اتحادخبر: محققان دانشگاه بیلور واقع در تگزاس آمریکا با کمک ۲۰۹ داوطلب به بررسی ارتباط بین خواب و گوش دادن به موسیقی پرداختند. نتایج نشان داد گوش دادن به موسیقی قبل از خواب موجب اختلال خواب می‌شود.

به گزارش  ایرنا، در این تحقیقات که با تمرکز بر سندرم موسیقی چسبناک انجام شد، محققان نحوه اثرگذاری این پدیده بر کیفیت خواب را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند گوش دادن به موسیقی قبل از خواب موجب دشواری به خواب رفتن، افزایش احتمال بیدار شدن در طول شب و افزایش مدت مرحله خواب سبک می‌شود.

سندرم موسیقی چسبناک پدیده‌ای است که به طور غیرارادی و در اثر تکرار شدن یک آهنگ در ذهن رخ می‌دهد. بر اساس این تحقیقات، داوطلبانی که بیش از سایرین عادت به گوش دادن به موسیقی دارند، بیش از دیگران دچار سندرم موسیقی چسبناک شده و کیفیت خواب پایین‌تری دارند. به اعتقاد محققان دلیل این امر تلاش مغز برای پردازش موسیقی در طول چند ساعت بعد از اتمام موسیقی و حتی به خواب رفتن است.

نتایج این تحقیقات بر خلاف توصیه های نهادهای فعال در حوزه سلامت مبنی بر گوش دادن به موسیقی بدون کلام به‌ منظور بهبود کیفیت خواب است.

به گفته محققان اغلب این توصیه‌ها بر مبنای مطالعاتی انجام می‌شود که با خوداظهاری داوطلبان به اجرا درآمدند، در حالی که نتایج تحقیقات دانشگاه بیلور با استفاده از یک آزمایش استاندارد برای اندازه‌گیری کیفیت خواب موسوم به Polysomnography به دست آمده‌ است.

خواب کافی و باکیفیت مهمترین عامل در عملکرد مغز و سیستم اعصاب، سیستم گردش خون و عروق و سیستم ایمنی بدن است، به همین دلیل مطالعات گسترده‌ای در زمینه عوامل موثر بر خواب با کیفیت در سراسر دنیا انجام می‌شود.

۱۱ شب تا هفت صبح بهترین زمان خواب است. مصرف غذای سبک سه ساعت قبل از خواب، دمای مناسب و عدم استفاده از تجهیزات الکترونیکی در اتاق خواب نقش مهمی در خواب با کیفیت دارد.

برخی از مهمترین فواید خواب کافی 

خوابیدن تعداد سلول‌های مغز را افزایش می‌دهد

خوابیدن باعث می‌شود که امکان تولید میلین توسط سلول‌های مغز افرایش یابد. میلین ترکیب نوعی فسفولیپید و پروتئین است که مانند عایق عمل می‌کند و مانند غلافی در اطراف تمام سلول‌های عصبی قرار می‌گیرد. میلین برای عملکرد صحیح سلول‌های عصبی ضروری است و کمبود آن منجر به بروز بیماری‌های خطرناکی مانند ام اس می‌شود.
میلین کاربردهای مختلفی دارد؛ ولی یکی از مهمترین وظایف آن، تسریع در ارسال پیام‌های عصبی است. خواب باعث افزایش تعداد سلول‌های عصبی و احیای سلول‌های قبلی می‌شود.

خواب کافی سبب کاهش دردهای مزمن می‌شود

مطالعات جدید نشان می‌دهد خواب کافی و باکیفیت یکی از مهمترین روش‌های کاهش درد است و به همین دلیل پزشکان در دوره نقاهت بیماری یا عمل جراحی، استراحت کامل را توصیه می‌کنند.

خواب کافی قدرت استدلال و تفکر را افزایش می‌دهد

کیفیت خواب یکی از مهمترین فاکتورهای نحوه تفکر و استدلال منطقی است. توصیه شده است هنگام مواجهه با مشکلات پیچیده که نیازمند اتخاذ راه حل و تفکر است، استراحتی کوتاه داشته باشید و تاثیر فوق‌العاده آن را ببینید.

خواب کافی و باکیفیت التهاب بدن را کاهش می‌دهد

التهاب مهمترین دلیل بروز بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، دیابت، آرتریت و پیری زودرس است. تحقیقات نشان می‌دهد سطح پروتئین التهابی در افرادی که در شب کمتر از شش ساعت می‌خوابند، نسبت به افرادی که خواب کامل دارند، بیشتر است. فشار خون ناشی از التهاب از دیگر مضرات اختلال خواب است.

خواب کافی سبب کاهش وزن و بیماری‌های متابولیک می‌شود

بدن در حالت خواب کالری می‌سوزاند، کم خوابی یا اختلال خواب یکی از مهمترین دلایل چاقی و اضافه وزن است.

برخی دیگر از خواص خواب با کیفیت 

خواب کافی نقش مهمی در درمان بیماری ام اس دارد

خواب کافی باعث تقویت حافظه می‌شود و از برخی اختلالات ژنتیکی جلوگیری می‌کند.
خواب کافی و با کیفیت در دوران جوانی و میانسالی، مهمترین عامل تقویت حافظه در پیری است.

خواب کافی قدرت بدنی را افزایش می‌دهد

کم‌خوابی احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را دو برابر و سکته مغزی را چهار برابر افزایش می‌دهد.
کودکان و نوجوانانی که خواب منظم و کافی ندارند، از نظر رفتاری ناهنجار می‌شوند. این کودکان در مدرسه رفتار مناسبی ندارند و معمولا برای هم سن و سالان و اولیای مدرسه مشکل ایجاد می‌کنند.
کم‌خوابی و خستگی مهمترین عامل مشاجره و اختلاف زوجین است.
خواب ناکافی سیستم یادگیری را مختل می‌کند.
اختلال خواب سبب افزایش فشار خون و ضربان نامنظم قلب می‌شود.
خواب آلودگی یکی از مهمترین علل تصادفات رانندگی است.
خواب ناکافی سبب مرگ زودرس می‌شود.
اختلال خواب و خواب ناکافی مهمترین علت پیری پوست است.
اختلال خواب قابلیت قضاوت را از بین می‌برد.
کاهش حافظه، افسردگی، چاقی و دیابت نوع ۲ برخی از دیگر مضرات کم‌خوابی هستند.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Psychological Science منتشر شده است.