لیلا انبارکی

با حضور انگلیسی ها و شروع قیام رئیسعلی دلواری روزهای پرخطری مردم دلوار را تهدید می کرد. رئیسعلی بلافاصله فرمان داد تا زنان و کودکان و افراد سالخورده به کوه های اطراف حوالی روستای انبارک پناهنده شوند. خانواده ها پس از دستور رئیسعلی به فرماندهی و راهنمایی خواهران و همسران رئیسعلی روانه کوه های اطراف شدند.
 سکینه خواهر بزرگ رئیسعلی که تبحر خاصی در اسب سواری و تیراندازی داشت لحظه ای آرام و قرار نداشت و با گشت زنی با اسب در حوالی محل اسکان خانواده ها از محدوده محافظت می کرد.
 بانو خیری انبارکی همسر رئیسعلی دلواری سعی می نمود زنان، کودکان و دختران که هراسان و وحشت زده بودند، دلداری دهد
و وضعیت آب و غذای آنان را کنترل کند و از کودکان مراقبت نماید.
 پریخان خواهر دیگر رئیسعلی نیز که تفنگچی ماهری بود و از هوش و ذکاوت وصف ناشدنی دارا بود تلاش میکرد با تدبیرخانواده ها خصوصا افراد ناتوان و کودکان را حمایت میکرد.
بانوان مبارز که همگی اسب سوار و تفنگچیان ماهری بودند علاوه بر مراقبت و محافظت از خانواده ها به مجاهدان در صفوف جبهه نیز که در حال دفاع از سرزمینشان در مقابل انگلیسی ها بودند آب و غذا و مهمات می رساندند و سپس وظیفه مداوای زخمیان و پر کردن فشنگ در اسلحه ها را برعهده داشتند.
نقل قدیمی ها حاکیست رئیس علی حتی لحظه ای فرصت فشنگ گذاری نداشت و در این راستا خواهرانش و یکی از همسرانش همان بانو خیری انبارکی یاری وی بودند.

از طرفی تعدادی دیگر از بانوان مبارز نیز در پوشش خرید و فروش مایحتاج زندگی، روزانه وارد بوشهر می شدند و اطلاعات لازم در زمینه محل استقرار نیروهای دشمن و مکان دقیق تاسیسات مهم را کسب کرده و بلافاصله اخبار را به مجاهدان می رساندند.
در یکی از روزهای قیام، بانوان مبارز تعداد زیادی مهمات و اسلحه را در یکی از آب انبارهای معروف روستای انبارک مخفی می کنند تا در صورت لزوم به دلوار یا منطقه دیگر حمل شود اما سریعا خبر می رسد که قشون دولتی برای بازرسی در مسیر روستا هستند در این میان بانو زینب انبارکی مادر بانو خیری همسر رئیس علی که بانویی بسیار توانمند و باهوش بود کلید دار و عهده دار آب انبار حاوی مهمات بود با تدبیر تمامی زنان روستای انبارک را به درب آب انبار گرد هم آورده و تعدادی کلاه حصیری نیز تهیه و با چوب درنخلستان نصب می کنند تا دشمن فکر کند تفنگچیان نزدیکند و بانوان اسب سوار مبارز نیز با اسلحه اطراف آب انبار را محاصره می کنند، بنابراین دشمن عقب نشینی کرده و بدون درگیری بر می گردند و با درایت بانوان مبارز شکست خوردند.
شیرزنان تنگستانی آن زمان نشان دادند می توانند پا به پای مردان در عرصه های مختلف حضور داشته باشند، همانگونه که همسران و مادران دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق نیز مانند بانوان تنگستانی حضوری پررنگ در جبهه و پشت جبهه داشتند.
بنابراین با اشاره به رشادتهای بانوان ایرانی می توان به توانایی و توانمندی آنان در تمامی عرصه ها پی برد و براستی نشان دادند اگر شرایط و محیط فراهم باشد توانایی نقش آفرینی در عرصه های مختلف سیاسی اجتماعی دارند.