به گزارش دنیای اقتصاد؛ بازگشت سبک زندگی شهروندان به شرایط قبل از کرونا یکی از عوامل ایجاد ترافیک سنگین در شهرهای بزرگ جهان است. وضعیت بغرنج ترافیکی در برخی شهرهای بزرگ آمریکا به حدی رسیده که برای اولین بار محدودیت‌های ترافیکی در این شهرها اجرا می‌شود. با این حال تهران را باید به عنوان غایب این فهرست از شلوغ‌‌‌ترین شهرهای جهان معرفی کرد.

محاسباتی از میانگین اتلاف وقت روزانه تهرانی‌‌‌ها در ترافیک وجود دارد که این مقدار را نزدیک ۴۰‌دقیقه اعلام کرده است. با این حال برآوردهای جدید نشان می‌دهد این مقدار تا یک ساعت نیز می‌‌‌رسد. مبتنی بر این برآورد جدید شهروندان شاغل تهرانی معادل حدود ۴۰ روز کاری در هر سال را باید در ترافیک سنگین سپری کنند که مقدار قابل‌توجهی است. با این حال تهران در فهرست شهرهای پرترافیک جهان جایی ندارد چراکه داده‌‌‌های آماری مربوط به ترافیک و آثار اقتصادی آن به صورت مدون و دوره‌‌‌ای منتشر نمی‌شود.

 بارها از متولیان کنترل ترافیک در پایتخت درخواست کرده آمار و داده‌‌‌های مربوط به تغییرات هفتگی و ماهانه و نقطه‌‌‌ای متغیرهای اصلی توصیف‌‌‌کننده وضعیت ترافیک را در اختیار این رسانه قرار دهند تا مبنای تحلیل قرار گیرد. بعید نیست اگر این آمارها به صورت شفاف و عمومی منتشر می‌‌‌شد، تهران نیز در رتبه‌‌‌بندی اخیر در جمع شهرهای پرترافیک دنیا دسته‌‌‌بندی می‌‌‌شد.

بازگشت ترافیک به قبل از کرونا

زمانی قرنطینه و دورکاری به خلوتی خیابان‌‌‌ها در طول همه‌گیری منجر شده بود. سطح ترافیک اکنون اما در بسیاری از شهرهای جهان به سطح قبل از همه‌گیری و حتی بیشتر از آن رسیده است. بلومبرگ بر اساس گزارشی از «اینریکس ریسرچ» لیستی از بدترین ترافیک‌‌‌ها در شهرهای جهان تهیه کرده است. طبق مطالعات صورت‌گرفته در این موسسه دریافتند که ۴۲‌درصد از شهرهای اروپایی و ۳۹‌درصد در آمریکا، ازدحام بیشتری را نسبت به قبل از همه‌گیری تجربه می‌کنند. آمار ترافیک انگلستان به طور ویژه‌‌‌ای افزایش یافته است، به طوری که ۷۲‌درصد از مناطق شهری، شلوغی بیشتری را شاهد بوده‌‌‌ا‌‌‌ند. در انگلستان، یک راننده معمولی در ۲۰۲۲ حدود ۸۰ ساعت از زمان خود را در ترافیک سپری کرده است، در حالی که این عدد برای آمریکا ۵۱ ساعت بوده است.

باب پیشو، نویسنده گزارش بلومبرگ در این زمینه نوشته است: با وجود اینکه «سرعت بازگشت زندگی مدنی و تجاری به حالت عادی عالی است، ‌‌‌ اجتماعات به سطح قبل از همه‌گیری نزدیک‌‌‌تر می‌شود، اگر ادعا نکنیم فراتر رفته است.» به گفته او، باید ضمن بهبود تحرک و دسترسی در شهرها، ترافیک به گونه‌‌‌ای مدیریت شود تا از آسیب رساندن به بهبود اقتصادی و تاثیر بر کیفیت زندگی مسافران و ساکنان جلوگیری شود.

در این رتبه‌‌‌بندی «لندن» به عنوان شلوغ‌‌‌ترین شهر جهان در سال گذشته میلادی معرفی شده است. اما فهرست کامل پنج شهر شلوغ دنیا از آخر به اول به این ترتیب است:

نیویورک

سه مورد از پنج رکورددار ترافیک در ۲۰۲۲ از آمریکا واقع شده و نیویورک، عنوان سومی را از لیست بدترین‌‌‌های این کشور به خود اختصاص داده است. رانندگان در نیویورک به طور متوسط ۱۱۷ ساعت را در ترافیک سپری کرده‌‌‌اند که این به معنی تحمیل هزینه ۱۹۷۶ دلاری بیشتر به جهت افزایش مصرف سوخت و اتلاف وقت است.

نیویورک با پیشنهادی که ممکن است تا پایان سال به تصویب برسد، ممکن است اولین شهری در آمریکا باشد که «طرح ترافیک»/ عوارض ترافیک را معرفی می‌کند. این طرح از برخی رانندگان برای رانندگی در منهتن، در جنوب خیابان شصت، ۲۳ دلار در روز دریافت خواهد کرد. این ایده توسط مت فابیان و لیزا واشبورن از تحلیلگران Municipal Market Analytics در یادداشتی تحقیقاتی مطرح شده است.

