بانو بوشهری /برازجان:

سلام. فکر کرده‌ای این چندمین نامه است ؟ چندمین نامه‌ای که پُست نمی‌شود و نمی‌خوانی؟ از ناچاری و بی‌‌دست و پا بودن من است که نیستی و دلت حرکت به آمدن نمی کند. بی‌دست و پا بودن که فقط همان نیست که سبلریتی بهاره، اَنگش را به صورت‌های سرخ نگه‌داشته از سیلیِ یکه‌تازی دلار و سکه و خودرو و برنج و نان و خونِ جوان و خرد و کلان، می‌زند. وقتی به قول «زینب خانوم» نه پای رفتن از این مُلک برای داشتنِ رفاه‌های آن جوری را داریم و نه زیر سایه‌ی چتر «حاجی» هستیم که بتوانیم دست و پا درآوریم و قله‌های اراجیف و مهملات‌بافی را بی‌نصیب نگذاریم.

به نظرت آن گونه‌ی ماهیِ کشف شده‌ی جدیدی که نام اسطوره فوتبال مملکت، « علی دایی» را رویش گذاشته‌اند شعورش از مغز فندقی‌هایی که روی ثروت و فرهنگ و گذشته و آینده‌ی این مملکت چمبره زده‌اند بیشتر نیست؟

قشنگ یادم است که کِی و کجا گفته بودی که حالا حالا قرارت به ماندن است. رسا و با قاطعیت هم گفتی. آنقدر مطمئن که به سوزان بودن
خورشید در دلِ آسمانِ تموز.

حالا برای توجیه نبودنت به کدام واژه‌ی فرهنگِ لغت چنگ خواهی زد تا مقبول اُفتد.
ما اینجا ایمان‌مان را به تخمِ چشم‌هایمان هم از دست داده‌ایم. که از پله‌های همان وعده‌هایی که بالا بُرده‌اندمان با سر به کف خورده‌ایم و صدای شکستن استخوان‌مان هم گوش‌های گران‌‌شان را بیدار نمی‌کند . داماد بازاری شده است دیدنی. هر روز خبر انتصاب یک شازده داماد به گوش می‌رسد. تا سرانجام دامادان‌ با عروسِ عجوزه‌ی هزار دامادِ سیاست چه افتد!؟

اداره پُست برای ارسال هر نامه و پاکت و محموله‌ای از آدم نشانی می‌خواهد. بگویم کدام خیابان؟ کوچه‌ی کدام شهید؟ دربِ چندم ؟ راست؟ چپ؟
به پایِ کدام کبوتر نامه‌رسان ببندم نامه‌های یک دلشکسته را.

نامه را توی بطری به کدام رود ،کدام دریا، به چه اقیانوسی بیندازم مویه‌های دلتنگی‌ام را .

قاب عکست در دست، جلوی کدام ایست‌بازرسی، لبِ کدام مرز، نشانِ رهگذران و پاسبانان بدهم که سراغی داشته باشند و نشانه‌ات را بدهند.
پاییز هزار نشانه‌ توی کوله‌اش با خود آورده. همین بارانِ دلچسبِ چند روز پیش . همین انارهای سرخِ آبدار. همین خرمالوهای نوبر . نشانِ تو را از توی بُقچه‌ی کدام فصل باید جست؟ زندگی که نه ،فقط روزگار سپری می کنم با بی‌نشانی‌ات. چرا که نشانی‌ات دور است. خیلی دور .
جایت اَمن باشد الهی. اما اینجا برای من، نیست نشان زندگی،تا نرسد نشان تو..