سید حسام مزارعی

کارشناس روابط عمومی بندر بوشهر

در دل دریای جنوب، در فاصله 17 مایلی از بندر صیادی دیر، منطقه ‌ ای پنهان زیر آب به نام مطاف وجود دارد؛ جایی که دریانوردان آن را با لقب ترسناک " برمودای ایران " می ‌ شناسند . مطاف سال ‌ ها به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و نبود ارتباط رادیویی، به منطقه ‌ ای خطرناک بدل شد ه است. این نقطه مرموز، که در مسیر تردد شناورهایی قرار دارد که از شمال بوشهر عزم دبی می ‌ کنند، طی دهه ‌ ها ش اهد حوادث غم ‌ انگیزی بوده است . اما حالا ، این کابوس طولانی پایان یافته است .

نقطه ‌ ای کور در دل دریا

 تصور کنید شناوری در این منطقه دچار حادثه شو د . در نبود هیچ ایستگاه رادیویی که پیام اضطرار را دریافت کند، تنها امید، عبور تصادفی شناور دیگری برای انتقال پیام است . برای بیش از چهار دهه، دریانوردان چنین شرایطی را تجربه می ‌ کردند . اما امروز، با افتخار می ‌ توان گفت که مطاف دیگر نقطه کور رادیویی نیست . به همت اداره کل بنادر و دریانوردی استان بوشهر، اکنون تمامی شناورها در هر نقطه از شمال تا جنوب استان می ‌ توانند به راحتی با نزدیک ‌ ترین ایستگاه ارتباط برقرار کنند .

آغاز یک تحول : مأموریتی که همه ‌ چیز را تغییر داد

سه سال پیش، دکتر امید یزدانی به درخواست سازمان بنادر و دریانوردی از مرکز به بوشهر منتقل شد . او که پیش از سفرش مأموریتی خاص دریافت کرده بود، هنگام خداحافظی با همکاران با پیامی تکراری روبرو شد : " اگر به بوشهر می ‌ روی، فکری به حال نقطه کور مطاف کن . " این جمله ساده، جرقه ‌ ای برای حل مشکلی شد که به دیرینگی چهل و اندی سال بود . یزدانی، که مأموریت جدیدش را با دغدغه ‌ ای بزرگ آغاز کرده بود، در سال دوم حضورش در بوشهر، به همراه تیمی از متخصصان، به ویژه عنایت الله جمشیدی و مهرداد ارژنگ نژاد، راه ‌ حلی نوآورانه ارائه دا د: " یافتن یک دکل مناسب در نزدیکی مطاف برای نصب تجهیزات رادیو یی " .

جستجوی دکل؛ سفری به بیابان ‌ های جنوب

شش ماه تلاش خستگی ‌ ناپذیر آغاز شد . هر هفته، دو تا سه روز را در اطراف رأس مطاف، از خورخان تا بنه ‌ گ ز، به جستجوی دکل سپری می شد. با بررسی نقشه ‌ های گوگل و بازدیدهای میدانی، چندین دکل شناسایی شد که هرکدام با دقت و جزئیات تحلیل شدند . چالش ‌ ها یکی پس از دیگری پدیدار می ‌ شدند : نزدیکی برخی دکل ‌ ها به محدوده ‌ های نظامی، کمبود فضای کافی برای تجهیزات و نبود زیرساخت ‌ هایی مانند برق و امنیت باعث شد بسیاری از گزینه ‌ ها کنار گذاشته شوند . اما در نهایت، دکلی در روستای کوچک جمال ‌ آباد، که شهرت جهانی خود را مدیون کوچک ‌ ترین مدرسه دنیا در کالو است، به ‌ عنوان بهترین انتخاب مشخص شد . این دکل 48 متری، که در فاصله ‌ ای مناسب از مطاف و با امکانات کافی نظیر برق، جاده دسترسی، امنیت فیزیکی و ... قرار داشت، نتایج شبیه سازی و تحلیل لینک رادیویی با نرم افزارهای تخصصی رادیویی،آن را به گزینه ‌ ای ایده ‌ آل برای پایان دادن به این معضل بدل کرده بود.

از ایده تا اجرا؛ همدلی برای نجات دریانوردان

پس از انتخاب دکل، رایزنی با مخابرات استان بوشهر آغاز شد . اهمیت پروژه، خطرات منطقه و نیاز حیاتی دریانوردان به ارتباط رادیویی به ‌ طور کامل توضیح داده شد . نتیجه این مذاکرات، توافقی سریع و همکاری بی ‌ دریغ مخابرا ت استان بود . حتی کان کسی نیز برای نصب تجهیزات و سیستم ‌ های پیشرفته مانیتورینگ در اختیار تیم قرار گرفت . در تمامی مر ا حل ، مجموعه واحد فنی، به ‌ ویژه کارشناسان و متخصصان اداره تعمیر و نگهداری تجهیزات، با روحیه ‌ ای خستگی ‌ ناپذیر که از آغاز پروژه با آن همراه بودند، با تلاش ‌ های شبانه ‌ روزی و برگزاری جلسات فنی و کارشناسی، نقش کلیدی در پیشبرد مراحل پایانی داشتند . خرید تجهیزات، نصب و راه ‌ اندازی آنتن ‌ ها و انجام تست ‌ های اولیه ارتباطی نیز با موفقیت و به شکلی شایسته توسط همکاران اداره تعمیر و نگهداری تجهیزات به سرانجام رسید . پس از نصب آنتن ‌ ها و انجام تست ‌ های موفقیت ‌ آمیز، شناوری که در مطاف قرار داشت، پیام اضطراری خود را به ایستگاه رادیویی دیر مخابره کرد . این پیام بلافاصله به مرکز جستجو و نجات دریایی بوشهر انتقال یافت . برای نخستین بار، پس از چهل سال، صدای یک شناور از مطاف شنیده شد .