امید یحیایی/فعال سیاسی اجتماعی:

سی و یکم شهریور ماه، آغاز هفته دفاع مقدس بهانه ای شد تا به موضوعی اجتماعی که بعضی دوست داشتند به آن رنگ و بوی سیاسی بدهند بپردازم. موضوعی که هرچند در ظاهر به آن توجه بسیار شد ولی آنگونه که باید به زوایای پنهان آن پرداخته نشده است.

چندی پیش اخباری با عنوان حذف کلمه "شهید" از تابلوهای شهرداری تهران، ابتدا در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و سپس در رسانه‌ها منتشر و تصاویر مربوط به آن نیز منعکس شد. اقدامی عجیب که ابتدا با واکنش مردم در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد و انتقادها روز به روز عمق و گستره بیشتری یافت. این اقدام و تصمیم شهرداری تهران بس عجولانه، غیرمعقول و نتیجه مشاوره های غلط و اشتباه بود. بیشتر تصاویر منتشر شده متعلق به منطقه یک تهران بود که شهرداری این منطقه نسبت به قضیه واکنش نشان داد و خطای سهوی را بهانه کرد.

وجود تابلوهای مشابه در مناطق 19 و 14 شهرداری تهران نیز به این موضوع دامن زد و دوباره مطالبات مردمی را در این زمینه به جریان انداخت. ولی موضوع به اینجا ختم نشد و با گذشت حدود یک ماه از ماجرای تصاویر تابلوهای منطقه یک شهرداری تهران، عکس‌هایی از تابلوهای منطقه 16 و 12 نیز منتشر شد و مشخص شد حذف عنوان "شهید" محدود به یک منطقه و یا خطای یک فرد نیست بلکه ظاهراً ابعاد این اشتباه شهری، گسترده تر از این حرفهاست. شهرداری تهران با بیانیه هایی تلاش داشت، چنین اقداماتی را از تصمیمات مدیران شهرداری دور بداند و در واقع مسئولیت آن را برعهده نگیرد. اگرچه بعد از چندی که با واکنش جامعه روبرو شد، دستور عزل پیمانکاران و رفع مشکل تابلوها را صادر کرد ولی این اقدام در تاریخ این مرز و بوم به نام شهرداری تهران ثبت شده و قبح و زشتی این کار نسنجیده در اذهان عمومی خواهد ماند.

در این میان تحلیل و تفسیرهای زیادی پیرامون این موضوع صورت گرفت. ابتدا برخی این اقدام را تأسی گرفتن شهرداری از ترانه یک خواننده لس‌آنجلسی می دانستند. ترانه ای که شاعر ایران نشین (یغما گلرویی) آن را سروده بود. اینک یک سوال؟

بنظر شما آیا ساکنین تهران در حال تماشای سمفونی وحشت‌آوری هستند که تعدادی از نوازندگان آن در لس‌آنجلس و تعدادی دیگر در شهرداری تهران نشسته‌اند و همگی در حال نواختن آن هستند؟

پاسخ این سؤال چنان روشن است که نیازی به توضیح نیست چرا که شهرداری به اشتباه خود پی برده و تابلوهای مذکور اصلاح شد. پس احتمالی برای این نظریه وجود نخواهد داشت.

متعاقب آن برخی (به ویژه مجموعه شهرداری تهران) بخاطر قرار گرفتن تابلوها در مسیر پرسرعت رانندگان، دلیل خود را سهولت در خواندن تابلوها و پیدا کردن آدرس برای رانندگان اعلام نمودند. این بهانه هم پذیرفته نبود، چرا که اولاً در شهرها محدودیت سرعت وجود دارد و ثانیاً رانندگان هرچقدر هم که سرعت داشته باشند ، می‌توانند نوشته روی یک تابلو را بخوانند، همانگونه که تا کنون می‌خوانده اند. برخی دیگر دامنه این موضوع را گسترده تر کرده و برداشت های سیاسی مختلفی از آن کردند. حب و بغض های سیاسی خود را در این مسأله‌ وارد کرده و این اقدام را به یک جناح خاص نسبت داده و توجیهات مضحکی ارائه دادند. تا جاییکه حناچی شهردار تهران در واکنش به انتقادات مردم در جدیدترین اظهاراتش گفت: به نظر می‌رسد برخی از افرادی که امروز در خصوص حذف نام "شهید" سخنانی می‌گویند و یا اعتراضی می‌کنند، فکر احترام به نام شهدا و گراميداشت یاد آنها نیستند و دنبال مسائل دیگری هستند.

و اما مردم...

باید دید عامه مردم (فارغ از جناح های سیاسی) چه می گویند؟ قطعأ مردم عادی این اقدام شهرداری را هیچ وقت به نام یک جناح نمی نویسند، چون می دانند که هیچ گاه یک جناح سیاسی در کشور خواستار حذف نام و یاد اسطوره های ملی آن کشور نخواهد بود.
شهدا نشان برجستگی، اقتدار، تاریخ و فرهنگ قهرمان پروری یک کشورند. عنوان "شهید" چنان مقدس است که کنار هر اسمی قرار بگیرد به آن اسم معنا و مفهوم می‌بخشد و بی شک شهیدان به واسطه شهید بودنشان مورد توجه و الگو قرار می‌گیرند. اگر شهادت نبود، آیا نام باکری، همت، چمران و هزاران شهید به خون خفته دیگر ماندگار می شد؟ در تمام نقاط جهان اسطوره های جنگی خود را ارج می نهند، تندیس هایی بزرگ و در خور شأن آنها می سازند و در دید عموم قرار می دهند، حال آیا این منطقی است که عنوان "شهید" را از نام اسطوره هایمان حذف کنیم؟ همانگونه که مقام معظم رهبری فرمود امروز فضیلت زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست، نام و یاد شهدا از ذهن این ملت پاک نخواهد شد و این کمترین دین ما به ایثار شهدای والامقام است.

سلام بر غیورمردانی که از نفس افتادند تا ما از نفس نیفتیم...
آنهایی که قامت راست کردند تا قامت ما در برابر دشمنان خم نشود...
جوانان رعنایی که به خاک افتادند تا ما به خاک ذلت نیفتیم...
سلام بر آنهایی که رفتند تا جاودانه شوند و نماندند که بمیرند...

سلام بر شهداء