رضائی، تنگ ارم

قصه بی آبی و حکایت پرتکرار عطش دشت« تنگ ارم» سوزنامه جگر سوزی است که بیش از نیم قرن مردمان نجیب و اصیل زادگان اصیل آن دیار را در انتظار  نوشیدن جرعه آبی سالم و گوارا حسرت به دل کرده است.

شهر «تنگ ارم» تنها شهر و مرکز بخش ارم  است که از سالیان دراز  کم آبی از مشکل و معضل  عمده و همیشگی شهروندانش بوده و هست.  با احداث سدِ« دودَر» انتظار این بود که مشکل بی آبی حل شود اما پس از هفت سال ساخت و ساز و میلیاردها تومان   هزینه برای آماده سازی سد  مشکل کم ابی  حل که نشده هیچ، همان مقدار آبِ کمی هم که  به شبکه ی آبرسانی تزریق می شود دارای  کدورت بالا، بوی لجنزار و غیر  قابل استفاده است.
هم اکنون  برای تصفیه ی آب سد، مخزن بتونی بزرگی (‌ انبار بزرگی) در حال ساخت است که حداقل دوسال آینده به بهره برداری خواهد رسید و در حال حاضر آب بوسیله فیلتر تصفیه و به شبکه تزریق می شود که به علت مقدار زیاد آب و کارایی پایین فیلتر های تصفیه، آب مورد استفاده شهروندان تقریبا بدون تصفیه،  دارای رنگ،بو و طعم  لجنزار است  که  استفاده مردم از این آب بدون تصفیه بشدت خطرناک و باعث بیماری های  عفونی خصوصا برای کودکان و سالمندان خواهد شد.
ضروری است  تا زمان بهره برداری مخزن اصلی ، با اضافه کردن حداقل  یک فیلتر دیگر مشکل بصورت موقت مرتفع شود.