بهرام نکیسا

گرچه تاریخ مصرف برخی مباحث در کشور به پایان رسیده است ولی متاسفانه بعضاً شاهد رفتارهایی در جامعه می باشیم که اثرات و آسیب آنها فراتر از صدمه به افراد و اشخاص محترمی ست که با هزاران مشکل و موانع مشغول خدمت به مردم، کشور و استان می باشند، آن هم در حالی که همه از کلان و خرد با گرایش های مختلف سیاسی، در این اندیشه هستند که چه کاری نمایند تا تحول و رونق در زندگی مردم و پیشرفت و توسعه در کشور حاصل شود و کشور از شرایط موجود که ناخواسته و یا بواسطه بی تدبیری جریانی خاص با مشکلاتی مواجه گردیده، نفسی بکشد و از این وصعیت خارج شود!

در سال های گذشته همه علاقمندان و دلسوزان به مردم، اسلام و ایران مشترکاً به این مهم رسیده اند که ما در دنیا در اقلیت هستیم و به جز خدا کسی را نداریم. و لذا بیش از این شایسته نیست فرصت های در اختیار را صرف مباحث، موضوعات و رفتارهایی نمائیم که بعضاً خواسته خودمان هم نیست و با ترفندهایی بر کشور تحمیل می گردد و به جز تبدیل شدن امت به واحدهای کوچک تر حاصلی به دنبال نخواهد داشت. از این رو عقلای کشور در جناح های راست و چپ (اصولگرا و اصلاح طلب) به این تفاهم رسیده اند که برای برون رفت از این وضعیت اندیشه ای نمایند. لذا از بین خیرالموجودین نامزدهای ریاست جمهوری یعنی آقایان روحانی و عارف یکی را نهایتا به عنوان کاندیدای اصلی برای پذیرش مسئولیت دولت یازدهم وارد عرصه رقابت انتخابات ریاست جمهوری نمودند، که این مهم  با ایثار و اخلاق سیاسی قابل تقدیر آقای عارف به خوبی به انجام رسید. البته آنهم در یک رقابت تنگاتنگ و شکننده که خوشبختانه با انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس یازدهمین دولت جمهوری اسلامی ختم بخیر گردید.
اصلاح طلبان مومن، مظلوم ، وطن پرست و انقلابی در این رویداد فراموش نشدنی و تاریخی سنگ تمام گذشتند که البته از انسان های فرهیخته و اندیشمند جز این هم انتظاری نمی رود. این طیف فکری به مسئولیت اجتماعی خود در برابر مردم و جمهوری اسلامی به نحو احسن عمل کردند و بار دیگر اثبات نمودند که برای تداوم جمهوری اسلامی همچنان که در دوران دفاع مقدس ایثارگرانه حضور داشته اند اکنون نیز آماده از خود گذشتگی برای آرامش و نجات کشور هستند. هرچند که نباید فراموش کنیم که ما در تشکیل دولتی مشارکت کرده ایم که برای امداد و نجات کشور آمده و پس از دولتی شروع بکار نموده که به اندازه کافی تعهد و هزینه مالی و ... برای آن بر جای گذاشته است. 
 آری دولتی با دست خالی برای آوار برداری با حمایت همه دلسوزان تشکیل گردید، آن هم نه دولتی همچون دولت اصلاحات که بعد از دولت سازندگی بر روی کار آمد و کشور را در شرایطی نسبتا استاندارد تحویل گرفت .
 باید این حقیقت را بیان داشت که فشارها، حملات و تخریب های عوام فریبانه ای که متوجه دولت تدبیر و امید است قابل قیاس با فشارهای بر دولت اصلاحات نمی باشد ، بلکه به مراتب بیشتر است، که بر شمردن و ذکر دلایل و دلیل اصلی این حملات و فشارها از حوصله این فرصت خارج می باشد .
دولت یازدهم و مدیران ارشد آن در شرایط بسیار سختی قبول مسئولیت نموده اند و به دنبال این نبوده و نیستند تا اقدام به شروع پروژه های جدید نمایند و با این شعار هم روی کار نیامدند. بلکه تمام توان خود را متمرکز بر اتمام پروژه های شروع شده در دولت نهم و دهم نمودند آن هم با دست خالی .
نباید فراموش کنیم که دولت یازدهم دولتی است که اضافه بر پروژه های نیمه تمام، با پروژهایی به مراتب نیازمند اعتبار بیشتر، نظیر پرداخت یارانه ها وعبور از تحریم ها مواجه می باشد که این دو ، خود  بیش از اتمام پروژه های نیمه تمام عمرانی بعضا غیر کارشناسی نیازمند اعتبار می باشند.
اینکه اصلاح طلبان برای نجات کشور با عقلانیت عمل نمودند و منجر به این شد تا دولتی مثل دولت فعلی انتخاب شود تا بتواند مشکلات داخلی و به مقدار قابل توجهی مسائل و موضوعات نا عادلانه تحمیلی خارجی را بر کشور مرتفع و کم نماید به معنای آن نیست که رقیب و طرف مقابل ما نیز به این عقلانیت رسیده که برای نجات کشور مثل ما رفتار نماید و ایثار داشته باشد ، آن هم رقیبی که کم توان و بی برنامه هم نیست. که اگر چنین بود که مشکلات کشور به مراتب کم شده بود و همه در یک فضای مشارکتی و برادر وار برای بهبود امور کشور تلاش می نمودیم و سهیم بودیم.

