در این شهر و دیار مردم برازجان زندگی می کنند. مردمانی که فرزندان، نواده گان و نبیره گان همان دلاورمردان و شیرزنانی اند که در راه پاسداری از مرزهای جاوید ایران در مصاف با نیروهای بیگانه قفس تن را شکسته و جان شیرین خود را پیشکش ایران اهورایی کردند. مردم این شهر مردمان زمستان سال 57 هستند که در هنگام خیزش مردم و بحبوحه ی انقلاب و اعتصاب کارکنان و کارگران شرکت نفت و کمبود مواد سوختی با کرامت و ایثار اعلام کردند چون آب و هوای برازجان زیاد سرد نیست سهمیه نفت ما را برای برادران و خواهران مناطق سردسیر کشور بفرستید. این مردم بازماندگان و از تبار پدران و مادرانی هستند که همواره و ناخودآگاه نامشان با خونگرمی، پاکی و صداقت و ساده زیستی در هم آمیخته و یادآور مهمان نوازی آنانی ست که در آغازین روزهای دفاع مقدس مدت های مدید پذیرای سیل مهاجرین جنگ تحمیلی شده و بی مزد و منت در خانه هایشان از پناه جویان مهاجر همچون اعضای خانواده خود پذیرایی کردند که هنوز هم این همزیستی ادامه دارد. این مردم همسران و فرزندان بی ادعای شاهدانی هستند که در عنفوان جوانی بی همسر و از شیرخواره گی یتیم و بی پدر شده اند. ساکنین این شهر پدران، مادران، خواهران و مادران آن شاهدان، جانبازان، مفقودالاثران و رزمندگانی هستند که با دست های خود لباس رزم بر اندام عزیزانشان پوشیدند و گاه اجساد مطهر و پرپرشان را خود غسل دارد کفن پوش کرده و به خاک سپردند و هنوز هم در کنار بستر بیمار جانبازشان به پرستاری و مراقبت مشغول و ویلچر حامل اندام نیمه جانشان را این سو و آن سو می کشند و با چشمانی نگران به امید بازگشت عزیزان مفقودالاثرشان لحظه شماری و خیره چشم به جبهه ها دوخته اند. مردم این شهر از جنس همان پیرزنان و پیرمردانی هستند که چند عدد تخم مرغ مرغ خانگی خود را همراه با نان و خرمایی که مایحتاج زندگی فقیرانه خود بود را با عشق و خلوص نیت به جبهه ها می فرستادند.
سکنه ی این شهر همان مردمانیند که در مناسبت های گوناگون و راهپیمایی های مختلف با مشت های گره کرده حضور مقتدرانه خود را به جهانیان اعلام و در انتخابات متعدد صفوف طولانی را در کنار صنادیق اخذ رأی تشکیل داده و در آزمون اخیر نیز نردبانی برای حضور شما شوراییان به ساختمان شورای شهر و دولت امید به امیدواران شدند. این مردم نجیب، کم توقع که سالیان دراز با فقر و تنگدستی و محرومیت و ناسازگاری های طبیعت خشن توأم با زوزه ی بادهای گرم و سوزان و شرجی نفس گیر همواره بر تن نحیفشان تازیانه ها نواخته اما سرفرازانه و شرافتمندانه همچون سد سکندری ایستا و پای برجا مانده اند. گرچه در برابر ناملایمات و بی گمان کاستی ها و بی مهری ها قامتشان خم شد، اما هرگز سر خم نکردند و شهر و دیارشان را رها نساختند. اهالی این شهر همان فرهیخته گانیند که با استناد به آمارهای منتشره هر ساله در کنکورهای مختلف بیشترین پذیرش و ورودی به مرکز دانشگاهی و علمی در سطح استان وکشور را دارا و عهده دار درصد بالایی از مسئولیت ها و پست های کلیدی در استان و کشورند. پس گفتن این سخن که در برازجان فرد با سوادی نیست که او را به سمتی بگماریم ادعای یاوه ایست که از دهان هر شخص چه حقیقی و چه حقوقی برون آید واژه ناملموس و صله ایست که فقط به قبای گوینده اش می چسبد و برازنده این مردم فهیم و ادب پرور نیست. پس با اندک اوصافی که از این مردم برشمرده شد لایق بهترین هایند و احمقانه است که آنان را بیگانه و کم سواد پنداریم و مطالبات کوچک اما منطقی شان مثل نصب تندیس سرداری که مایه فخر و مباهاتشان و انتصاب مسئولی بومی که خواسته ی بجایشان و مطالباتی