علی حسن ابراهیمی

محمدجواد ظریف را نمی‌توان تنها به‌عنوان یک فرد در عرصه دیپلماسی شناخت، بلکه او یک تفکر و یک ایدئولوژی است. تفکری که در مسیر خدمت به کشور، ازخودگذشتگی، و تلاش برای سربلندی ایران شکل گرفته و به نماد امید برای طبقات مختلف مردم ایران تبدیل شده است. او نه‌تنها یک دیپلمات برجسته، بلکه یک ناخدای تمام‌عیار در دریای پرتلاطم مذاکرات بین‌المللی بوده که توانسته است سهم ایرانیان از رضایت‌مندی از زندگی را افزایش دهد.ظریف در تاریخ معاصر ایران همچون امیرکبیر، معمار نوینی در حوزه دیپلماسی است. او با بنیان‌گذاری و پیاده‌سازی دکترین مذاکره و توافق در راستای اصل برد-برد، زمینه را برای تأمین سهم هر ایرانی از سفره اقتصاد، تأمین اجتماعی، و عزت ملی فراهم کرده است. این دکترین که محور آن بر تعامل سازنده با جهان استوار است، نشان از نگاهی ژرف و آینده‌نگر به منافع ملی و بین‌المللی دارد. ظریف نه‌تنها در مقام یک مذاکره‌کننده، بلکه به‌عنوان پدر علم دیپلماسی ایران، راهی نو برای تعاملات بین‌المللی گشوده است که همواره بر پایه حفظ منافع ملی و احترام به عزت ایرانیان بنا شده است.
فداکاری محمدجواد ظریف در تاریخ دیپلماسی ایران بی‌سابقه است. او از مال، جان، و حتی آبروی خود برای خدمت به ایران گذشته و در این مسیر، بسیاری از فشارها و هجمه‌های داخلی و خارجی را تحمل کرده است. این ایثار و فداکاری، ظریف را به مترادف امید و ازخودگذشتگی تبدیل کرده است؛ چهره‌ای که هرگاه در مذاکرات بین‌المللی حضور داشته، امید به بهبود شرایط کشور در دل مردم زنده شده است.ظریف پرورش‌یافته مکتب «زنده باد مخالف من» است؛ مکتبی که بر پایه تحمل نظرات مختلف و احترام به دیدگاه‌های مخالف بنا شده است. این مکتب فکری که در طول سال‌های فعالیت ظریف در عرصه سیاست خارجی ایران به‌وضوح نمایان شده، نمونه‌ای از رویکردی جامع و فراگیر برای ایجاد وحدت و انسجام ملی است. او پیشگام مکتب ایران اسلامی برای همه است، مکتبی که به‌دنبال تعامل مثبت با جهان و ارائه چهره‌ای از ایران به‌عنوان کشوری صلح‌جو و پیشرفته است.
در عرصه بین‌المللی، محمدجواد ظریف نماینده عزت و اقتدار ایران بوده است. او با حضور مؤثر در مجامع جهانی و دفاع از حقوق ملت ایران، تصویری قدرتمند از کشوری ارائه داده که به ارزش‌های انسانی و اصول حقوق بین‌الملل پایبند است. ظریف با هر حضور خود در سازمان ملل و سایر نشست‌های بین‌المللی، نه‌تنها از منافع ملی دفاع کرده، بلکه پرچم ایران را به‌عنوان نماد صلح و عدالت برافراشته نگاه داشته است.
او حامی و پاسدار پرچم ایران است؛ پرچمی که نماد هویت، تاریخ، و تمدن کهن این سرزمین است. ظریف با دیپلماسی مدبرانه و تدبیر هوشمندانه خود، همواره سعی کرده است تا این پرچم را در عرصه جهانی با سربلندی حفظ کند. او معتقد است که دیپلماسی تنها راهکار ممکن برای پیشبرد منافع ملی و ارتقای جایگاه ایران در نظام بین‌الملل است و بر همین اساس، تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود را در مسیر اعتلای نام ایران به کار گرفته است.محمدجواد ظریف را باید به‌عنوان یکی از فداکارترین ایرانیان در تاریخ معاصر شناخت. او با شجاعت و استقامت، مسیر سختی را پیموده تا ایران بتواند در مذاکرات بین‌المللی صدایی رسا و قدرتمند داشته باشد. از برجام به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای او یاد می‌شود؛ توافقی که به‌رغم تمام چالش‌ها و مخالفت‌ها، توانست بخشی از تحریم‌های اقتصادی را رفع کند و فضای تازه‌ای برای تعاملات اقتصادی و سیاسی ایران با جهان ایجاد نماید.او نماد مقاومت و امید در برابر فشارهای بین‌المللی است. محمدجواد ظریف با ایجاد بستری برای تعاملات گسترده و هدفمند، توانسته است دیدگاه‌های مثبت جهانی نسبت به ایران را تغییر دهد. او نه‌تنها دیپلماسی ایرانی را در سطح جهانی ارتقا داده، بلکه زمینه را برای تحقق آرمان‌های ملی و رشد و توسعه کشور نیز فراهم کرده است.
به‌طور کلی، محمدجواد ظریف به‌عنوان یک شخصیت تأثیرگذار و فداکار در تاریخ دیپلماسی ایران شناخته می‌شود. او با ایجاد دکترین مذاکره و توافق در راستای برد-برد، سهم هر ایرانی را از بهره‌مندی از اقتصاد، تأمین اجتماعی و عزت ملی افزایش داده است. او نماد امید و ازخودگذشتگی است، کسی که تمام توان و انرژی خود را برای اعتلای نام ایران به کار بسته و همچنان به‌عنوان یکی از ستون‌های اصلی دیپلماسی کشور شناخته می‌شود.