وقتی از ورزش شهرستان دشتستان در دهه گذشته حرف می زنیم و دفتر زرین آن روزهای ورزش را ورق می زنیم چیزی جز افتخارات و مقام های متعدد در ذهن تداعی نمی شود، چیزی که امروز رنگ کمتری به خود گرفته و با سرعت بسیار زیادی در سراشیبی بی مهری حرکت می کند.

وقتی که پول نقش بیشتری در ورزش پیدا کرد، ورزش دشتستان نیز به سمت این رکود رفت و اکنون نیز همان مسیر را طی می کند و وقتی به موفقیت های گذشته نگاه می کنیم به یاد استعدادهای فراوان در ورزش های فردی و گروهی می افتیم که با نبود منابع مالی این استعدادها یا از بین می روند یا از ایران می روند.

در این بین و این گرفتاری های جور وا جور، متاسفانه اداره ورزش بزرگ ترین شهرستان این استان نیز بدون رئیس شده است و کسی هم فکری به داد این ورزش مریض و رنجور نکرده است.

بعد از رفت و آمد های بسیار، ورزش برازجان نادر آزاده مدیری کار آمد و کاربلد به خود دید و باعث شد ورزش دشتستان در مسیر خود گام بردارد که ایشان نیز بیش از ده روز است که از سمت خود استعفاء داده و سوال این است که این کار در این وضعیت صحیح بوده است؟ 

ایشان دلیل رفتنشان را عدم حمایت و نبود منابع مالی مناسب جهت تزریق به ورزش شهرستان بیان کردند و در بدترین شرایط از مدیریت خود کناره گرفتند که مشخص نیست در پی این استعفاء چه عواقبی در انتظار ورزش دشتستان است.

در حالی که استان های همجوار و اگر نخواهیم راه دوری برویم شهرستان های کوچک استان بوشهر با آوردن ورزشکار از بقیه استان ها و با در اختیار داشتن منابع مالی، گامی عظیم در جهت رشد ورزش خودشان بر می دارند و مسیر رسیدن به جایگاه افتخارات ورزش دشتستان را هدف قرار داده اند ولی ورزش ما که همه ورزشکاران و پیشکسوتان و مسئولین در عدم حرکت رو به جلو آن مقصر هستند در حال نابودی است و نگران آینده نامعلوم آن هستیم.

اگر کمی همت باشد و نخواهیم قهرمانان خود را در کشورهای اروپایی و بدتر از آن در دام اعتیاد و محافل غیر ورزشی ببینیم باید دست به کار شویم و از مسئولین بخواهیم شرایط را برای نادر آزاده و امثال آن را میسر کنند تا بیشتر از این از مسیر ورزش خارج نشویم./ج