مثل فرمانداری ویژه، عبور راه آهن از کنار شهرشان، احداث پتروشیمی و تعیین روزی بنام «روز برازجان» برگزاری کنگره و بزرگداشت مفاخر و سردارانشان، اتمام شبکه گازرسانی به نیمه بیشتر شهر که ناتمام مانده، توسعه و گسترش مبلمان شهری، تدوین و تصویب راهکارمناسبی به منظور تکریم وتسریع در امور ارباب رجوع در دوایر شهرداری با اذعان به اینکه روش مکانیزه شدن کنونی نویدی بر بهبود وضیعت قبل است و بخصوص پی گیری در تجهیز و راه اندازی مجدد بیمارستان 17 شهریور که در حال حاضر ناکارآمد و نیمه تعطیل شده و بیمارستان جدید شهید گنجی که علاوه بر بُعد مسافت هزینه ایاب و ذهاب مضاعفی برای شهروندان ایجاد کرده و در حالی که به علت کمبود امکانات و تجهیزات لازم پاسخگوی بیماران و مراجعین شهرستان بیش از 200 هزار نفری نیست برای نمونه همین چند روز قبل یکی از بستگان این نگارنده که دچار سکته شده بود پس از حدود 20 ساعت بستری شدن در بخش اتفاقات که قدر مسلم بخش اتفاقات محل مناسبی برای بستری شدن فرد سکته کرده نیست که بعلت خالی نبودن تخت های آی سی یو و سی سی یو به گفته مسؤولین بیمارستان ما ناچار به انتقال اجباری وی به شیراز شدیم که متاسفانه در بین راه درگذشت و در همین روز حضورم در آن بیمارستان شاهد موارد متعددی مشکلات از جمله گریه و ضجه های دختر بچه ی دو ساله بودم که سر انگشتانش دچار آسیب و خونریزی شدید شده بود. بدون مداوا به مادرش گفتند که از دست ما هیچ کاری ساخته نیست فرزندت را به بوشهر یا شیراز ببرید. یقیناً می دانیم پیوند عضو بدن در زمان کوتاهی پس از حادثه میسر است و  قرار نگرفتن عضو آسیب دیده در مواد نگهدارنده و طی کردن مسافتی چهار ساعته در جاده شیراز در ترمیم و جوش خوردن مثمرثمر نخواهد بود و موارد بیشماری که گفته و شنیده می شود.
گرچه شوراییان وظایف خود را فقط تعیین شهردار و تصویب لوایح و نظارت بر عملکرد شهرداری تعریف می کنند. اما انعکاس خواسته ها و پیگیری مشکلات و مطالبات شهروندان به سبب روزمره گی که دارند و اعضای شورای شهر را وکلای خود می دانند به دیگر نهادهای مدنی و مسئولین شهر و استان بشرط عدم دخالت مستقیم و صرفاً انتقال و پیگیری مطالبات شهرتاشان ابتدایی ترین وظیفه ی این نهاد مردم سالار است. چرا که این مردم با رأی خود این بار مسئولیت را بشما وانهاده اند. انجام مسئولیتی که خودتان داوطلبانه در یک کورس رقابتی برای کسب آن از دیگر رقبا پیشی گرفته اید وکالتی که بقول شهید مدرس نوکری مردم است نه مایه ی فخر فروشی بر آنان. حال بر شماست که نگذارید کمبودها، کاستی ها، بی مهری ها، بحساب نیاوردن ها، فاصله گرفتن ها، بیگانه شمردن ها، کم سواد و بی سواد پنداشتن ها، محرومیت ها و بی عدالتی ها منجر به شکاف بین شما و مردم شود. اگر مردم بظاهر از این بدخلقی ها و کج روی ها کاری از دستشان برنمی آید اما بی توجهی به خواسته های برحق و مطالباتشان بغض هایی می شود در گلوهاشان که اگر روزی بشکند این بغض ها در انتظار انفجاری خواهیم بود که تبعات ناهنجاری در پی خواهد داشت. که این مردم ذخایر و سرمایه های روزهای تنگ اند، همین مردم در طول 60 ساله عمر شهرداری همواره با پرداخت عوارض و کمک های خود حامی این نهاد بوده اند آنان را یکبار مصرف نبینید چرا که باز هم چند صباحی دیگر به وجودشان نیازمندید. بی ریا و صادقانه مشکلات مردم را بشنوید و به گوش مسئولین برسانید و از فرصت بدست آمده با همدلی و استفاده از اختیارات قانونی در خدمت بی منت و ادای دین و تعهدات خود در برابر دغدغه های مردم لحظه ای غافل نشوید که می بینید چه زود دیر می شود./ب

حسین برازجانی