به گزارش مهر؛  عصمت اسماعیلی: آلودگی‌های نفتی یکی از معضلات جدی در خلیج فارس است که به ویژه در محدوده آب‌های استان بوشهر، تهدیدی برای اکوسیستم دریایی و سلامت و کسب و کارهای دریایی و ساکنان این منطقه به شمار می‌رود.

نشت نفت از شناورها، لوله‌های انتقال نفت و شناورهای مغروق، از جمله عوامل اصلی بروز این آلودگی‌ها هستند و این مشکل نه تنها به سلامت محیط زیست آسیب می‌زند، بلکه به صنعت شیلات و گردشگری نیز لطمه می‌زند. بنابراین، تسریع در عملیات پاکسازی و تقویت تجهیزات و نیروی انسانی برای مقابله با این بحران ضروری است.

خلیج فارس به عنوان یکی از مناطق غنی از منابع نفتی، همواره در معرض خطر آلودگی‌های نفتی قرار دارد. نشت نفت می‌تواند ناشی از حوادث غیرمترقبه، نقص فنی در تجهیزات یا حتی خطاهای انسانی باشد.

این آلودگی‌ها نه تنها بر روی زندگی دریایی تأثیر منفی می‌گذارند، بلکه بر کیفیت آب و سلامت ساکنان سواحل نیز تأثیرگذار هستند.

لزوم تسریع در عملیات‌های پاکسازی

یکی از کارشناسان حوزه دریا و انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: آلودگی‌های نفتی می‌توانند به مرگ و میر گونه‌های دریایی منجر شوند و زنجیره غذایی را مختل کنند.

جعفر اسماعیل‌پور بیان کرد: همچنین، این آلودگی‌ها می‌توانند باعث تخریب زیستگاه‌های طبیعی نظیر مانگروها و تالاب‌ها شوند که خود نقش مهمی در حفظ تنوع زیستی دارند.

وی تصریح کرد: پاکسازی سریع آلودگی‌های نفتی می‌تواند به کاهش اثرات منفی آن بر محیط زیست کمک کند. هر چه زمان بیشتری برای پاکسازی صرف شود، آسیب‌های ناشی از آلودگی بیشتر خواهد شد. بنابراین، لازم است که برنامه‌های فوری برای شناسایی و پاکسازی مناطق آلوده ایجاد شود.

این کارشناس ادامه داد: برای مقابله مؤثر با آلودگی‌های نفتی، نیاز به تجهیزات پیشرفته و نیروی انسانی متخصص وجود دارد. استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند روبات‌های زیرآبی و تجهیزات جمع‌آوری نفت می‌تواند به تسریع در عملیات پاکسازی کمک کند. همچنین، آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی برای انجام این عملیات ضروری است.

لزوم الگوبرداری از مدیریت‌های موفق

آلودگی نفتی یک مشکل فرامرزی است و نیازمند همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ایجاد توافق‌نامه‌های مشترک برای مدیریت بحران‌های آلودگی نفتی می‌تواند به کاهش خطرات و تسریع در پاکسازی کمک کند.

جامعه محلی باید در فرآیند پاکسازی و حفاظت از محیط زیست مشارکت داشته باشد. آموزش و آگاهی‌رسانی به ساکنان محلی درباره تأثیرات آلودگی نفتی و روش‌های پیشگیری می‌تواند به افزایش مشارکت آن‌ها کمک کند.

کشورهای دیگر نیز تجربیات موفقی در زمینه مدیریت آلودگی نفتی دارند که می‌تواند الگوی خوبی برای ایران باشد. استفاده از روش‌های نوین و فناوری‌های پیشرفته در پاکسازی آلودگی‌ها می‌تواند به کاهش اثرات منفی آن‌ها کمک کند.

ایجاد یک مرکز هماهنگی برای مدیریت بحران‌های آلودگی نفتی، تأمین بودجه لازم برای خرید تجهیزات مدرن، برگزاری دوره‌های آموزشی برای نیروی انسانی فعال در این حوزه و راه‌اندازی کمپین‌های آگاهی‌بخشی از راهکارهای مناسب برای غلبه بر آلودگی‌های نفتی است.

عملیات پاکسازی آلودگی نفتی ادامه دارد

مدیر کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر با اشاره به تداوم عملیات پاکسازی آلودگی نفتی در محدوده لنگرگاه بیرونی بندر بوشهر و تخلیه سوخت شناور غرق شده ایران سیام اظهار کرد: دوازدهم فروردین شناورهای عبوری در محدوده کانال دسترسی بندر بوشهر، گزارشی از مشاهده لکه‌های نفتی را به اداره کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر دادند که تیم مقابله با آلودگی بندر با شناورهای تخصصی به محل مورد نظر اعزام شدند.

محمد شکیبی‌نسب بیان کرد: لکه‌های نفتی توسط شناور دریاپاک جمع آوری شد و در ادامه تیم فنی اداره کل بنادر دریانوردی برای تعیین منشأ آلودگی به بررسی شناورهای محدوده لنگرگاه پرداختند.

مدیر کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر ادامه داد: بعد از ساعت‌ها بررسی و پایش میدانی مشخص شد که منشأ آلودگی از کشتی غرق شده «ایران سیام» مربوط به دهه ۶۰ است.

شکیبی‌نسب بیان کرد: اقدامات لازم برای کنترل آلودگی نفتی انجام شد و شناور پاک بوم ۵ و دریا پاک یک به همراه تیم کارشناسی مقابله با آلودگی نفتی در محل مستقر هستند.

وی اضافه کرد: تمام تجهیزات مورد نیاز برای جمع آوری مشتقات نفتی به محل اعزام شده و تخلیه سوخت کشتی ادامه دارد.

شکیبی‌نسب اظهار داشت: قرار است با تیم تخصصی غواصی و تیم مقابله با آلودگی، بررسی دقیقی در محدوده کشتی انجام و تمام آلودگی موجود در این محدوده جمع‌آوری شود. ۱۲ روز از زمان مشاهده آلودگی نفتی تا عملیات پاکسازی می‌گذرد.

آلودگی‌های نفتی یک تهدید جدی برای خلیج فارس و استان بوشهر به شمار می‌رود. تسریع در عملیات پاکسازی و تقویت تجهیزات و نیروی انسانی می‌تواند به حفظ اکوسیستم دریایی و معیشت ساکنان این منطقه کمک کند. با همکاری همه جانبه دولت، صنایع و جامعه محلی، می‌توان به کاهش اثرات این بحران امیدوار بود.