احمد خواجه حسنی

ماریو بارگاس یوسا، نویسنده و روزنامه‌ نگار مشهور پرویی-اسپانیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات، که وجه کلان فعالیتش بر انتقاد از نظام‌های تمامیت‌ خواه متمرکز بود و نگاه نافذی به مقاومت توده ها در مواجهه با نظام های استبدادی و طغیان داشت در سن ۸۹ سالگی درگذشت.

نویسنده ای که دوست داشت مرگ در حالی او را بیابد که در حال نوشتن است بر این باور بود که رسالت نویسنده این است که با شور و تعهد بنویسد و با تمام استعدادش از آن چه بدان باور دارد دفاع کند، از  نظر وی، این بخشی از وظیفه ی اخلاقی نویسنده است که قطعاً از موضوعی صرفاً هنری فراتر است...

یوسا در سخنرانی خود در دانشگاه «دلا سالی» فیلیپین که به او مدرک دکترای افتخاری اعطا کرد، اظهار داشتند؛

ادبیات بهترین سلاح در مقابل تعصب است. به نظر من کتاب‌های خوب، بهترین دفاع در برابر عقاید تحریف‌ شده‌ ی مردم، زبان‌ها، باورها و رسوم مختلف است ، ادبیات دشمن طبیعی همه دیکتاتوری‌ هاست چرا که نارضایتی را در جهان رشد می‌دهد و با خواندن، حس امید و آرزوی داشتن جامعه‌ای بهتر در درون شهروندان به وجود می‌ آید.

یوسا معتقد بود، جایی که مردم بتوانند رویاهای خود را آزادانه دنبال کنند، وقتی یک نفر مطالعه می‌کند، رویکردی انتقادی پیدا می‌کند تا واقعیت را به دنیای کتاب‌ها نزدیک کند. ادبیات میل درونی برای تغییر دادن و ایستادن مقابل سلطه را که از گهواره تا گور سعی در کنترل ما دارد، بیدار می‌کند.

کتاب خوب خواندن راهی برای مجهز شدن در بحبوحه ی اعتقادات و روبه‌رو شدن با هرچه نادرستی در جهانی است که در آن زندگی می‌کنیم.

«پرآوازه‌ترین پروییِ تمام دوران» به تعبیر رئیس جمهور پرو ، ایمان داشتند که کتاب‌های خوب، امید به تغییر زندگی و این را که جوامع روزی به تمام این محدودیت‌ها غلبه می‌کنند و جوامعی عادلانه‌تر به وجود می‌آیند، ارتقاء می‌بخشد...

با این که قلم سرکش یوسا از نفس افتاد و فقدان این نویسنده بزرگ ، اهالی جمهوری ادبیات را اندوهگین کرد امّا آثار فاخر او برای نسل ها به یادگار خواهد ماند.