اتحاد جنوب: هاارتص نوشت: باید به وضوح بیان شود، ماموریت بنیامین نتانیاهو برای حمله به ایران در جهت نجات اسرائیل غیرممکن شده است. دیگر این مسئله را تمام شده باید دانست.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، از نگاه اکثر اسرائیلی ها، این مسئله از اهمیت زیادی برخوردار نیست.  آنان هرگز بر این باور نبودند که حمله صورت می گیرد. اما اکثر آنها نمی دانند که نتانیاهو چقدر دوست دارد که به ایران حمله کند. این یک بلوف یا بازی با کلمات نیست. این علاقه همچنان در او موجود است و آقای نخست وزیر بیشتر اوقات را به آن اختصاص می دهد. او حتی تصمیمات خود را بر اساس آن می گیرد اما اکنون هرگز نمی تواند اتفاق بیافتد.

همانگونه که ما مجبور به شنیدن سخنان محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ایران بودیم، اکنون باید به سخنان جانشینش حسن روحانی گوش کنیم. درخواست او برای برابری، آزادی بیان سرپوش و توطئه نیست بلکه نتایج اکثریت خواسته ی مردم و انتخاب زندگی جدیدی است.

هاآرتص مدعی می شود: موضع اصلی اسرائیل این است: به امید آنکه زمان، تاثیری تعدیل کننده داشته باشد، تا جایی که ممکن است  باید جنگ را به تعویق انداخت و  اقدام نظامی زمانی صورت گیرد که تمام گزینه های دیگر، تاثیری نداشته و شانس موفقیت حمله هم اثبات شده باشد.

اقدامات و اظهارات گابی اشکنازی،  میر داگان، یووال دیسکین و آموس یادلین زمان خرید و در برابر تهدیدات باراک ،موازنه و تعادل برقرار کرد.

باید به وضوح گفته شود، انتخاب، بین بمباران ایران و دستیابی این کشور به بمب نیست بلکه انتخاب، بین 2 گزینه است

1. بمبارانی که زمان دستیابی ایران به بمب را نزدیک تر می کند و باعث درگیرهای منطقه ای می شود

2. گزینه ی اعمال مداوم فشار همراه با همکاری صادقانه در ایجاد آرامش منطقه ای در فرم مذاکرات صلح است.

این روزنامه صهیونیستی چنین تحلیل می کند که این پروسه به طرز قابل توجهی الحاق ایران به باشگاه هسته ای را به تاخیر می اندازد!

پیش از بررسی گزینه حمله، باید این دو شرط محقق شود: باید تهدیدی واضح و مسلم از سوی دشمن وجود داشته باشد و از سوی دیگر اسرائیل هم باید توانایی مستقل حمله در دراز مدت را داشته باشد.

هاآرتص اذعان می کند در حال حاضر، این شرایط در سطح توهم و خیال وجود دارد.

همانطور که اسرائیل قادر به حمله به پاکستان نبود و همانگونه که نمی تواند به ترکیه حمله کند باید بداند که به ایران هم نمی تواند حمله کند، چراکه مردم، "زندگی" را انتخاب کرده اند.

در کنار تمام این موارد، باید چشممان به نتایناهو باشد که می گوید 70 درصد زمان خود را به مسائل امنیتی، 20 درصد اقنصادی و 10 درصد سیاسی اختصاص می دهد. صلح در این میان هیچ جایگاهی در وجود او ندارد و تمام هدف به اصطلاح صلح، حمله است.

این همان چیزی است که منجر به یک سال مذاکرات شد. به طوری که به تعویق انداختن حمله به ایران در نتیجه انتخاب روحانی می تواند به نرم شدن سیاست خارچی منجر شود./ب