياست دولت، گسترش فعاليت اجتماعي جوانان است.

 در مورد سايت همسرگزيني و انتقادهايي كه به ايجاد اين سامانه وجود دارد، بعضي كارشناسان معتقدند مشكل جوانان ما در ازدواج پيدا كردن همسر مناسب نيست، بلكه مسائل زيرساختي ديگر است كه ابتدا بهتر است اين مسائل حل شود بعد به سراغ مقوله همسريابي برويم، نظر شما  چيست؟

كسي كه ازدواج نكرده و با بركات ازدواج آشنا نيست، شايد چنين نظري داشته باشد. ما ١١ ميليون و ٢٤٠ هزار نفر در سال ٩٠ مرد و زن مجرد كه به سن ازدواج، يعني سن زير ٣٥ سال، رسيده‌اند، داريم. ميانگين سن ازدواج در كشور رو به رشد است، از طرفي مي‌بينيم كه در كشور ميانگين سن مردان ٢٨ و زنان ٢٣ سال است. در بعضي نقاط تهران ٣١ سال است. حدود ٤٧ درصد افرادي كه در سن ازدواج هستند، مجرد هستند. پس با دو پديده روبه‌روييم، يكي اينكه تعداد مجردها زيادند، دوم اينكه سن ازدواج بالا رفته. بياييم به اين ١١ ميليون نفر بگوييم، چرا ازدواج نكرده‌ايد؟ مشكل‌تان چيست؟ مي‌گويند: اشتغال، مسائل معيشتي. ما بررسي كرديم و ديديم كه ٤٠درصد مشكلات مربوط به مسائل معيشتي است كه شامل شغل، مسكن و هزينه‌هاي ازدواج است. اما همه مشكل اين نيست. بسياري از خانم‌ها هستند كه يا انگيزه ازدواج ندارند، يا فكر مي‌كنند آزادي‌هاي‌شان گرفته مي‌شود، اعتماد به جنس مخالف ندارند و... اما خانم‌هايي هم هستند كه انگيزه ازدواج دارند و مسائل اقتصادي هم براي‌شان خيلي مهم نيست، اگر از اين گروه بپرسيم كه چرا ازدواج نكرده‌اند، مي‌گويند چون خواستگار نداريم. به دليل گسترش شهرنشيني، دور شدن مردم از اقوام و همسايه‌ها و به دليل اينكه روش سنتي ما خيلي كفاف نمي‌دهد، فاصله بين نسل‌ها زياد شده و در كنار عوامل متعددي كه ما داريم، يك بخش عمده‌اي از عوامل مشكل همسريابي است. ما در سه زمينه براي ازدواج جوانان مشكل داريم: اقتصادي، فرهنگي و همسريابي.

 ٤٠ درصد براي مشكل معيشتي، كمي عجيب نيست؟

طبق آماري كه ما داريم و تحقيقاتي كه انجام شده، در مناطق مرفه تهران، ميانگين سن تجرد بالاتر از شهر ري است، ما مي‌بينيم كه مساله تجرد خيلي ارتباطي با اقتصاد ندارد. سال ٩٢ در استان تهران ميانگين سن پسران ٢٩ و سن دختران ٢٢ بوده، در شهر تهران ٣١ و ٢٧ بوده، در شميرانات ٣٢ و ٢٩ بوده، در شهر ري ٢٩ و ٢٥ است.

  اين آمار مي‌تواند تحت تاثير مساله سنت هم باشد، ازدواج‌هاي سنتي در بعضي مناطق آمار ازدواج در سنين پايين را بالا مي‌برند در صورتي كه در بعضي مناطق كه سبك زندگي متفاوت است اين آمار افزايش پيدا مي‌كند، اين مي‌تواند شاخصي باشد براي اين موضوع كه نقش اقتصاد در بالا رفتن ازدواج كمرنگ است؟

