به گزارش روزنامه شرق؛ ورزشگاه لوژنيکي در مسکو امروز شاهد آخرين ديدار جام جهاني است تا بالاخره تکليف ستاره‌اي که معلق مانده مشخص شود؛ فرانسه و کرواسي در شرايطي رودرروي هم قرار مي‌گيرند و در فينال جام جهاني مچ‌اندازي مي‌کنند که به‌شدت به داشتن «ستاره» اصرار دارند؛ اگر قهرماني به فرانسه برسد، اين تيم دومين ستاره را روي پيراهنش مي‌چسباند، ولي اگر کروات‌هاي سختکوش جام قهرماني را بالای سر ببرند، آن‌وقت دو تيم از لحاظ تعداد شمارش ستاره‌ها برابر مي‌شوند.

تجديدخاطره 20 ساله
دو تيم در حالي به مصاف هم مي‌روند که براي فرانسوي‌ها يادآور لحظات شيريني است؛ 20 سال پيش در جريان جام جهاني 1998 که به ميزباني فرانسه برگزار مي‌شد، اين تيم توانست در نيمه‌نهايي کرواسي را شکست دهد و به فينال برسد. در آن زمان، خروس‌ها در بازي نهايي از سد برزيل گذشتند و اولين ستاره را روي پيراهنشان نشاندند. حالا بعد از 20 سال دوباره فرانسه و کرواسي در مرحله حساسي از جام جهاني به هم رسيده‌اند؛ حساس‌تر از مرحله قبلي. اين‌بار اين دو تيم در فينال جام جهاني به ميدان مي‌روند. «اينکه مي‌گويند فرانسه چشم‌نواز بازي نمي‌کند اصلا برايم مهم نيست. اصلا برايم مهم نيست که قرار است برابر کرواسي هم با چه شيوه‌اي بازي کنيم. چيزي که برايم مهم است رسيدن به ستاره است؛ من ستاره خودم را مي‌خواهم، همين». اين بخشي از صحبت‌هاي آنتوان گريزمن است؛ شماره 7 «آبي‌ها» که تشنه رسيدن به يک عنوان بزرگ در زندگي حرفه‌اي‌اش است.

فرانسه البته به غير از خاطره 20 سال پيش، يک مرد بزرگ را هم در کنار خودش مي‌بيند: ديديه دشان. سرمربي اين روزهاي تيم ملي فرانسه که نشان داده آدم کاربلدي است، 20 سال پيش در ورزشگاه «سن دني» که جام جهاني به فرانسه رسيد، به‌عنوان کاپيتان تيم، کاپ را بالاي سر برد. او حالا بعد از تجربه ناموفقش در فينال يورو 2016 که مغلوب پرتغال شد، آمده است تا تولد 20 سالگي قهرماني فرانسه در دنيا را با يک قهرماني شيرين ديگر جشن بگيرد. اگر چنين اتفاقي بيفتد، دشان بعد از زاگالو و بکن بائر، سومين کسي مي‌شود که توانسته هم به‌عنوان مربي و هم به‌عنوان بازيکن، جام جهاني را به خانه ببرد.

کوچک ولي خطرناک
سوي ديگر اين رقابت، کرواسي قرار دارد؛ اگر فرانسه براي سومين‌بار است که به فينال جام جهاني مي‌رسد، کرواسي براي اولين‌بار در تاريخش است که چنين تجربه‌اي را لمس مي‌کند؛ آخرين‌باري که اين تيم درخشيده بود مربوط به همان جام جهاني 1998 بود؛ همان زمان که به فرانسه در نيمه‌نهايي باختند، ولي رده‌بندي را بردند و به عنوان سومي رسيدند.

کرواسي حالا يک رکورد هم دارد؛ اين تيم به‌همراه اروگوئه، تنها کشورهاي کم‌جمعيتي هستند که توانسته‌‌اند به فينال جام جهاني برسند؛ موردي که از چشم زلاتکو داليچ، سرمربي اين تيم، هم دور نمانده است. «ما به‌همراه اروگوئه، کوچک‌ترين کشورهايي هستيم که به فينال رسيده‌ايم. تا همين‌جا هم اسممان را در کتاب‌هاي تاريخي نوشته‌ايم. حالا اگر به زيرساخت‌هاي کشور ما نگاهي بيندازيد متوجه مي‌شويد کاري که کرده‌ايم شبيه معجزه است». کرواسي اگر قهرمان شود، براي اولين‌بار يک تيم از اروپاي شرقي قهرمان جام جهاني مي‌شود، آن هم در جامي که در شرق اروپا برگزار شد. فرانسه اما مي‌خواهد جام را براي چهارمين‌بار متوالي در غرب اروپا حفظ کند.

قربانيان اروپايي
دو تيم براي رسيدن به ديدار پاياني از سد دو تيم اروپايي ديگر گذشته‌اند؛ فرانسه، بلژيک توانمند را شکست داده و کرواسي هم از سد تيم انگليس گذشته است؛ آن‌هم بعد از گلي که در دقيقه 109، مانژوکيچ وارد دروازه جردن پيکفورد کرد. کروات‌ها در بازي‌هاي مرحله حذفي نشان داده‌‌اند که بدن آماده‌اي دارند و مي‌توانند هربار که نياز شد، 120 دقيقه و حتي بيشتر هم بازي کنند؛ اتفاقي که هنوز مشخص نيست در صورت تکرار به نفع آنهاست يا ضررشان. «به اين موضوع که کروات‌ها احتمالا خسته باشند اصلا فکر نمي‌کنيم». بلز متوئيدي، هافبک تيم ملي فرانسه، با گفتن اين حرف‌ها در کنفرانس خبري ادامه مي‌دهد: «در بازي آخر کرواسي همه ديديم که آنها با وجود رفتن بازي به وقت‌هاي اضافه، جوري بازي مي‌کردند که انگار اولين مسابقه‌شان در جام جهاني است. فريب اين داستان‌ها را نمي‌خوريم، چون همان‌قدر که ما دنبال رسيدن به پيروزي هستيم، کروات‌ها هم در فينال برد مي‌خواهند».

ترکيب احتمالي فرانسه:
لوريس، پاوار، واران، اومتيتي، لوکا ارناندز، پوگبا، کانته، امباپه، گريزمن، متوئيدي، ژيرو

ترکيب احتمالي کرواسي:
سوباشيچ، ورساليکو، لوورن، ويدا، استرينيچ، راکيتيچ، بروزوويچ، ربيچ، مودريچ، پرشيچ، مانژوکيچ