بوستون

رانندگان در مرکز ماساچوست هر کدام به طور متوسط ۱۳۴ ساعت را در ترافیک منتظر مانده‌‌‌اند، که معادل هزینه ۲۲۷۰ دلاری برای هر نفر است. بر اساس مطالعات انجام شده، در ۲۰۲۲ نسبت به سال قبل، ۷۲‌درصد افزایش در ازدیاد ساعات از دست‌رفته در ترافیک را داشته است. بوستون در ۲۰۲۱ رتبه هجدهم شلوغی جهان را در اختیار داشت. مانند برخی از شهرهای اروپایی، بوستون نیز منطقه تاریخی در مرکز شهر دارد که خیابان‌‌‌های کم‌‌‌عرض در آن محدوده، برای تردد خودروها مناسب نیست. سال گذشته این شهر با مشکلات حمل‌‌‌ونقل مضاعفی روبه‌رو شد، به‌ویژه زمانی که قطار خط نارنجی که از مرکز شهر می‌‌‌گذرد به مدت ۳۰ روز برای تعمیر بسته شد. در سال‌های اخیر، کمیسیونی برای مطالعه طرح ترافیک / عوارض ترافیک پیشنهاد شد، اگرچه این ایده توسط چارلی بیکر، فرماندار وقت ماساچوست در ۲۰۲۱ وتو شد.

پاریس

رانندگان در ۲۰۲۲، حدود ۱۳۸ ساعت را در ترافیک پایتخت فرانسه از دست دادند و این آمار آنها را به دومین شهر شلوغ اروپا تبدیل کرد. ترافیک معضل سابقه‌‌‌داری در این شهر است، که مرکز شهر آن خیابان‌‌‌های کم‌‌‌عرض و سنگفرش زیادی دارد. در ۲۰۲۲، خودروها به طور متوسط با سرعتی معادل ۱۱ مایل بر ساعت در مرکز شهر حرکت می‌‌‌کردند. البته این شهر برنامه‌‌‌های بلندپروازانه‌‌‌ای برای تغییر کاربری خیابان‌‌‌ها و تبدیل شدن به یکی از شهرهای محبوب دوچرخه‌‌‌سواران در اروپا را دارد. پاریس در نظر دارد با اجرایی کردن مرحله دوم برنامه‌«Vélo»، تا ۲۰۲۶ مسیر دوچرخه دائمی و مجزا به طول ۱۸۰ کیلومتر داشته باشد و ۱۸۰‌هزار جای پارک به دوچرخه اختصاص دهد.

شیکاگو

ایلینویز بدترین رتبه را در آمریکا از نظر ترافیک داشته است و رانندگان در سال گذشته به طور متوسط ۱۵۵ ساعت را در شلوغی ترافیک به بطالت گذراندند. با این آمار شیکاگو جهش ۴۹ درصدی نسبت به ۲۰۲۱ داشته است، که در رتبه ششم ترافیک جهان قرار داشت.

هزینه اتلاف‌شده ترافیک برای هر راننده در ۲۰۲۲ به طور متوسط ۲۶۱۸ دلار بوده است. در سال ۲۰۲۲ رانندگان در کندترین جاده‌‌‌های مرکز شهر در مقایسه با ۱۵ مایل در ساعت قبل از همه‌گیری، به طور متوسط فقط ۱۱ مایل در ساعت سرعت داشتند. به گزارش سی‌‌‌بی‌‌‌اس، شهر به شدت تحت‌تاثیر برنامه‌‌‌های دورکاری قرار گرفته بوده است‌‌‌ و اکنون پیش‌بینی ترافیک با حضور مردم در تمام ساعات روز دشوار است.

لندن

پایتخت انگلستان برای دومین سال متوالی شلوغ‌‌‌ترین شهر جهان شد و رانندگان با ۵‌درصد افزایش نسبت به آمار قبل از همه‌گیری، در ۲۰۲۲ به طور متوسط ۱۵۶ ساعت را در ترافیک سپری کردند. چنین ترافیکی با هزینه‌‌‌ای حدود ۷/ ۵ میلیارد دلار برای شهر یا به بیانی دیگر ۱۳۷۷ پوند برای هر راننده تمام شده است.

بر اساس مطالعات صورت‌گرفته، ترافیک لندن به مراتب بدتر از سایر نقاط انگلستان است. در رتبه‌‌‌بندی بدترین شهرها، مقام بعدی به بریستول رسیده است که در آن رانندگان به طور متوسط ۹۱ ساعت را در ترافیک هدر داده‌‌‌اند و منچستر با ۸۴ ساعت در رتبه بعدی شلوغ‌‌‌ترین‌‌‌های ۲۰۲۲ انگلیس قرار گرفته است.

مسوولان شهری لندن در نظر دارند طرح افزایش مناطق با آلایندگی بسیار کم (ULEZ) خود را در تابستان امسال گسترش دهند. در برنامه ULEZ در نظر گرفته شده است از صاحبان خودروهای قدیمی‌‌‌تر که گازهای آلاینده بیشتری در هوا منتشر می‌کنند، روزانه ۵۰/ ۱۲ پوند برای رانندگی در بخش‌‌‌های داخلی لندن دریافت شود. با وجود مخالفت ۵۹ درصدی لندنی‌‌‌ها با این اقدام، از اوت طرح ULEZ برای پوشش کل شهر اجرایی خواهد شد. جالب آنکه شهروندان مناطق حاشیه لندن، مخالفت قاطع ۷۰ درصدی با تمدید این طرح داشتند.

با این حال، ULEZ توسط نظر متخصصان پشتیبانی می‌شود که در حمایت از طرح معتقدند می‌تواند به کاهش آلودگی هوا کمک کند. کریس ویتی، مشاور ارشد دولت بریتانیا در امور بهداشت و درمان، هم طی کنفرانس مطبوعاتی در دسامبر گذشته از این سیاست حمایت کرد و گفت: ULEZ طرح مفیدی برای همگان، از جمله رانندگان بوده است.