عبدالخالق عبدالهی:

می گویند روزی "وینستون چرچیل" نخست وزیر و سیاستمدار معروف انگلیسی از کنار مقبره ای می گذشت که روی آن نوشته شده  بود: "اینجا آرامگاه مردی  راستگو و سیاستمداری بزرگ است "
چرچیل با تعجب گفت : "این اولین بار است که می بینم دو نفر را در یک قبر دفن کرده اند!"
بدون تعارف عرض می کنم من همیشه رجل سیاسی و سیاستمداران را مطابق  این حرف چرچیل می دانستم؛ آدمهایی که راست و دروغ، عهد و بد عهدی، پیمان و پیمان شکنی و اخلاق و بی اخلاقی برایشان توفیری نکند و به تناسب نیاز  این واژگان را به کار بندند و در قالب  پلتیک  "کادو پیچ" کنند و به خوردِ مردم دهند.  مخصوصا  با خود می اندیشیدم در ورود به عرصه انتخابات که نمونه بارز و مثال زنده سیاست بازی است، اصل ، نعل وارونه زدن و دروغ گفتن و بر سر عهد نماندن و دبه کردن و امروز حرفی زدن و فردا زیرش زدن است.

اما صبح روز جمعه که آخرین جلسه مجمع اصلاح طلبان برگزار شد و دیدم دو تن از کاندیداها چگونه در نهایت ایثار و از خودگذشتی و انضباط حزبی، در حرکتی کاملا دموکراتیک رای و نظر نهایی مجمع را گردن نهادند و به خواسته ای که برآیند نظر و ایده همفکران خود بود تمکین نمودند و به نفع یکی از کاندیداهای هم مسلک خود کنار رفتند، اندکی تامل کردم و به قول معروف "فهمم شد" که در این دنیای بی در و پیکر سَیاس و شلم شوربای انتخاباتی، تعهد به قول و قرار اخلاقی هنوز نمرده و هستند مردانی که در عین سیاستمداری ، اخلاق مداری و بر سر عهد بودن را از اصول اخلاقی لازم الاجرای خود می دانند و نشان دادند که در وادی سیاست نیز می توان و باید اخلاق مداری پیشه کرد و ملتزم و متعهد و مقید ماند به آنچه امضایت را پایش نهاده ای و نامش "میثاقنامه ی انتخاباتی" است.

خوشحال شدم که گذشتهای "عارف" گونه و بخاطر منافع مشترک از منافع خود گذشتن، در جامعه سیاسی ما هنوز زنده است و نفس می کشد و کم و بیش اینگونه اتفاقات تحسین برانگیز و کم نظیر در وادی بی صاحب سیاست و بندبازیهای سیاسی وجود دارد.

آنروز وقتی خوشحالیم را از این حرکت زیبا به زبان آوردم یکی ازدوستان  گفت "کاندیدایی که الان اعلامیه انصرافش را خواند رای چندانی نداشت و استعفایش تاثیر زیادی بر له یا علیه کاندیدای منتخب مجمع اصلاح طلبان نخواهد داشت ". اول اینکه بنده با این حرف اصلا موافق نیستم چرا که آرای بالای منطقه بلوک ( بخش ارم و بوشکان) که حاکی از بلوغ سیاسی مردم آن خطه می باشد همیشه درانتخابات دشتستان مهم و تاثیرگذار و به قولی "حماسه ساز" بوده و عدم انصراف این دو کاندیدا می توانست به شدت باعث پراکندگی و تشتت آرا گردد وانگهی دندان اسب پیشکش را که نمی شمرند مهم تعداد آرای این  کاندیداها  نیست آنچه مهم است فلسفه و نفسِ کار و از خودگذشتی و تمکین سیاسی  آنان بود. این کار درست مانند آن است که هدیه ای از یک دوست بگیرید، آنچه  اهمیت دارد نفسِ هدیه دادن و هدیه گرفتن است و اینکه شخص به یاد شما بوده و گرنه آنچه بدستتان می رسد به گمانم چندان مهم با اهمیت نباشد.

امیدوارم کار این دو کاندیدای محترم ، سرآغاز گشودن فصلی جدید از ایثار و خودگذشتگی سیاسی در خطه دشتستان و بلکه تمام استان بوشهر باشد و همینطور که باعث گردید ما دشتستانیها به خود ببالیم و بنازیم که جزو معدود مناطقی هستیم که در پرتو فداکاری و سعه صدر دوستان بالاخره بر سر کاندیدای واحدی به اجماع رسیده ایم باز هم شاهد اینگونه تمکین های عام المنفعه سیاسی باشیم.

به گمان من این دو کاندیدا هیچ کار نکرده باشند همین که سنگ بنای سنت حسنه منافع مشترک را بر منافع شخصی ترجیح دادن را در صحنه سیاسی دشتستان  اینچنین شق و رق و محکم " بُنَه" گذاشته اند کاری است بس بزرگ و سترگ و قابل ارج :

فرهاد بهر گمشدگان طریق عشق / سنگی چو بیستون به سر ره نشان نهاد

با اینکه در  این مورد باز هم می توان سخن گفت و قلم را بر کاغذ دوانید و به قول شیخ اجل سعدی "درِ معنی باز است و رشته ی سخن دراز "  اما به جمله بزرگ مردی بسنده می کنم که گفته :
"برای تا ابد ماندن باید رفت ، گاهی از دلها، گاهی به دلها ... "
 و به گمان من  این دو کاندیدا با این گونه رفتنشان تا ابد در دل مردم  دشتستان ماندنی و ماندگار شدند چرا که به قول شاعر:
جهان یادگار است و ما رفتنی / به مردم نماند جز مردمی