اتحاد خبر - سرویس نفت و انرژی 

،،ساچی،، یه دوست ژاپنیه که توی ایکس آشنا شدیم با همدیگه. همون توییتر قدیم. دانشجوی مطالعات کیهانیِ دانشگاه توکیوس. فضا و کهکشانا و سیاهچاله‌ها و ابرنواخترا و اینجور چیزا. انگلیسی چت می‌کنیم ولی انگلیسیِ جفت‌مون افتضاحه. با این حال یه چیزایی رو متوجه میشیم از فحوای کلام همدیگه. هر از گاهی گپ و گفت کوتاهی داریم با هم و راجع به فرهنگ ایران و ژاپن اطلاعاتی رد و بدل میشه بین‌مون. ،،ساچی،، عاشق خیام و کیارستمیه و من واله‌ی موراکامی و کوروساوا. حالا اینا رو بیخیال! یه چیزی دیشب گفت بهم که هنوز دارم می‌سوزم ازش.

گفت ژاپنیا یه شوخی کوتاه دارن راجع به ایران که اینجوریه :

« روزای اول آفرینش، یه روز خدا فرشته‌ی مأمورِ روزی‌رسونی رو صدا میزنه، یه سبد پر از نعمتای مختلف و جورواجور میده دستش و میگه برو بالای زمین چرخ بزن و رو هر کشور و سرزمینی، یه دونه از این نعمتا رو بنداز پایین برا مردمی که میخوام خلقِ‌شون کنم.

فرشته میگه چشم. سبدِ نعمتا رو ورمیداره میاد بالای زمین و‌ شروع میکنه به انداختنِ‌شون رو کشورا. بالای برزیل یه مشت تخم قهوه می‌ریزه، بالای هند چای و ادویه و برنج میپاشه، رو استرالیا چن‌تایی بره‌ی کوچیک میندازه پایین، رو آفریقا طلا و زمرد و الماس میریزه، آلمان رو شوکولات‌بارون میکنه، رو عربستان یه جرعه نفت میچکونه، موزای توی سبد رو میریزه رو اکوادور، رو ژاپن پیچ و مهره و آچار پرت میکنه، رو آمریکا یه مشت آی‌سی و ترانزیستور و فشنگ و ساچمه میریزه، رو روسیه یه ذره گاز میپاشه و خلاصه همینجور میچرخه و میچرخه و نعمتای توی سبد رو یکی‌یکی میندازه رو کشورا تا اینکه ... تا اینکه میرسه بالای ایران!

تا میرسه بالای ایران، دسته‌ی سبده پاره میشه یه‌بارگی و هرچی توش بوده، از ریز و درشت، همه‌شون میریزن  پایین !!! ... » 

از دیشب تا حالا که ،،ساچی،، این شوخی تلخ ژاپنیا رو تعریف کرده برام، یه چیزی مث چکش، مدام و پشت سر هم، هی میکوبه تو مُخم. میکوبه و آماده میشه برا ضربه‌ی بعدی. چرا ژاپنیا شوخیاشون اینقده جدیه آخه !؟ شوخیای اونا جدیه اینقد، یا جدیای زندگی ما از بس سورئال و فراواقعی شدن، برا باقی مردم دنیا شبیه شوخی بنظر میرسن !؟ کدوماش !؟

،،میم . قاف،،