به گزارش ایسنا؛ این استاد دانشگاه افزود: سه تکنولوژی ساخت سد، حفر چاه و شیر و شلنگ، آب‌های زیرزمینی را نابود کرده و می‌خواهیم با سه تکنولوژی ازجمله باروری ابرها آن را جبران کنیم که این روش با توجه به اینکه بارندگی سالیانه کمتر از ۲۵۰ میلی‌متر است صرفه اقتصادی ندارد و جبران‌کننده کمبود آب نیست.

کردوانی با اشاره به اینکه برنامه‌های اجراشده برای مدیریت آب اشتباه است و باید فکری اساسی صورت گیرد، توضیح داد: در ایران طی دهه‌های اخیر مصارف خانگی و صنعت در اولویت دریافت آب قرار گرفتند و پس‌ازآن به کشاورزان گفته شد که آب موردنیاز بخش خود را از چاه تأمین کنند و کشاورزی بدون توجه به منابع آبی توسعه داده شد و در پی آن سد و کانال‌کشی صورت گرفت که این امر به کاهش سطح آب‌های زیرزمینی منجر شد.

وی با اشاره به وضعیت کمبود آب در آمریکا گفت: ۳۶ ایالت آمریکا به‌ویژه لس‌آنجلس با کم آبی مواجه است که سالیان گذشته «مستر براند» روز صفر و تمام شدن آب را در این شهر پیش‌بینی و اعلام کرده بود که بخش‌های کشاورزی، صنعت و سایر بخش‌ها مصارف خود را ۲۵ درصد کاهش دهند و اگر کسی به آن عمل نکند راهی زندان خواهد شد، سپس در همان زمان ناظر آب اعلام کرد که شهروندان باید آب فضای سبز را از خانه جدا و کنتور مجزا دریافت کنند.

وی اضافه کرد: «مستر براند» چمن‌های مصنوعی را جایگزین چمن طبیعی کرد، پلیس آب گمارد و هرکسی که با شلنگ ماشین خود را می‌شست ۵۰۰ دلار جریمه کرد، همچنین مصوب کرد تا فاضلاب خانگی تصفیه و مجدداً استفاده شود، درختان را از بین برد و کاکتوس را جایگزین آن کرد و با این روش روز صفر پیش‌بینی‌شده را ۷ سال به تأخیر انداخت.

پروفسور کردوانی تأکید کرد: آب ترازو نیست و اعداد و ارقام ندارد که بگوییم دقیقاً در چه زمانی به اتمام خواهد رسید.