به گزارش مهر؛ دریا با همه شکوهش، گاهی صحنه تلخ‌ترین نبردها میان انسان و طبیعت می‌شود؛ نبردهایی که در دل امواج خشمگین خلیج فارس رخ می‌دهند و گاه فرصتی برای تصمیم دوباره باقی نمی‌گذارند.

در این میان، وجود یک کانال ارتباطی ایمن و فوری، می‌تواند مرز میان حادثه و فاجعه را تعیین کند. سامانه اضطراری سازمان بنادر و دریانوردی، طی سال‌های گذشته به‌عنوان خط اول پاسخ‌گویی به سوانح دریایی، جایگاه ویژه‌ای نزد جامعه دریانوردی جنوب کشور یافته است؛ سامانه‌ای که اکنون دریانوردان آن را «گوش بیدار خلیج فارس» می‌نامند.

حادثه اخیر در آب‌های بندر عامری، گواهی روشن بر کارایی این سامانه است. یک فروند موتورلنج باری، در میانه مسیر دچار آب‌گرفتگی شدید شد و در معرض غرق کامل قرار گرفت.

در آن لحظات بحرانی، خدمه تنها توانستند از طریق سامانه ۱۵۵۰ پیام اضطرار مخابره کنند. تماس آن‌ها بلافاصله در مرکز هماهنگی جست‌وجو و نجات دریایی بندر بوشهر ثبت شد و واکنش سریع شکل گرفت.

کمک‌رسانی به شناورها

معاون دریایی اداره کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر در گفت‌وگو با خبرنگار مهر توضیح داد: به‌محض دریافت پیام از سامانه ۱۵۵۰، با توجه به موقعیت اعلام‌شده و نزدیکی محل به پایگاه‌های دریابانی و سپاه، نیروهای کمکی اعزام شدند.

مصطفی حاجی‌رضایی اضافه کرد: شناور ناجی ۲ نیز از بندر عامری به‌سمت محل حادثه حرکت کرد. تماس با خدمه برقرار بود تا وضعیت جسمی و موقعیت مکانی آن‌ها لحظه‌به‌لحظه کنترل شود.

وی ادامه داد: با قرار گرفتن خدمه در قایق نجات و مخابره پیام اضطراری از طریق کانال رادیویی ۱۶، خوشبختانه یک فروند لنج صیادی حاضر در منطقه پیام را دریافت کرد و بلافاصله خود را به محل رساند. همه پنج خدمه این موتور لنج پیش از غرق کامل شناور نجات یافتند و به اسکله جلالی بوشهر منتقل شدند.

شریکی وفادار برای ناخدایان لنج و خدمه‌های دریا

این حادثه، برای بسیاری از دریانوردان جنوب یادآور لحظات تلخی است که در گذشته بدون چنین سامانه‌ای، گاه به قیمت جان تمام می‌شد. اکنون، اما سامانه ۱۵۵۰ به شریکی وفادار و همیشه حاضر برای ناخدایان لنج و خدمه‌های دریا تبدیل شده است.

ناخدا محمدرضا پناهی، از لنج‌داران باسابقه بندر گناوه، در توصیف تجربه‌اش می‌گوید: ما سال‌ها با خطرهای دریا زندگی کردیم. خیلی وقت‌ها کسی نبود صدای ما رو بشنود. فقط موج بود و دعا. یاد دارم یک بار لنج ما آتش گرفت؛ اگر آن موقع چنین سامانه‌ای بود، شاید الان یکی از دوستانم زنده بود. ۱۵۵۰ فقط یک شماره نیست، دلگرمی است. خیلی از ما شب که می‌رویم دریا، خیالمان راحت است که یک جایی، یکی بیدار است که اگر زنگ بزنیم، جواب می‌دهد.

وی با اشاره به حادثه اخیر می‌افزاید: آن پنج نفر خیلی خوش‌شانس بودند که از لایف‌رفت توانستند تماس بگیرند و ناجی هم زود رسید. قبلاً ممکن بود ساعت‌ها در دریا بمانید، بی‌خبر، بی امید. الان فرق کرده است.

ناخدا یوسف فقیهی، از ناخدایان لنج‌های تجاری بندر دیر که مسیرهایی به دوبی و شارجه را تجربه کرده، سامانه ۱۵۵۰ را عاملی در افزایش اعتماد عمومی به دریا می‌داند: در قدیم، سفرهای طولانی فقط مخصوص لنج‌های بزرگ‌تر بود، چون اگر اتفاقی می‌افتاد، هیچ راه ارتباطی سریع نداشتیم. ولی الان حتی لنج‌های کوچک‌تر هم می‌توانند با خیال راحت راهی شوند. ما با این سامانه احساس می‌کنیم تنها نیستیم.

سامانه اضطراری ۱۵۵۰، با اتصال مستقیم به مراکز جست‌وجو و نجات دریایی، هماهنگی با شناورهای ناجی، دریابانی، هوانیروز، و حتی همکاری مردمی، اکنون به رکن حیاتی امنیت دریایی در سواحل جنوبی کشور تبدیل شده است. حادثه موتور لنج باری تنها یک نمونه از ده‌ها مورد پاسخ‌گویی روزانه این سامانه است.

در دنیای دریا، که هر تصمیم می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد، سامانه‌هایی چون ۱۵۵۰، جان هزاران دریانورد را در مسیر نجات یاری می‌دهند.