روزیاتو نوشت: آگاهی از نحوه تاثیر افزایش سن بر احساسات به ما کمک می‌کند هم شناخت بهتری از خود پیدا کنیم و هم رفتارهای اطرافیان مسن‌تر خود، مانند پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ‌مان را بهتر درک کنیم.

 زمان، خشم را در ما از بین می‌برد

همه ما احتمالاً اگر تجربه زورگویی دیگران در کودکی و نوجوانی را نداشته باشیم، دست کم شاهدش بوده‌ایم و آن زمان حساسیت‌مان به این مسئله بسیار بیشتر از حالا بود. نوجوان‌ها ممکن است بیشتر عصبانی شوند، چون نمی‌دانند که چطور تجزیه و تحلیل درستی از این مسئله داشته باشند و احساسات‌شان را بیان کنند. هورمون‌های آن‌ها در دوران بلوغ می‌تواند تأثیر زیادی بر خلق‌و‌خوی‌شان داشته باشد و آن‌ها از مدیریت احساسات قوی مانند خشم، به آن شکلی که در بزرگ‌سالان وجود دارد، واقعاً ناتوان‌اند. اما زمان به نوعی، خشم را در ما از بین می‌برد. افراد مسن‌تر از تجربیات گذشته‌شان برای مواجه بهتر با خشم استفاده می‌کنند. به‌علاوه، آن‌ها با افراد کمتری زندگی می‌کنند و در برنامه‌های کمتری شرکت می‌کنند و به این ترتیب، با عواملی که آن‌ها را خشمگین می‌کند، کمتر سر و کار دارند.

درک بهتر از شادی با بالارفتن سن

گرچه ما با بالا رفتن سن ترس و خشم کمتری را تجربه می‌کنیم اما حساسیت‌مان در تشخیص شادی با بالا رفتن سن به تدریج افزایش می‌یابد. شاید به همین دلیل باشد که بچه‌ها از رفتن به خانه پدربزرگ و مادربزرگ‌شان هیجان‌زده می‌شوند. افراد مسن‌تر نگاه متفاوتی هم نسبت به مسئله سن دارند. آن‌ها هرچه بیشتر به این موضوع واقف باشند که زمان زیادی برایشان باقی نمانده، احتمال این‌که خود را در موقعیتی قرار دهند که احساسات مثبتی را تجربه کنند و از احساسات منفی دور شوند، بیشتر می‌شود