مسائل سنتي هم مي‌تواند روي مسائل اقتصادي تاثير بگذارد و آن را كمرنگ كند. در اينكه مسائل اقتصادي در ازدواج سهم دارد، شكي نيست. ما بررسي كرديم و متوجه شديم عمده‌ترين مساله در بحث اقتصاد، اشتغال است. ما مقوله اقتصادي در بحث ازدواج را به چهار بخش تقسيم كرديم؛ شغل، درآمد، مسكن، هزينه‌هاي ازدواج. در اينها شغل مهم‌ترين مساله است. اما مسائل اجتماعي و فرهنگي را هم بايد در نظر بگيريم؛ بررسي‌هايي كه انجام شده نشان مي‌دهد كه دختران به شأن اجتماعي و ادامه تحصيل اهميت مي‌دهند و ترجيح مي‌دهند روي موقعيت اجتماعي و تحصيلي شان سرمايه‌گذاري كنند و بعد از اينكه در اين موارد به نقطه‌اي كه مد نظرشان هست رسيدند، ازدواج كنند. اينها يك بحث اجتماعي است كه مي‌تواند از مدرنيته تاثير گرفته باشد. اما بحث مهم‌تر امكان پيدا شدن فردي است كه به عنوان گزينه‌اي براي ازدواج وجود دارد. اگر ما يك بستر مناسب براي ايجاد اين روابط ايجاد مي‌كرديم شايد اين انتخاب و آشنايي هم صورت مي‌گرفت، اما بحث تفكيك جنسيتي اين امكان را فراهم نكرد. اما اين روزها حتي معاونت‌هاي فرهنگي دانشگاه‌ها هم به اين موضوع پي برده‌اند و معتقدند كه ما بايد اردوهاي علمي مان را به صورت مشترك برگزار كنيم تا زمينه اين آشنايي‌ها را فراهم كنيم.

اگر شما مي‌گوييد همسريابي مشكل اصلي جوانان ما نيست، چرا حدود ٣٠٠ سايت غيرقانوني فعال است؟ مردم پول مي‌دهند، فريب مي‌خورند، صدمه مي‌بينند. اين نشان مي‌دهد تقاضا بالاست كه اين امكانات عرضه مي‌شود. نزديك به ٣٠ موسسه خيريه وجود دارد كه اين امكان را براي جوانان فراهم مي‌كنند. صدها آدم ديگر كه به نام راوي و معرف، مي‌شناسيم‌شان فعاليت مي‌كنند. اگر اين سايت‌ها تقاضا نداشتند، تا به حال تعطيل مي‌شدند. تعداد اين سايت‌ها سه سال پيش ١٢٠ سايت بود ولي حالا ما ٣٠٠ سايت فعال در اين زمينه داريم. اين نشان مي‌دهد يك تقاضايي وجود دارد.

  اين وجود تقاضا در جامعه درست است، اما توقعي كه مردم از دولت به عنوان يك نهاد اجرايي دارند موضوع ديگري است، مردم مي‌گويند تا زماني كه مساله اقتصاد و معيشت جوانان حل نشده و زمينه براي ازدواج فراهم نيست، چرا دولت به سراغ مقوله همسر گزيني رفته؟

اين موارد مانعه الجمع نيست، ما زماني مي‌توانيم وارد يك بحث نشويم كه فراواني پايين باشد. اما جايي كه مي‌گويند ما ١١ميليون مجرد داريم، دليل تجرد اين ١١ميليون نفر  ٤٠ درصد مسائل اقتصادي است، اما يك سوم اين تعداد مي‌خواهند ازدواج كنند، خودشان و خانواده‌هاي‌شان نگرانند و راهي براي پيدا كردن همسر ندارند. اگر آمار اينقدر بالا باشد، دولت هيچ حساسيتي نبايد نشان دهد؟ نكته ديگر اين است كه اگر ما ساكت بمانيم، جاهاي ديگري هستند كه آسيب مي‌زنند به جوانان. منظور شما اين است كه نكند پرداختن به بحث همسان‌گزيني ما را از پرداختن به مسائل ديگر غافل  كند.
 منظور اين است كه نكند اين مساله همسان‌گزيني در مقابل مساله اقتصاد و معيشت، تبديل به اولويت شود.

