به گزارش ایسنا، «رصدخانه ورا روبین»(Vera Rubin Observatory) اولین عکس‌های خود را هم‌زمان با آغاز ماموریت ۱۰ ساله «بررسی میراث فضا و زمان»(LSST) ارائه داده است.

به نقل از اسپیس، ماموریت LSST با یکی از اهداف اصلی خود که بررسی انرژی تاریک و ماده تاریک است، ستاره‌شناسی را متحول خواهد کرد. انرژی تاریک، نیروی مرموزی است که به انبساط شتاب‌دار کیهان می‌انجامد و ماده تاریک، ماده عجیبی است که ۸۵ درصد از مواد موجود در کیهان را تشکیل می‌دهد اما عملاً نامرئی است.

رصدخانه ورا روبین از بالای کوه سرو پاچون در شیلی که حدود ۱۶۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، هر سه شب یک بار کل آسمان شب نیم‌کره جنوبی را بررسی می‌کند. این تلاش، گسترده‌ترین نقشه‌برداری پیوسته از آسمان جنوبی خواهد بود که تاکنون انجام شده و توسط رصدخانه ورا روبین با استفاده از تلسکوپ نقشه‌برداری ۸.۴ متری «سیمونی»(Simonyi) و دوربین «LSSTCam» انجام خواهد شد. دوربین LSSTCam بزرگترین دوربین دیجیتالی ساخته‌شده تا به امروز به شمار می‌رود و تقریباً به اندازه یک ماشین کوچک است.

تنها یک عکس ثبت‌شده با LSSTCam، مساحتی معادل ۴۵ ماه کامل را در آسمان پوشش می‌دهد. اولین عکس رصدخانه ورا روبین از خوشه «دوشیزه»(Virgo) گرفته شده که خوشه وسیعی از کهکشان‌ها در فاصله حدود ۵۳.۸ میلیون سال نوری از زمین است. این عکس، طیف گسترده‌ای را از اجرام آسمانی از جمله کهکشان‌ها و ستاره‌ها نشان می‌دهد. این عکس که پتانسیل واقعی رصدخانه ورا روبین را به نمایش می‌گذارد، به تنهایی شامل مجموعه‌ای غنی از حدود ۱۰ میلیون کهکشان است.

به طرز شگفت‌آوری، ۱۰ میلیون کهکشان در این عکس فقط ۰.۰۵ درصد از تعداد حدود ۲۰ میلیارد کهکشان را نشان می‌دهد که ورا روبین تا پایان ماموریت LSST از آنها تصویربرداری خواهد کرد. در واقع ورا روبین طی یک دهه، داده‌هایی را از حدود ۴۰ میلیارد جرم آسمانی جمع‌آوری خواهد کرد. این بدان معناست که ما برای اولین بار اجرام آسمانی بیشتری را نسبت به تعداد انسان‌های زنده خواهیم دید.

جای تعجب نیست که بسیاری از این اجرام کاملاً جدید هستند و بشر امروز برای اولین بار آنها را مشاهده می‌کند. اجرامی که برای ما آشنا هستند، در تصویر زیر برجسته شده‌اند.

«روبرتو راگازونی»(Roberto Ragazzoni) رئیس «مؤسسه ملی اخترفیزیک»(INAF) در بیانیه‌ای گفت: رصدخانه ورا روبین به ما امکان می‌دهد که عمق و پویایی را به رصد کیهان اضافه کنیم.

عکس زیر، «سحابی سه‌تکه»( Triffid nebula) را که با نام‌های «مسیه ۲۰»(Messier 20) یا «ان‌جی‌سی ۶۵۱۴»(NGC 6514) نیز شناخته می‌شود، در قسمت بالا سمت راست نشان می‌دهد که حدود ۹۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. همچنین این عکس، «سحابی مرداب»(Lagoon nebula) را نیز در بر دارد که با نام‌های «مسیه ۸»(Messier 8) یا «ان‌جی‌سی ۶۵۲۳»(NGC 6523) نیز شناخته می‌شود و تخمین زده می‌شود ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله داشته باشد. در این مناطق، ابرهای گاز و غبار برای تولد ستاره‌های جدید متراکم می‌شوند.

تصویر بالا ترکیبی از ۶۷۸ تصویر جداگانه است که روبین طی بیش از هفت ساعت رصد گرفت. با ترکیب تصاویری از این دست، روبین قادر است جزئیاتی را که در غیر این صورت بسیار کم‌نور یا عملاً نامرئی هستند، آشکار کند. این کار، ابرهای گاز و غباری تشکیل‌دهنده این سحابی‌ها را با جزئیات باورنکردنی آشکار می‌کند.

تصویر زیر، بخش کوچکی از نمای کلی روبین را از خوشه دوشیزه نشان می‌دهد. ستاره‌های درخشان پیش‌زمینه در این تصویر، به زمین نزدیک‌تر هستند و در کهکشان راه شیری قرار دارند. در پس‌زمینه، کهکشان‌های بسیاری حتی دورتر از خوشه دوشیزه دیده می‌شوند.

پس از انتشار این تصاویر، گام بزرگ بعدی برای رصدخانه ورا روبین، آغاز ماموریت LSST خواهد بود که احتمالا طی چند ماه آینده انجام خواهد شد.