معصومه شجاعی

بوی سیب فضای شهرمان را عطر آگین کرده است .رایحه فرشتگان در شهرمان استشمام می شود. بار دیگر صدایی به گوشمان می رسد ،شهیدی پس از سالها دوری به وطن باز می گردد.قلبها نرم ولطیف میشود واشکها سرازیر می گردد.همه جا بوی گلاب می گیرد .وبه قدوم مبارک شهید متبرک میشود.در فضایی که منیت حرف اول را می زند ودروغ وناجوانمردیها فراوان شده وصداقت ها رنگ باخته ،چقدر آمدنت ای شهید رنگ الهی به زندگیمان می بخشد .شاید آمدنت تلنگری است برای من دنیایی زمینگیر ،که تکانی بدهم به خودم وتعلقات دنیایی ام وتعلقاتی که دست وپایم را بسته وزمین گیرم کرده ...صدای گامهای رشادت وایثار می آید .صدای گامهای جوانمردی ومروت می اید .دستانت آشیان امن وآرامی میشود برای قلبهایی که خسته شده از دوزخ تاریکی وگناه .با آمدنت احساسی در روحمان تزریق کرده ای که این احساس لطیف ،هزاران بار لطافت گلها را شرمنده کرده است .

جنس محبتت به ما زمینی ها آنقدر لطیف است که هیچ محبتی در دنیا مانندش نیست. به تابوت با عظمتت که می نگرم تمام نقشهای درد از قلبم محو میشود. توبه من آموختی که در راه عشق رفتن وثبات قدم داشتن پایانش جاودانگی است ."ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا "تو بزرگ بودی وبزرگ ماندی چون با معشوق الهی پیمان بستی.افق نگاهت آنقدر بزرگ بود که فوق دنیا ولذاتش را می دیدی .آنقدر بلند نگریستی که از فراز چشمانت می توان قله ابدیت را تماشا کرد .تو ویارانت در زمانهای مختلف اذن آمدن می گیرید تا مارا یاری کنید ،ما خسته دلان از گناه را....     
می آیید تا امید را به جانمان تزریق کنید .می آیید تا دقایق طولانی انتظار را آسانتر کنید .
می آیید تا پرواز را در این طوفان سخت ووحشت زا به ما بیاموزید .می آیید وجسارت طلوع دوباره را در این تاریکی گناه به ما هدیه می دهید.
ای شهید به من هم بیاموز که چگونه در فراز آسمانها ی رسیدن به معشوق قدم بزنم .
به من هم بیاموز که چگونه به خیالات رنگارنگم رنگ الهی بزنم .به من هم بیاموز اگر کسی همه هستی اش را در طبق اخلاص به معبودش تقدیم کند ماندگارتر خواهد شد."ولا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله امواتا بل احیاء ولکن لا تشعرون "(بقره /154).وچه زیبا گفت سید شهیدان اهل قلم ،شهید آوینی :"ای شهید ای آنکه برکرانه ازلی وابدی وجود نشسته ای .دستی بر آر وما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش "./م