من معتقدم وقتي آمار كساني كه به دليل نبودن زمينه براي انتخاب همسر ازدواج نمي‌كنند به چهار ميليون نفر مي‌رسد اين مساله اولويت پيدا مي‌كند. من مي‌گويم سهم اين موارد را تقسيم كنيم به يك سوم مسائل اقتصادي، يك سوم مشكلات همسريابي و يك‌سوم مسائل فرهنگي و بدبيني‌هايي كه در ازدواج وجود دارد. دولت در هر سه زمينه مسوول است. در زمينه اشتغال و مسكن و مسائل ديگر بيشتر مسووليت‌مان پيگيري است. به طور كلي معاونت جوانان يك معاونت ستادي است نه اجرايي. ما در وزارت كار مساله اشتغال جوانان را مطرح كرديم، پيگيري كرديم، كارگروه تشكيل داديم، دولت در بودجه امسال يك بودجه قابل توجهي براي اشتغال جوانان در نظر گرفته است. ما زمينه‌ها را فراهم كرده‌ايم، در مورد همسان‌گزيني چون كسي متولي امر نبود ما خودمان به شكل اجرايي وارد شديم. در مورد مسائل مربوط به خانواده هم به سهم خودمان كارهايي انجام داده‌ايم. در سايت همسان‌گزيني ما برنامه‌ريزي كرده‌ايم كه سالي ١٠٠ هزار ازدواج را از طريق اين سايت انجام دهيم. اين سايت به اين شكل نيست كه دختر و پسر‌هاي جوان خودشان مشخصات‌شان را بگذارند و براي ازدواج اعلام آمادگي كنند. محور اصلي اين سايت معتمدين و بزرگ‌ترهايي هستند كه ما به آنها مي‌گوييم معرف‌هاي ازدواج؛ افرادي كه مورد اعتماد گروهي از مردم هستند و خانواده‌ها به اينها رجوع كرده‌اند، مشخصات جوان‌هاي‌شان را داده‌اند، و اينها به دنبال كار ازدواج جوانان هستند.

 يكي از مواردي كه در برنامه‌هاي پيش‌روي وزارت جوانان وجود دارد، مجلس جوانان است، با چه رويكردي و چه زماني قرار است اين اتفاق بيفتد؟

اين برنامه سال آينده قرار است اجرايي شود. مجلس جوانان يكي از نمادهاي مشاركت جوانان در تصميم‌گيري‌هاي كلان كشور است. ما قبلا مجلس‌هاي دانش‌آموزي را تجربه كرده‌ايم. در كشورهاي ديگر اين مجلس جوانان وجود دارد، ما تا به حال فقط در مورد ضرورت وجود مجلس جوانان مطالعه انجام داده‌ايم. اما چند سوال اساسي‌مان هنوز باقي است كه بايد به جواب‌شان برسيم، يكي اينكه اين مجلس‌ شأن قانونگذاري دارد يا مجلس مشورتي است؟ مطمئنا در ابتدا به عنوان يك مجلس مشورتي كه به دولت و مجلس شوراي اسلامي كمك مشورتي بدهد، فعاليت خواهد كرد. نكته دوم اينكه چگونه اين مجلس بايد شكل بگيرد و انتخاب شود، ما در مجلس‌هاي دانش‌آموزي اين مشكل را نداشتيم، چون همه نمايندگان از طريق آموزش و پرورش به مجلس راه پيدا مي‌كردند، اما در مجلس جوانان قشرهاي مختلف قرار است به عنوان نماينده جوانان در مجلس جوانان فعاليت كنند. در بعضي از كشورها اين طور است كه هر نماينده مجلس مي‌تواند چهار نماينده جوان از شهري كه نماينده آن است انتخاب كند. راجع به روش‌هايي كه متناسب با جامعه خودمان باشد بايد مطالعاتي صورت بگيرد. امسال چون ما انتخابات مجلس شوراي اسلامي را هم در پيش داريم، براي اينكه تداخل پيدا نكند، تصميم گرفتيم كه در سال ٩٥ اين برنامه را اجرايي كنيم./ب1