اساسا به اعتقاد نگارنده، اصلاح طلبان در کشور با دو جریان مواجه هستند که آن دو جریان خواهان جان گرفتن اندیشه اصلاح طلبی در کشور نیستند. یکی جریان سیاسی رقیب و یکی جریانی که انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی معادلات آنها و منافع فکری و مالیشان را به خطر انداخته است. نقطه اشترک هر دو شان هم مخالفت با اندیشه های بنیانگذار جمهوری اسلامی است. این دو جریان بخوبی می دانند که اصلاحات ریشه در اندیشه های امام خمینی دارد و بخوبی نیز می دانند که اصلاح طلبان به تداوم جمهوری اسلامی ، ترویج اندیشه های امام خمینی و اسلام ناب محمدی (ص) در کشور و جهان اهتمام دارند.

اما هدف از بیان آنچه تقدیم گردید این است که فراموش نکنیم:
1- ما اصلاح طلب هستیم و اصلاحات نیز در فضای آرام شدنی است نه بحرانی و شرایطی که سایه جنگ و نزاع بر سر کشور باشد.
2- مراقب نفوذ جریان رقیب و بعضا معاند ، حجتیه ، دنیا طلبان و سودجویان باشیم که آنان مارهای خوش خط و خالی هستند و بعضا اصلاح طلب تر از همه خود را جا می زنند تا مسیر منطقی اصلاح طلبی را با تند روی منحرف نمایند. فراوان استعدادهای کشور از آغاز نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی توسط همین جماعت رنگارنگ و تند رو هرز رفته، سوخته و تلف شده است. لذا در شرایط کنونی می بایست  دوستان عزیز و مظلوم اصلاح طلبم بسیار هوشمندانه عمل نمایند.
3- همین تجربه نسبتا موفق شما در انتخابات مجلس اخیر برای بسیاری سخت و گران تمام شده است. گرچه بعضا منتخبین، این مهم را متوجه نیستند. اما باکی نیست راه حق گرفتاری دارد.
 مخالفین جریان اصلاحات موفقیت جبهه و تفکر اصلاح طلبی و خط امام را تحمل ندارند و بر نمی تابند شما با دست خالی موفق شدید و به اثبات رساندید که هنوز گفتمان غالب کشور و استان گفتمان اصلاح طلبی است . شما با محدودیت های فراوانی که داشتید از جمله حذف نامزدهای تان، ولی با عقلانیت و تدبیر بخوبی توانستید نقشی کلیدی از خود در کشور و استان بر جای گذارید. و لذا گروهی مشکوک و بعضا نا آگاه از این رو در پی ایجاد تفرقه و خدشه به این نقش کلید جبهه اصلاحات در کشور و استان و در یک کلام خط امام می باشند ، آن هم با طرح موضوعاتی که شاید هم حق باشد، ولی اکنون زمان و مکان مناسب برا ی طرح آنها نیست. پس خواهشمند است مراقب باشیم در دام گروهی به ظاهر اصلاح طلب تر از اصلاح طلبان اصیل نیفتیم. در فضای منطقی و آرام می توان حرف حق زد. در فضای مسموم و غبار آلود کسی دیده نمی شود و سخنی نمی توان گفت و از همه مهمتر گوشی هم بر ای شنیدن نیست. قدر شرایط موجود و قدر مدیران هم فکر و هم استانی خود به ویژه استاندار محترم را بدانیم. باز هم خدمتتان عرض می کنم قدری با هم مدارا کنیم و مهربان تر باشیم.
4- در شرایط فعلی به وحدت، صبر، یکدستی ، هوشیاری و مهمتر از همه، به گذشت و تدبیر نیازمندیم. تفرقه و خدشه وارد نمودن بر جمع مخلص و مظلوم و بی پناه اصلاح طلبان آنهم به بهانه کمک به نیروهای اصلاح طلب یعنی کمک به موفقیت و حاکم نمودن تفکر مقابل و رقیب اصلاحات. باید مراقب باشیم تا در آستانه دو انتخابات پیش رو مخالفان جبهه و تفکر اصلاحات با طرح و پیش کشیدن موضوعاتی انحرافی و بعضا دلسوزانه و شیرین و طرح آن بواسطه برخی از دوستان، پیروز دو انتخابات آینده نباشند .
5- و در آخر دوستان اصلاح طلب! مبادا تجربه بد سال 1384 را فراموش کنیم. مسئول شکست آینده تفکر اصلاحات و عقب افتادگی کشور آنانی هستند که اصلاح طلبان را با طرح مباحث تفرقه انگیز و بی فایده درگیر هم می نمایند. آنچه نگارنده را بر آن داشت تا سطور بالا را رقم زند، دغدغه ی سیاست و قدرت نیست، بلکه عمل به حکم اخلاق است.